Yemek, temizlik hiçbirinden hoşlanmıyorum ama şu an erkek kardeşimle yaşadığım için yapmak "zorundayım". Zorunda olmak beni daha çok tetikliyor. Adam yediği yemeğin tabağını yıkayıp tezgaha koymaktan aciz, 35 yaşında insanın arkasını toplamak rezalet bir şey. Herkes kendi işini kendi görecek şekilde hayatını düzenlemeli. Üstten üstten konuşuyorum ama Türk ailesinin sınır tanımazlığı artık canıma tak dedi. Az önce babam aradı, annemle kavga etmiş, sen konuşur musun beni darlamasin diyor. Maaş alıyorum şu kadarı benim borcum için lazım vs. Kendi hayatın olamaz yani, olamaz.
0