[]
Hayatında majör değişiklik yapmış kişiler bunu nasıl yapıyor?
Mesela İstanbul'daki işini gücünü bırakıp farklı bir şehirde sıfırdan, bambaşka bir şekilde hayat kuranlar. Uzun uzun planlama mı yapılıyor yoksa anlık bir delilik hali ile mi? Bir "aha moment!" mı oluyor yoksa bir akış dahilinde yavaş yavaş şekilleniyor ve hayat mı sürüklüyor? Konu sadece depremle ilgili değil. Mesela tam zamanlı kurumsal işini bırakıp kafe açanlara da aynı şeyi sormak istiyorum. Buradaki o geçiş süreci nasıl oluyor? O an gelince insan anlıyor mu artık yapması gerektiğini? Yoksa hayat otomatik olarak sürüklüyor ve insan ona ayak mı uyduruyor?
insanoğlu her koşula ayak uydurabilir, ama doğası gereği konforunuda bozmak istemez.
- designer
(24.04.25 14:03:37)
İçinde yaşadığı koşullar katlanılmaz hale geldiğinde insan hayatında radikal değişiklikler yapma gücü de buluyor. O değişikliği yapmazsa neredeyse ölecek duruma geliyor çünkü.
- sekizdokuzon (24.04.25 14:09:57)
bunun maalesef net bir cevabı yok.
bazen ilmek ilmek işliyor hedefe doğru insan kendini, bazen de anlık bir aydınlanma ile direksiyon kırıyor. bazen o ilmek ilmek işlediği planı bir anda yerle bir oluyor.
burda bence önemli olan ne istediğini bilmek. bu ama "sağlıklı olmak istiyorum" "refah düzeyim yüksek olsun istiyorum" gibi genel değil, sebep sonuçlu ne istediğini bilmek gerekiyor. öyle olunca da ne yapman gerektiğini biliyorsun, fırsat çıkınca kaçırmama şansın daha yüksek oluyor.
ama eylemsiz kalır ne istediğini bilmezsen etrafla birlikte ordan oraya sürükleniyorsun, aka boşa geçen zaman.
bazen ilmek ilmek işliyor hedefe doğru insan kendini, bazen de anlık bir aydınlanma ile direksiyon kırıyor. bazen o ilmek ilmek işlediği planı bir anda yerle bir oluyor.
burda bence önemli olan ne istediğini bilmek. bu ama "sağlıklı olmak istiyorum" "refah düzeyim yüksek olsun istiyorum" gibi genel değil, sebep sonuçlu ne istediğini bilmek gerekiyor. öyle olunca da ne yapman gerektiğini biliyorsun, fırsat çıkınca kaçırmama şansın daha yüksek oluyor.
ama eylemsiz kalır ne istediğini bilmezsen etrafla birlikte ordan oraya sürükleniyorsun, aka boşa geçen zaman.
- nwnd
(24.04.25 14:12:44)
ahanda olmuyor parası var ki yapıyor. ahanda geldi bodruma gidiyorum dese şu an bodrumda ne yapabilir ki sezon ölü. belki alaçatıda tutturur. çoluğu çocuğu olmayana veya büyük olana hadi göçelim demek kolay.
@nwnd +1
@nwnd +1
- mikahakkinen (24.04.25 14:27:52)
Çok ciddi konfor alanını bozacak zorlayıcı sebepler olması lazım başka türlü hemen olmuyor. Örneğin bir an önce kurtulma ihtiyacı olduğunu hissettiği toksik bir ortam vardır evde; ölümü görür sıtmaya razı olur o hesap.
- titanic kemancısı (24.04.25 14:35:33)
zorunda kalıyor. örneğin; işsiz kalıyor, başka iş kovalarken ceo oluyor adam. ya da işsiz kalması kendi işini kurup zengin olmasını sağlıyor. bir kaybı oluyor, onu telafi etmek için mecburen yapmak zorunda olduğu bir şey onu bir başka şehire taşınmaya itiyor. adım atmak için gerekecek cesaret kendinden değil de dışarıdan gelince süreç daha hızlı gelişebiliyor. bunları kendi kendine düşünerek adım atanlar çok iradeli, güçlü karakteri olan süper zeki insanlar.
- gabe h coud (24.04.25 14:41:56)
Bir şeye karar vermek kendini buna inandırmakla başlıyor her şey. Mesela, başkasına çalışmamalıyım demek ile inanmak farklı şeyler. Bir şeye ikna oldun mu gerisi geliyor
- olaylar olaylar (24.04.25 21:26:08)
parasal olarak doyuma ulasip yeteri kadar pasif gelirin varsa yaparsin.
benim cevremde bunu yapabilen adamlarin alayinin tek ortak paydasi var, o da bol para. :D
benim cevremde bunu yapabilen adamlarin alayinin tek ortak paydasi var, o da bol para. :D
- cooperr (24.04.25 22:09:56)
bunun sadece parayla alakali oldugunu dusunmuyorum. konfor alanindan cikabilmek ile bir alakasi vardir belki. ben "denemezsem bilemem" mantigi yurutuyorum genelde.
