nolmus yani
maaşı sektör ortalamasından biraz yüksek olan bir yerde çalışıyorum. çalışma koşullarım da rahat sayılır, evdeyim kimse karışmıyor deadline'a uyduğum sürece. insanlar biraz tırt ve bu haddinden fazla batıyor bana. her gün böyle istifa edip laf çarpma hayalleri kuruyorum. patronun vizyonsuzluğu ve al
maaşı sektör ortalamasından biraz yüksek olan bir yerde çalışıyorum. çalışma koşullarım da rahat sayılır, evdeyim kimse karışmıyor deadline'a uyduğum sürece. insanlar biraz tırt ve bu haddinden fazla batıyor bana. her gün böyle istifa edip laf çarpma hayalleri kuruyorum.
patronun vizyonsuzluğu ve aldığı kararları kendime gereksiz dert ediniyorum. sanki kendi şirketime zarar ettiriyormuş gibi gıcık oluyorum. mesela sabah söyleyebileceği bir işi mesai bitimine 10dk kala söylüyor. yapamam desem problem etmiyor. ama ben o kadar bilenmiş oluyorum ki birden saldırıya geçiyorum, "senin plansızlığın benim problemim değil" şeklinde yardırmaya başlıyorum. bir şey de demiyo garibim. o bir şey demedikçe daha da gıcık oluyorum bir de üstüne yapmıcam diye söylendiğim o işi yaparken buluyorum kendimi :d
biliyorum ki istifa etsem aynı rahatlıkta ya da maaşta iş bulmam çok zor olacak. birkaç ay sonra da "ulan o iş yeri iyiydi keşke kovdurmasaydım/istifa etmeseydim" dicem.
büyük hevesle başladığımız bi proje vardı onu iptal edip çok saçma başka bir şeylere geçtik. sanırım bu olaydan beri böyleyim.
kısaca rahat batıyo sanırım :D napcas?
patronun vizyonsuzluğu ve aldığı kararları kendime gereksiz dert ediniyorum. sanki kendi şirketime zarar ettiriyormuş gibi gıcık oluyorum. mesela sabah söyleyebileceği bir işi mesai bitimine 10dk kala söylüyor. yapamam desem problem etmiyor. ama ben o kadar bilenmiş oluyorum ki birden saldırıya geçiyorum, "senin plansızlığın benim problemim değil" şeklinde yardırmaya başlıyorum. bir şey de demiyo garibim. o bir şey demedikçe daha da gıcık oluyorum bir de üstüne yapmıcam diye söylendiğim o işi yaparken buluyorum kendimi :d
biliyorum ki istifa etsem aynı rahatlıkta ya da maaşta iş bulmam çok zor olacak. birkaç ay sonra da "ulan o iş yeri iyiydi keşke kovdurmasaydım/istifa etmeseydim" dicem.
büyük hevesle başladığımız bi proje vardı onu iptal edip çok saçma başka bir şeylere geçtik. sanırım bu olaydan beri böyleyim.
kısaca rahat batıyo sanırım :D napcas?
0
Patronun seni göndereceği iması yapması sana yeterli gelecektir. Ama bu pek mümkün değil gibi anlattığına göre. Ama ona cevapların da çok yanlış. Senin yerinde olsam haksızlığa uğramadığın sürece elindekilere şükür et geç derim. Oooo sıcak su var, oh be allah veya insanlar sağolsun, işim süper vay kerizlerrrr ortalama üstü maaş veriyorlar xd de geç derim.
0
Memuriyete geç. Eninde sonunda kendini kovdurur rahatlarsın. Götün kaşınıyor çünkü belli ki.
0
Yaptığın işe saygın ve sevgin çok yüksek, ne güzel. Herkes böyle olsa bunlar yaşanmayacak, haklısın. Artırıyorum, herkes böyle olsa ülke ekonomik olarak çok daha iyi bir yerde olur, yine haklısın.
Ama bu iş senin kurduğun bir iş değil, sen sadece kendine düşeni hakkıyla yapmak zorundasın, başkalarının alanına karışmak güzel bir şey değil. Kıymet bilme davranışı fazla yok ülkemizde, kıymetini bilmek yerine seni törpüleyeceklerdir. Bence takılma insanların hatalarına. Sen işini en iyi şekilde yap, bir de kendi mesai saatlerini gevşetme (başkalarının vaktine saygı göstermelerine teşvik açısından) yeter. Muhakkak birkaç ilgi alanın hobin bişeyin vardır oralarda konuştur dikkatini derim. Yoksa da sana en yüksek dikkat gerektiren bişey bulalım, yorsun seni.
Ama bu iş senin kurduğun bir iş değil, sen sadece kendine düşeni hakkıyla yapmak zorundasın, başkalarının alanına karışmak güzel bir şey değil. Kıymet bilme davranışı fazla yok ülkemizde, kıymetini bilmek yerine seni törpüleyeceklerdir. Bence takılma insanların hatalarına. Sen işini en iyi şekilde yap, bir de kendi mesai saatlerini gevşetme (başkalarının vaktine saygı göstermelerine teşvik açısından) yeter. Muhakkak birkaç ilgi alanın hobin bişeyin vardır oralarda konuştur dikkatini derim. Yoksa da sana en yüksek dikkat gerektiren bişey bulalım, yorsun seni.
