Ekşi Duyuru

sosyalizme nerden bağliycaz hocam onu anlamadım.

"bandista" hem tarz, hem sözler hem de müzikler olarak buram buram sosyalizm kokuyor.. ben de ona yakın bir şey arıyorum.. tabi özellikle müzik olarak, ama içeriğinde de biraz sosyalizm, biraz anarşizm bezeli sözler olsa daha bir hoş olur..

yoksa tango'yu onlarla direkt bağlamanın bir imkanı yok bence..

öncelikle bandista candır, istanbul'da iseniz konserlerine bekleriz.
bence bandista parçaları ile uykunda bile tango yapabilirsin, yeterki kelimeleri hisset.

---spoylır----
ve hiç bir yerde işgal hala sürüyordu
---kapa la kapa---

tangoyla ilgili şöyle bir durum var: bandista kadar politik tango parçalarının olup olmadığını bilmiyorum ama ispanyolca tangoların sözleriyle bizim eski türkçe tango parçaları arasında dağlar kadar fark var olduğunu öğrenmiştim. bizim türkçe tangolar genelde "papatya gibisin beyaz ve ince" şeklinde sevdiceğe söylenen aşk parçalarından müteşekkilken özgün tangolar çok farklı ve derin konuları işliyormuş. bu yüzden bandista'da da tango yapılabilir kanısındayım.

o parçaları bi bulsam dinlesem yorum yapardım da :) bilmiyorum
yalnız alternatif tango olabilir belki
tangoda bi dönem alternatif modası vardı zaten
büyk milongalarda gecenin en ritmi yüksek anında kimi djler çalar

o yüzden tango olmayan ama tango ritmine aşağı yukarı uygun parçayla da evet tango yapılır ama normal ritmli bi tangodan daha zordur..

nuevotangoya yakın tonda müziklerle özellikle ...

ha bi de tango parçalarının çoğu bizdeki gibi aşk meşk üzerine değil
sosyal ve hatta politik örnekleri de var

zaten aşkın dansı olmaktan ziyade herşeyi işe hayatın dansı olur kendisi

tangonun latin amerika kökenli olmasından da bağlayabiliriz bence.
(bkz: dans edemediğim devrim devrim değildir)
ayrıca; (bkz: devrim yapmak için dans kursuna gitmek)

tango: tutkunun ekonomi politiği diye bi kitap vardı ayrıntı'dan çıkmış. Ben de tangoya başlamadan önce oturup okuduydum. zaten tek becerebildiğim şey okumak. :) tavsiye ederim.

Savigliano, tangoyu – kendi tangosunu – yazabilmek için dans adımlarını anıştıran bir yöntem ve dil bulmuş: tangoyu anlatmıyor, okuyucusunun önünde tango yapıyor. kimi zaman tutkulu, bazan kederli ama çoğu kez hırçın ve öfkeli. bununla akademik ve kolonileştirici dilin sınırlarını zorluyor, okuyucuyu kendisiyle birlikte tango adımlarını takip etmeye ve dekolonileştirme sürecinin yalnızca izleyicisi değil ortağı olmaya davet ediyor. üstelik bunu yaparken, latin amerika’nın direnişçi tarihinden, özellikle de che’den ilham aldığını gizlemeye gerek duymuyor.

“che gibi ben de, amacımın galibiyet olduğunu açıkça söylüyorum. kendi örneğimde bunu, bozguncu ezgilerin tangosunu yaparak ve akademik sessizliklerin ritmini kırarak gerçekleştiriyorum.”

savigliano, bir kadın, bir feminist ve bir tango dansçısı olarak, tangonun insanları hem cezbeden hem de rahatsız eden yönlerini cesurca ortaya koyuyor. onun anlattığı biçimiyle tango tarihi, kolonileştirilmiş bir ülkenin tarihi olmanın yanı sıra, aynı zamanda ‘öteki’ olarak tanımlanmış kadınların tarihi. bu tarihi anlatırken, buenos aires batakhanelerinden, paris’teki şık kabarelere ve oradan da tokyo’nun ehlileştirilmiş dans salonlarına kadar uzanan bir öykünün izini sürüyor.

savigliano’nun kitabı, yalnızca argentinoların hikayesi değil, tangonun dans edilebilen kederli bir düşünce olduğuna inanan herkesin öyküsü.

bu arada bandista'dan "maya" canmış yahu..
hem tango hem bandista sevenler beni alayacaktır sanırım..

sosyalizm kokan bir tango arayışında mısınız, yoksa bandista kokan herhangi başka bir müzik arayışında mısınız çözememiş olmakla beraber, anladığıma cevap vereyim ben;

tango 30'lu yılların ortalarına kadar gayet "leş" tabir edilebilecek bir müzik. bol argo, kadınlardan kumardan, at yarışlarından falan bahseden bir edebiyat. 40'lardan itibaren ise "temiz"lenmeye başlıyor şiirler (yani şarkı sözleri)romantikleşiyor, ve arjantin'e göçen avrupalıların yurt özlemlerinden, yine yoğunca aşktan, latin "aile yapısı" dolyısıyla anne özleminden filan bahsediyor.
yani aradığınız "sosyalizm kokan bir tango" ise, öyle bir şey yok. yani zaten tangonun edebiyatına ters. zira darbeler yüzünden zaten çok kez yasak yemiş bi kültür olduğu için tango kültürü, sanırım bir de şarkı sözleri yüzünden hapislerde çürümeyi göze alamamış insanlar.

ama "bandista'nın müziğiyle tango dans edilir mi?" diye soruyorsanız, niye edilmesin derim. dünyada son yıllarda "nuevo tango" ve "neo tango" gibi akımlar var, hatta milongaların bitmesine yakın 3-4 şarkı "tango dışı" müzik de çalınıyor artık (arjantin'de yok bu adet. sadece bizde ve avrupa'da var.)
"neo tango" (yani tango olmayan, ama temposu ve ritmik yapısı tango dans etmeye uygun şarkılar) arıyorsanız, google'ladığınız an karşınıza zilyon tane playlist çıkacaktır, aralarından beğendiklerinizi şeedersiniz.

amma ve lakin, tangoyu kendi müziğiyle (gerçek tangolarla) öğrenin ve dans edin bence. ilerledikçe, ustalaştıkça, keyfine daha çok varacaksınız.