silverleaf
Akşamları hem eğlenmek hem boş durmamak adına yemek yapma, kedimle deli gibi oyun oynama, spor yapma vs vs güzelce vakit geçirmeye çalışıyorum. Geçiriyorum da. Ama bir yerde deprem, son dönemde susuz kalacak olma??, her an kötü bir haber gelirse ne yaparım, kedimi nereye bırakırım vs vs gibi kaygıla
Akşamları hem eğlenmek hem boş durmamak adına yemek yapma, kedimle deli gibi oyun oynama, spor yapma vs vs güzelce vakit geçirmeye çalışıyorum. Geçiriyorum da. Ama bir yerde deprem, son dönemde susuz kalacak olma??, her an kötü bir haber gelirse ne yaparım, kedimi nereye bırakırım vs vs gibi kaygılar üşüşmeye başlıyor zihnime. Tam olarak düşüncelerimin düşünceleri. 7 senelik İstanbul'da kadın başına yalnız yaşama deneyimi bende her an her şeye hazırlıklı olmalıyım modunu açtı. Yalnız geçirdiğim hastalıklar, tek başıma uğraşmak zorunda kaldığım irili ufaklı pek çok sıkıntı... Tüm bunlar kontrol edemediğim şeyleri de kontrol etme hissi uyandıracak şeyleri düşünmeme yol açıyor. Bilhassa yalnız yaşayanlar bunu nasıl aşıyor? Bazen bunalıp erken yatıyorum, bazen kenara itmek için gidip bir ekmek hamuru yapıyorum oyalanmak için. Bazen buzluk için bir şeyler hazırlıyorum hem vakit geçireyim hem de "ne olur ne olmaz hazırda bulunsun" diyerek...
0
2006'dan beri yalnız yaşıyorum. Yanılmıyorsam 2011'de evimi su bastıktan sonra tarif ettiğiniz ruh halini çok derinden yaşadım.
Kendi kendine yetmek insanı güçlendiriyor, ama her zaman güçlü kalmaya çalışmak çok yorucu bir şey.
Nasıl başa çıkıyorum? Olmamış olaylar için eskiye nazaran daha az endişeniyorum. Fark ettiğim anda kafamdan bu tarz düşünceleri uzaklaştırıyorum.
Evde daha az vakit geçiriyorum, ama evim her zaman benim sığınağım. Kabuğuma çekilmek istediğimde orada güvende hissedebilmek önemli benim için.
Kendi kendine yetmek insanı güçlendiriyor, ama her zaman güçlü kalmaya çalışmak çok yorucu bir şey.
Nasıl başa çıkıyorum? Olmamış olaylar için eskiye nazaran daha az endişeniyorum. Fark ettiğim anda kafamdan bu tarz düşünceleri uzaklaştırıyorum.
Evde daha az vakit geçiriyorum, ama evim her zaman benim sığınağım. Kabuğuma çekilmek istediğimde orada güvende hissedebilmek önemli benim için.
0
@mor oje, @rock n roll Benzer bir şeyi ben de yaşadım, kedim kalp yetmezliği tedavisi görürken ben de acillik hastaydım, yoğun bakımda onun başında maskeyle durmam gereken zamanlar oldu. Şimdi çok şükür iyiyiz. Çok zorlandım, vücudumun kilitlenmiş gibi olduğu, hareket edecek gücüm yokken koşturmak zorunda kaldığım zamanlar. Yardıma koşanım olmuştu ama yalnızdım en nihayetinde. Bu ve benzer şeyler beni "sürekli tedbirli olayım, başıma bir iş gelirse kenarda en azından şu konuda güvende olayım" moduna itti. Ama işte deprem, susuzluk vs gibi konular benim kontrolümde değil ama sürekli kafamda bir kurgu... Güçlüyüm ve Allah korusun başıma bir iş gelirse elimden gelenin en iyisini yapmaya çalışacağımı biliyorum. Ama yine de kaygılar işte bunu dinlemiyor...
0
ben de yalnız yaşıyorum. en güzeli birisiyle yalnızlığı paylaşabilmek. yoksa tek başına bir yerden sonra mental açıdan çok yorucu oluyor.
0
Bazen benim de aklıma geliyor, mesela depremde evde olmazsam eve ulaşamazsam kedime ne olacak diye. Ya da geçen zehirlenmişim bayılıp düştüm banyoda. Neyse ki sadece burnum kanadı ama dedim şimdi burada kafamı yarıp ölsem kedi ne yapacak. Ama benim için yalnız yaşamak öylesine bir konfor ki anlatamam (anlayamazsınız!! :D) küçüklükten beri hayalini kurduğum bir şeydi. Bağımsız olmaya hastalık derecesine bağımlıyım sanırım. Yaşasın kendi çöplüğüm!
0
ben de 5. seneye girecegim. istanbulda deprem mevzusu beni de bazen geriyor ozellikle uykuya dalarken. Sevdiklerime nasil ulasacagim, onlar bana nasil ulasacak fikri. Fakat son donemde bunu kirdim, her seyi oldugu gibi saldim. Olacak olan bi sey varsa her turlu oluyor. Durumlar hakkinda fazlaca dusunmek beni control freak bi noktaya getiriyor. Mesela sabah, susuzlukla alakali gundemdeki yazilari okudum. Napiyim, bi tek ben mi susuz kalicam ki herkes susuz kalacak🙃 diye dusunuyorum.
Cok da kasmamak lazim. Sadece gece tek basima gec doneceksem, onun planlamasini yapmam; saat hesabi yapmak guvensiz hissedecegim yerleri belirleyip oralardan gitmemek gibi seyler tat kaciriyor.
Cok da kasmamak lazim. Sadece gece tek basima gec doneceksem, onun planlamasini yapmam; saat hesabi yapmak guvensiz hissedecegim yerleri belirleyip oralardan gitmemek gibi seyler tat kaciriyor.
0
