secretcode
evleneli 1 ay oldu.düğün günü annem kız kardeşim dahil bizden hiç kimse düğünün olduğu hoteldeki kendisine ait odaya kimseyi istemedi. odasında sadece ablası yeğenleri ve arkadaşları vardı.düğünde kendisine gözü gibi baktığı annem ve babamı nikah sırasında bile yanımızda istemedi. ben 15 yıldır yaln
evleneli 1 ay oldu.
düğün günü annem kız kardeşim dahil bizden hiç kimse düğünün olduğu hoteldeki kendisine ait odaya kimseyi istemedi. odasında sadece ablası yeğenleri ve arkadaşları vardı.
düğünde kendisine gözü gibi baktığı annem ve babamı nikah sırasında bile yanımızda istemedi. ben 15 yıldır yalnız yaşıyordum. zaten annem babamı senede 1-2 defa gören birisiyim. ama öyle bir adı konulmamış dışladı ki... çok üzüldüm.
düğünden önce taşındığımız eve yardımcı olsun diye şehirdışından annesini çağırdı. 1 hafta bizim evde kaldı. düğünden 4 gün öncede ablası ve yeğenleri yurtdışından geldi ve bizim evde kaldılar. ve bunları bana sormadı bile. açıkçası ben de bu tip şeyleri asla sorun etmeyen birisiyim. hatta annesi geldiğinde henüz evlenmediğimiz için annesini kendisinin taşındığı ve sadece bir tane yer yatağının olduğu boş evine göndermek istedi. ben saçmaladığını söyleyerek şiddetle karşı çıktım istemedim.
annemle babamı iftar için davet ettik. eve geldiklerinde iftardan sonra uzak yoldan geldikleri için anneme babama isterseniz burada kalın uyuyun sabah gidersin dedim. babam gidelim dedi gittiler. gittikleri gibi bana "bu evde kalacak birisi olacaksa bana da soracaksın" dedi.
çok kırıldım üzüldüm. ağladı etti. özür diledi. neyse...
bugün ben istanbul anadolu yakasında yıllarca oturduğum için sırf onun iş yerine yakın olsun diye evi avrupa yakasında halkalı'da tuttuk. hayatımda bilmediğim etmediğim her yere uzak bir yer. hatta 5 yaşında köpeği olduğu için çıkarmasa etmesi daha kolay olsun diye bahçeli ev tuttuk. evden çalıştığım için sorun etmedim. bana haziranda işten ayrılabileceğini filan söylüyordu. ben de bugün anadolu yakasında bir yerde ev tutabiliriz dediğimde şiddetle istemedi ve ben ailelerimize yakın olmak istemiyorum dedi. koskoca anadolu yakası sanki ben annemin üst katına taşınalım demişim gibi konuştuğu için sinirlendim. bana çok istiyorsan annenin evine git otur bile dedi. çok çabuk sinirlenen, sinirlendiğinde gemileri yakabilecek seviyeye çok çabuk gelen birisi. bunu anlattım söyledim. patronuna sinirlendiğinde bu sinirini kontrol eden mekanizmanın benim için neden çalışmadığını defalarca söylediğim için şimdide ağlayıp tamam yarın istifa edeceğim dedi ağlayarak uyumaya gitti.
ne yapmalıyım? bilemiyorum
düğün günü annem kız kardeşim dahil bizden hiç kimse düğünün olduğu hoteldeki kendisine ait odaya kimseyi istemedi. odasında sadece ablası yeğenleri ve arkadaşları vardı.
düğünde kendisine gözü gibi baktığı annem ve babamı nikah sırasında bile yanımızda istemedi. ben 15 yıldır yalnız yaşıyordum. zaten annem babamı senede 1-2 defa gören birisiyim. ama öyle bir adı konulmamış dışladı ki... çok üzüldüm.
düğünden önce taşındığımız eve yardımcı olsun diye şehirdışından annesini çağırdı. 1 hafta bizim evde kaldı. düğünden 4 gün öncede ablası ve yeğenleri yurtdışından geldi ve bizim evde kaldılar. ve bunları bana sormadı bile. açıkçası ben de bu tip şeyleri asla sorun etmeyen birisiyim. hatta annesi geldiğinde henüz evlenmediğimiz için annesini kendisinin taşındığı ve sadece bir tane yer yatağının olduğu boş evine göndermek istedi. ben saçmaladığını söyleyerek şiddetle karşı çıktım istemedim.
annemle babamı iftar için davet ettik. eve geldiklerinde iftardan sonra uzak yoldan geldikleri için anneme babama isterseniz burada kalın uyuyun sabah gidersin dedim. babam gidelim dedi gittiler. gittikleri gibi bana "bu evde kalacak birisi olacaksa bana da soracaksın" dedi.
