yas25
Öncelikle (git: 178691) Daha da öncelikle (git: 121018).Merhaba,Mutsuz ve tatminsiz adamın hikayesi devam ediyor. Önceki duyurularıma gelen cevaplar bana çok yardımcı olmuştu. Hem yol gösterme, hem de benzer şeyleri yaşayanların varlığını farketme açısından. O yüzden tekrar yardımlarınızı bekliyorum
Öncelikle (git: 178691) Daha da öncelikle (git: 121018).
Merhaba,
Mutsuz ve tatminsiz adamın hikayesi devam ediyor. Önceki duyurularıma gelen cevaplar bana çok yardımcı olmuştu. Hem yol gösterme, hem de benzer şeyleri yaşayanların varlığını farketme açısından. O yüzden tekrar yardımlarınızı bekliyorum.
Özet geçmem gerekirse: bir iş buldum, yaklaşık 2 aydır çalışıyorum. Eğitim ve yapmak istediklerime göre çok iyi bir iş değil, ama en azından (bütün gün yatakta yatıp kafaları sıyırmak yerine) bir meşgale olması açısından hem de profesyonel dünyayı görmek açısından iyi oldu. Tabi bir plazanın 20.katında, cam bile açmanın mümkün olmadığı bir ofiste sabahtan akşama bilgisayar başında oturmak ne kadar iyiyse, o kadar iyi işte. Özel sektörde çalışmanın ne olursa olsun bir sefalet olduğunu yavaş yavaş idrak ediyorum, ama başa gelen çekilir. Askerliği de ertelemek durumunda kaldım.
Esas bu duyurunun amacına gelirsem. Aylarca umursamazlıkları ve çocuklukları yüzünden ayrılma eşiğine geldiğim, benim ayrılma talebime başka birileriyle beraber olarak karşılık veren eski kız arkadaşım.
İlahi adalet yerini bulmuşa benziyor. Geçtiğimiz hafta kendisi aylar sonra benimle irtibata geçti. Çok üzgün olduğunu, çok pişman olduğunu, hatalarının farkında olduğunu ve benimle tekrar beraber olmak istediğini söyledi. Ben bunlara (inanmak istememe rağmen) inanmadığım için özellikle ters karşılık verdim. Durumun benimle ilgili olmadığını, onun yaşamak istediği hayat tarzıyla alakalı olduğunu söyledim. Bana bu sefer herşeyin farklı olduğunu, benimle beraber olmak için hayat tarzını bile değiştirebilecek kadar beni özlediğini vs. söyledi.
Ben yumuşamamaya kararlıyım. "Sen bir hafta daha, bir ay daha düşün çünkü bir daha bu acıları çekmek istemiyorum" diye terso yapmaya devam ediyorum. "Sen önce kendin ne istediğine bir karar ver, sonra benim düşünme fırsatım gelecek" diye ayarlar veriyorum.
Birkaç gündür konuşmuyoruz fakat ben adım gibi biliyorum ki 3 5 güne kalmadan, daha da beter halde kapıma dönecek. Düşündüğünü taşındığını, hayatının sonuna kadar beni istediğinden BU SEFER %100 emin olduğunu vs. söyleyecek.
Sorum şu: eski sevgili affedilir mi? Ortada "teknik anlamda" bir aldatma yok. Gerçi ben hafiyeliğe başlamasam o da olacaktı, bunu biliyorum. Öte yandan ilişki başka birileri ortaya çıkmazdan evvel de bitmişti, onun yaptıkları ve yapmadıkları nedeniyle. Cesaretini toplayıp tüm gururunu ayaklar altına alıp kapıma geldiğine (veya geleceğine) göre gerçekten pişman olduğunu ve değişmeye çalışacağını düşünmek istiyorum.
Sorun şu ki, ilişkimizi bitirme noktasına getiren karakter özelliklerinin hala yerli yerinde durmadığına nasıl emin olabilirim? Gerçekten değiştiğine, çocukça davranışlar sergilemekten vazgeçip bir ilişki nedir ne değildir i farkettiğine nasıl ikna olabilirim?