0
hocam durum söylediğiniz gibiyse,
yıllarca beyaz yaka olarak çalışmış biri olarak diyeyim. Şimdi de kendi işimi yönetiyorum.
bastırılmış stres ve öfke sorununuz olabilir.
ya da benmerkezci bir yapınız olabilir.
İkisi de uzun vadede size zarar.
İşyerinden istifa edip gittiğinizde kimsenin umrunda olmuyor bilginiz olsun.
Bugüne kadar hiçbir işyerinde laf çakıp istifa edip dramalarla giden insanları kimse çok da umursamadı benim gördüklerimde. Hatta bazen ciddiye bile alınmadılar.
en fazla bir çay kahve molasında dedikodusu yapılır sonra kimse hatırlamaz bile o kimdi, ne demişti vs...
Patronunuzla ilgili kısım da muhtemelen adam çıkmadan bir statüs güncellemesi yapıyor kendine. Şu iş vardı bu iş vardı diyor. Ne güzel darlayan bir tip de değilmiş. Çok da takılacak bir durum değil. "Sabah ilgilenirim" der çıkar gidersiniz.
Ha bu arada patronun sakinliğine çok da takılmayın. Durur durur "senin plansızlığın" diye söylenen bir adamı bir anda terste bırakır.
Ya da belki zaten size kafayı takmıştır, siz farkında değilsinizdir.
İşin özü şu maalesef beyaz yaka çalışanlarda ya da iyi eğitimli mavi yakalarda benmerkezcilik çok yaygın bir durum.
"Ben gidersem, bu departman biter, bu şirket batar" kafasına çok kolay geçiyor birçok insan.
Yani apple'ın baş tasarımcısı jony ive kadar unik bir yetenek değilseniz, birçok şirket için varlığınız yokluğunuz bir. Daha doğrusu yerinize koyabilecekleri biri vardır muhakkak. Ha jony ive bile apple'dan çıktı şirket hala ayakta:)
bu tip kafalara girmeden önce şunu sorun, "ben bu alanda ne kadar nadir bir yeteneğim?"
yani sizin pozisyonunuza siz istifa etseniz kaç başvuru gelebilir?
eğer 5'in üzerindeyse, ayaklarınız biraz yere bassın.
Maalesef çok insan tanıdım bulunmaz hint kumaşı gibi hissederken, aylarca işsiz beklemek zorunda kalan.
Belki bu realite biraz ayaklarınızın yere sağlam basmasına yardımcı olur.
Hocam rahat işiniz varsa çok da kasmayın.
Bir de ben olsam yerinizde sosyal becerilerimi geliştirir, daha ılımlı ve "takım oyuncusu" bir imaj oluştururum.
yıllarca beyaz yaka olarak çalışmış biri olarak diyeyim. Şimdi de kendi işimi yönetiyorum.
bastırılmış stres ve öfke sorununuz olabilir.
ya da benmerkezci bir yapınız olabilir.
İkisi de uzun vadede size zarar.
İşyerinden istifa edip gittiğinizde kimsenin umrunda olmuyor bilginiz olsun.
Bugüne kadar hiçbir işyerinde laf çakıp istifa edip dramalarla giden insanları kimse çok da umursamadı benim gördüklerimde. Hatta bazen ciddiye bile alınmadılar.
en fazla bir çay kahve molasında dedikodusu yapılır sonra kimse hatırlamaz bile o kimdi, ne demişti vs...
Patronunuzla ilgili kısım da muhtemelen adam çıkmadan bir statüs güncellemesi yapıyor kendine. Şu iş vardı bu iş vardı diyor. Ne güzel darlayan bir tip de değilmiş. Çok da takılacak bir durum değil. "Sabah ilgilenirim" der çıkar gidersiniz.
Ha bu arada patronun sakinliğine çok da takılmayın. Durur durur "senin plansızlığın" diye söylenen bir adamı bir anda terste bırakır.
Ya da belki zaten size kafayı takmıştır, siz farkında değilsinizdir.
İşin özü şu maalesef beyaz yaka çalışanlarda ya da iyi eğitimli mavi yakalarda benmerkezcilik çok yaygın bir durum.
"Ben gidersem, bu departman biter, bu şirket batar" kafasına çok kolay geçiyor birçok insan.
Yani apple'ın baş tasarımcısı jony ive kadar unik bir yetenek değilseniz, birçok şirket için varlığınız yokluğunuz bir. Daha doğrusu yerinize koyabilecekleri biri vardır muhakkak. Ha jony ive bile apple'dan çıktı şirket hala ayakta:)
bu tip kafalara girmeden önce şunu sorun, "ben bu alanda ne kadar nadir bir yeteneğim?"
yani sizin pozisyonunuza siz istifa etseniz kaç başvuru gelebilir?
eğer 5'in üzerindeyse, ayaklarınız biraz yere bassın.
Maalesef çok insan tanıdım bulunmaz hint kumaşı gibi hissederken, aylarca işsiz beklemek zorunda kalan.
Belki bu realite biraz ayaklarınızın yere sağlam basmasına yardımcı olur.
Hocam rahat işiniz varsa çok da kasmayın.
Bir de ben olsam yerinizde sosyal becerilerimi geliştirir, daha ılımlı ve "takım oyuncusu" bir imaj oluştururum.
0