yillarca maasli calistim, sonra bir deneyeyim diyip freelance oldum. sonra bir deneyeyim diyip yurtdisi islere gittim (her hafta seyahat ediyordum ve gercekten zordu) bu sekilde calisirken evlendim ki bir cok insan evliyken devam edemezsin demisti, denedim oldu.
ne kaybederim diyip, baska ulkeden oturum aldim, bi deneyeyim dedim sinirsiz oturumu aldim.
deprem oldu olmaz boyle diyip istanbuldan tasindim. bi deneyeyim ne kaybederim diyip ulkeden tasindim :D 1 yil icinde 3 kere tasindim.
ben hep deniyorum yani anlayacaginiz. tum bu denemelerimi yaparken param hem vardi hem de yoktu ama hep denedim, cok dusunmedim, cok dusundugunuz zaman hep eksileri dusunuyorsunuz. genel yapim "tahminde bulunma" ve "denemezsen bilemezsin". denemedim demektense denedim olmadi demeyi tercih ediyorum.
butun bunlari denerken her sey cok cabuk ve cok kolay olmadi. yoruldum, tek basima hastalandim, cok yalniz kaldim, cok yoruldum, depresyona girdim, ciktim, cok zorlandim. ama denedim. bu arada 26 yasimda egitimini aldigim isi birakip kafamin basacagini hic dusunmedigim bir ise suruklendim ve cok sevdim. 2 yil karin tokluguna calistim, bir cok seyden vazgectim. konfor alanindan cikmak bence asil mesele.
yillarca maasli calistim, sonra bir deneyeyim diyip freelance oldum. sonra bir deneyeyim diyip yurtdisi islere gittim (her hafta seyahat ediyordum ve gercekten zordu) bu sekilde calisirken evlendim ki bir cok insan evliyken devam edemezsin demisti, denedim oldu.
ne kaybederim diyip, baska ulkeden oturum aldim, bi deneyeyim dedim sinirsiz oturumu aldim.
deprem oldu olmaz boyle diyip istanbuldan tasindim. bi deneyeyim ne kaybederim diyip ulkeden tasindim :D 1 yil icinde 3 kere tasindim.
ben hep deniyorum yani anlayacaginiz. tum bu denemelerimi yaparken param hem vardi hem de yoktu ama hep denedim, cok dusunmedim, cok dusundugunuz zaman hep eksileri dusunuyorsunuz. genel yapim "tahminde bulunma" ve "denemezsen bilemezsin". denemedim demektense denedim olmadi demeyi tercih ediyorum.
butun bunlari denerken her sey cok cabuk ve cok kolay olmadi. yoruldum, tek basima hastalandim, cok yalniz kaldim, cok yoruldum, depresyona girdim, ciktim, cok zorlandim. ama denedim. bu arada 26 yasimda egitimini aldigim isi birakip kafamin basacagini hic dusunmedigim bir ise suruklendim ve cok sevdim. 2 yil karin tokluguna calistim, bir cok seyden vazgectim. konfor alanindan cikmak bence asil mesele.
- 65 derece (25.04.25 11:47:51 ~ 15:35:57)
Bankada çalışıyordum, iyi bir şube pozisyonunda, personel kesintisi ile kovuldum, sonra hobim olan bisiklet sporunun mağazacılık kısmında işe başladım, 11 yıl çalıştım, kendi dükkanımı açtım. Kafam rahat.
- mahsus mahal (25.04.25 11:54:44)
biz 1.5 yasinda oglumuzla turkiyeye 3.5 saat mesafede bir avrupa ulkesine geldik. hic aklimizda yurtdisi hatta yasadigimiz sehir disina bile gitmek yoktu ama teklif gelmisti degerlendirdik, 2.5 yil oldu. gecis asamasi (hersey hazir olmasina ragmen ev, araba vs) cok zor olmustu suan bile hala zorlandigmiz noktlarda oluyor. bizi hayat surukledi.
- sutcuyumbensutcu (25.04.25 13:38:19)
ben iki kez farkli ulkeye tasindim, bunun anahtari hallederiz diyebilmektir. zorluklar asilir fakat bunun icin zorluklarla karsilasana kadar ihtimallere kafayi takmamak gerekir.
annemler istanbul'dan gitmek istiyordu ama gitmek istedikleri yerden bir turlu ev bulamadilar. sonra ben onlari cesaretlendirdim hicbir sey yapmadan arabayla cikip gittiler bir otelde kaldilar. otelde kalirken o bolgeden bir firsat yakalayip cok guzel mustakil bir ev buldular ve direkt tasindilar.
bu isler boyledir. spontan olabilmek, bazi olumsuzluklari goze alabilmek ve gerceklesirse bunlarin sizi etkilemesine izin vermemek gerekir.
annemler istanbul'dan gitmek istiyordu ama gitmek istedikleri yerden bir turlu ev bulamadilar. sonra ben onlari cesaretlendirdim hicbir sey yapmadan arabayla cikip gittiler bir otelde kaldilar. otelde kalirken o bolgeden bir firsat yakalayip cok guzel mustakil bir ev buldular ve direkt tasindilar.
bu isler boyledir. spontan olabilmek, bazi olumsuzluklari goze alabilmek ve gerceklesirse bunlarin sizi etkilemesine izin vermemek gerekir.
- bohr atom modeli (25.04.25 15:51:34)
1