Dürüst olmam gerekirse bu 3 ayda çok düşünme fırsatım oldu, ve ben bu insanı bayağı seviyorum. Ne eşşekmişim ki, hala seviyorum. Fakat bir daha da üzülemem, bir hatayı iki defa yapana harbiden eşşek derler.
Daha da önemlisi, etrafımdaki insanlar hakkımda ne düşünür? Ne çaresiz, ne zavallı adammış da geri kabul etti bunu diyenler olacaktır. Bununla yaşanır mı?
Ne dersiniz?
Teşekkürler.
Merhaba,
Mutsuz ve tatminsiz adamın hikayesi devam ediyor. Önceki duyurularıma gelen cevaplar bana çok yardımcı olmuştu. Hem yol gösterme, hem de benzer şeyleri yaşayanların varlığını farketme açısından. O yüzden tekrar yardımlarınızı bekliyorum.
Özet geçmem gerekirse: bir iş buldum, yaklaşık 2 aydır çalışıyorum. Eğitim ve yapmak istediklerime göre çok iyi bir iş değil, ama en azından (bütün gün yatakta yatıp kafaları sıyırmak yerine) bir meşgale olması açısından hem de profesyonel dünyayı görmek açısından iyi oldu. Tabi bir plazanın 20.katında, cam bile açmanın mümkün olmadığı bir ofiste sabahtan akşama bilgisayar başında oturmak ne kadar iyiyse, o kadar iyi işte. Özel sektörde çalışmanın ne olursa olsun bir sefalet olduğunu yavaş yavaş idrak ediyorum, ama başa gelen çekilir. Askerliği de ertelemek durumunda kaldım.
Esas bu duyurunun amacına gelirsem. Aylarca umursamazlıkları ve çocuklukları yüzünden ayrılma eşiğine geldiğim, benim ayrılma talebime başka birileriyle beraber olarak karşılık veren eski kız arkadaşım.
İlahi adalet yerini bulmuşa benziyor. Geçtiğimiz hafta kendisi aylar sonra benimle irtibata geçti. Çok üzgün olduğunu, çok pişman olduğunu, hatalarının farkında olduğunu ve benimle tekrar beraber olmak istediğini söyledi. Ben bunlara (inanmak istememe rağmen) inanmadığım için özellikle ters karşılık verdim. Durumun benimle ilgili olmadığını, onun yaşamak istediği hayat tarzıyla alakalı olduğunu söyledim. Bana bu sefer herşeyin farklı olduğunu, benimle beraber olmak için hayat tarzını bile değiştirebilecek kadar beni özlediğini vs. söyledi.
Ben yumuşamamaya kararlıyım. "Sen bir hafta daha, bir ay daha düşün çünkü bir daha bu acıları çekmek istemiyorum" diye terso yapmaya devam ediyorum. "Sen önce kendin ne istediğine bir karar ver, sonra benim düşünme fırsatım gelecek" diye ayarlar veriyorum.
Birkaç gündür konuşmuyoruz fakat ben adım gibi biliyorum ki 3 5 güne kalmadan, daha da beter halde kapıma dönecek. Düşündüğünü taşındığını, hayatının sonuna kadar beni istediğinden BU SEFER %100 emin olduğunu vs. söyleyecek.
Sorum şu: eski sevgili affedilir mi? Ortada "teknik anlamda" bir aldatma yok. Gerçi ben hafiyeliğe başlamasam o da olacaktı, bunu biliyorum. Öte yandan ilişki başka birileri ortaya çıkmazdan evvel de bitmişti, onun yaptıkları ve yapmadıkları nedeniyle. Cesaretini toplayıp tüm gururunu ayaklar altına alıp kapıma geldiğine (veya geleceğine) göre gerçekten pişman olduğunu ve değişmeye çalışacağını düşünmek istiyorum.
