aslinda cok basit ve anlasilabilir sebepleri var:
eleman kimlik siyaseti yapmadi. musluman ve demokratik sosyalist oldugunu belirtti ama bu kampanyasinin temelinde yer almadi. temelde hep ekonomik sorunlar, gecim sikintisi, konut/kira sikintisi vardi. cunku bunlar nyc'de gercekten buyuk sorunlar.
kimseyi dislamadi, gitti cumhuriyetcilerle gorustu. onlari ikna etmeye calisti. kiliselere, camilere, havralara, gay barlara, eylemlere, grevlere kisacasi her yere gitti. sahada cok aktifti ve cok iyi bir ekibi vardi. bu da aktivist ve orgutlu biri olmasindan kaynaklaniyor.
eleman gercekten zeki ve sempatik. bu cok onemli. anne babasi entelektuel insanlar ve cocugu iyi yetistirmisler. ayrica mucadeleci ve yapici biri. trump bu son secimi kazandiginda demokratlar buyuk hayal kirikligi yasiyordu; herkes ortadan kaybolmustu. bu cocuk o zaman da sahadaydi.
son olarak, nyc'de ciddi bir musluman nufus var. onceki secimlerde katilim orani sadece %7 idi muslumanlar arasinda, cunku iki taraf da ayni bokun lacivertiydi; gidip birine oy vermek pek anlamli gelmiyordu. cuomo da demokratik partiden yani baktiginda ama pustun teki. bu cocuk cikip israil kopekligini yapmadi en azindan. bu da buyuk karsilik buldu.
yine de sadece nyc'de kazanabilirdi muhtemelen, o da demografik yapidan oturu. nyc amerika'nin geri kalan yerlerinden cok farkli, bambaska bir yer. bu kadar musluman, bu kadar solcu, bu kadar gay, bu kadar avrupali, bu kadar oteki, bu kadar kozmopolit bir yer yok amerika'da. kucaklayici ve ekonomik sorunlari hedef alan bir kampanya ile nyc demografisi birlesince boyle bir sonuc cikti; cok da guzel oldu.
0