kendimden örnek vereyim;
babam epilepsi hastası, 84 yılındaki raporunda hastalık derecesi %30ken 2009 yılı aldığımız raporda %70ti ve şizofreni de dahil olmuştu çok gerekmiş gibi.. yani hastalık ilerliyor. babam ben küçükken çalışabiliyordu, dikkatler hep üzerinde olarak tabii ama şuan yeme-içme gibi yaşamsal ihtiyaçlarını bile zor karşılıyor zaman zaman. eskiden nöbetleri kısa ve en fazla 3 ayda birken şimdi gün aşırı kısa, haftada bir de ağır nöbetler geçiriyor. mutlu olsa nöbet, mutsuz olsa nöbet.. sinirlendiyse hele çevresindekilerin vay haline..
tedavisini aksatmıyoruz tabii ama onun hastalığa tutuldığu yıllardaki tıp şimdiki gibi olmadığından iş işten biraz geçmiş, tek derdimiz ilerlemesini engellemek.
ama dediğim gibi tıp aldı başını gidiyor, ve epilepsinin de bir sürü farklı türü var. orta okuldayken bi arkadaşım epilepsi olmuştu ve 3 yılda atlattı. bi daha nüksetmedi de hastalık. yani bahsettiğin arkadaşın da muhtemelen böyledir, artık düzenli tedaviyle hastalıkla başa çıkılabildiğini söylemişti bana babamın dokturu. umarım arkadaşın da kurtulur çünkü o yaşlandıkça hasta için de ailesi için de hayat çeklimez oluyor gün geçtikçe.
yorum yapmak istemiyorum, örnek vermek belki yardımcı olur dedim.
0