Sorun şu ki, ilişkimizi bitirme noktasına getiren karakter özelliklerinin hala yerli yerinde durmadığına nasıl emin olabilirim? Gerçekten değiştiğine, çocukça davranışlar sergilemekten vazgeçip bir ilişki nedir ne değildir i farkettiğine nasıl ikna olabilirim?
Dürüst olmam gerekirse bu 3 ayda çok düşünme fırsatım oldu, ve ben bu insanı bayağı seviyorum. Ne eşşekmişim ki, hala seviyorum. Fakat bir daha da üzülemem, bir hatayı iki defa yapana harbiden eşşek derler.
Daha da önemlisi, etrafımdaki insanlar hakkımda ne düşünür? Ne çaresiz, ne zavallı adammış da geri kabul etti bunu diyenler olacaktır. Bununla yaşanır mı?
Ne dersiniz?
Teşekkürler.
0
Duygularını önemseyen, klasik tabirle duygusal biri gibi duruyorsun buradan. Böyle uzun zamana yayılmış, emek yüklü ilişkilerde içinde sakladığı sevgiyi bir türlü söküp atamıyor insan.
Bence öncelikle etrafı bir kenara atın. Etraf dediğiniz konuşur konuşur, akşamında dört duvarına çekilip kendi hayatını yaşar. Siz kendi kalbinize bakın. İnsan kolay kolay birini benimseyip sevemiyor. Eğer aranızda bir şeyler kopmuşsa; birbirinize karşı sevginizin boyutu ne olursa olsun, tekrar bağlamanız pek fayda etmeyecektir. O benim kapıma geldi, ben onun kapısına gitmedim - tarzı gurur cümlelerini bir kenara bırakın şayet -onu bayağı seviyorum- diyorsanız.
Öncelikle bu durumu kendi içinizde halledin. Sonrasında karşınıza alıp kendisine yalın bir dille ifade edin. Ne kadar samimi olursanız, karşısınızdaki ona göre şekillenir. Sizin tavrınızdaki ciddiyeti görürse, eğer içinde bir "siz" varsanız, ilişkinizi daha çok sahiplenir. Eski hatalarını yapmaz.. vs..
Fakat onun için bir tür alışkanlığa ve "olsa olmuyor, olmazsa da olmuyor; ama yine de bir kenarsa dursun"a dönmüşseniz tekrar tatsızlıklıklar başlar ve ilişkiniz yine/yeniden biter.
Size de gönül rahatlığıyla "Ben elimden geleni yaptım" demek kalır.
Bence öncelikle etrafı bir kenara atın. Etraf dediğiniz konuşur konuşur, akşamında dört duvarına çekilip kendi hayatını yaşar. Siz kendi kalbinize bakın. İnsan kolay kolay birini benimseyip sevemiyor. Eğer aranızda bir şeyler kopmuşsa; birbirinize karşı sevginizin boyutu ne olursa olsun, tekrar bağlamanız pek fayda etmeyecektir. O benim kapıma geldi, ben onun kapısına gitmedim - tarzı gurur cümlelerini bir kenara bırakın şayet -onu bayağı seviyorum- diyorsanız.
Öncelikle bu durumu kendi içinizde halledin. Sonrasında karşınıza alıp kendisine yalın bir dille ifade edin. Ne kadar samimi olursanız, karşısınızdaki ona göre şekillenir. Sizin tavrınızdaki ciddiyeti görürse, eğer içinde bir "siz" varsanız, ilişkinizi daha çok sahiplenir. Eski hatalarını yapmaz.. vs..
Fakat onun için bir tür alışkanlığa ve "olsa olmuyor, olmazsa da olmuyor; ama yine de bir kenarsa dursun"a dönmüşseniz tekrar tatsızlıklıklar başlar ve ilişkiniz yine/yeniden biter.
Size de gönül rahatlığıyla "Ben elimden geleni yaptım" demek kalır.
0