çok kırıldım üzüldüm. ağladı etti. özür diledi. neyse...
bugün ben istanbul anadolu yakasında yıllarca oturduğum için sırf onun iş yerine yakın olsun diye evi avrupa yakasında halkalı'da tuttuk. hayatımda bilmediğim etmediğim her yere uzak bir yer. hatta 5 yaşında köpeği olduğu için çıkarmasa etmesi daha kolay olsun diye bahçeli ev tuttuk. evden çalıştığım için sorun etmedim. bana haziranda işten ayrılabileceğini filan söylüyordu. ben de bugün anadolu yakasında bir yerde ev tutabiliriz dediğimde şiddetle istemedi ve ben ailelerimize yakın olmak istemiyorum dedi. koskoca anadolu yakası sanki ben annemin üst katına taşınalım demişim gibi konuştuğu için sinirlendim. bana çok istiyorsan annenin evine git otur bile dedi. çok çabuk sinirlenen, sinirlendiğinde gemileri yakabilecek seviyeye çok çabuk gelen birisi. bunu anlattım söyledim. patronuna sinirlendiğinde bu sinirini kontrol eden mekanizmanın benim için neden çalışmadığını defalarca söylediğim için şimdide ağlayıp tamam yarın istifa edeceğim dedi ağlayarak uyumaya gitti.
ne yapmalıyım? bilemiyorum
0
durum zor. öncelikle öfke kontrolü için bir psikologla görüşmesi lazım. bunu kendi istemeli ki işe yarasın. hayatı boyunca hep böyleydiyse bilemeyeceğim. sadece ailenize karşı mı böyle? aralarında bilmediğiniz bir şey geçti belki de atıyorum.
0
ailenle ilgili bir sorunu var. bu neden? anlatmadigin bir sey mi var?
sorry ama erkek cocugu olan aileler cok problemli olabiliyor. erkekler de dengeyi kuramiyor. ögrense de gec oluyor. kadin da bu sürecte kendini degersiz hissediyor ve senin ailene gösteremedigin degerini o kendi kendine kanitlamaya calistigi icin böyle alakasiz görünen hareketler yapiyor olabilir.
evde bir misafir yatiya kalacaksa sen onun ailesine buyrun kalin dersin hosluk olur o da senin ailene der hosluk olur ama sen kadin dururken kendi ailene buyrun evde kalin demen baya falso. bunu onun demesi en azindan önceden konusmus olmaniz lazimdi.
esinin diger hareketleri baya falso. aglayarak yarin istifa edicem diye gitmesi lazim asiri immature ve dengesiz. ayrica isi niye birakiyor. sende de arizalar var.
ilk ve son dizisini tavsiye ederim. iki büyüyememis, yaralarini saramamis insanin kurdugu iliskiyi anlatiyor. herkes önce kendi sorunlarini cözmeli.
sorry ama erkek cocugu olan aileler cok problemli olabiliyor. erkekler de dengeyi kuramiyor. ögrense de gec oluyor. kadin da bu sürecte kendini degersiz hissediyor ve senin ailene gösteremedigin degerini o kendi kendine kanitlamaya calistigi icin böyle alakasiz görünen hareketler yapiyor olabilir.
evde bir misafir yatiya kalacaksa sen onun ailesine buyrun kalin dersin hosluk olur o da senin ailene der hosluk olur ama sen kadin dururken kendi ailene buyrun evde kalin demen baya falso. bunu onun demesi en azindan önceden konusmus olmaniz lazimdi.
esinin diger hareketleri baya falso. aglayarak yarin istifa edicem diye gitmesi lazim asiri immature ve dengesiz. ayrica isi niye birakiyor. sende de arizalar var.
ilk ve son dizisini tavsiye ederim. iki büyüyememis, yaralarini saramamis insanin kurdugu iliskiyi anlatiyor. herkes önce kendi sorunlarini cözmeli.
0
Valla hocam geçmiş olsun, tepki koymak için biraz geç kalmışsınız. Karşı taraf bana biraz manipülatör gibi geldi. Ne yapmalı, tepkinizi koyun ve çift terapisine gidin.
0
Hiç kimse bir gecede uyuyup sabaha böyle bir insan olarak uyanmaz. Hayatın olağan akışına ters bir durum bu. Evlilik kararı alana kadar nasıldı bu öfke konusu, hep böyleydi ise neden evlendiniz? Ailenizle ilişkileri yine bu boyutta mesafeli miydi, şayet öyleyse neden evlendiniz? Eşinizin tavırlarını onaylıyorum anlamında söylemiyorum ama hikayede bağlam kopuk, boşluk çok. Yapmanız gereken ilk şey buraya yazmasanızda hikayeyi bütün parametreleriyle ele alıp objektif bir bakış açısıyla yorumlamak ve değerlendirmek olmalı. Diğer türlü sağlıklı bir yol haritası çizmeniz imkansız.
0
soğan erkeği:)
yazık cidden üzüldüm sana.
kadın seni zerre iplemiyor.
gelmiş burada ne yapacağını soruyorsun.
sen boşver eşin söyler sana ne yapacağını ne edeceğini.
kadını kaybetmeyeyim diye emir kulu olmuşsun.
insan biraz gurur yapar ya.
hayret ettim şaşırdım.
yazık cidden üzüldüm sana.
kadın seni zerre iplemiyor.
gelmiş burada ne yapacağını soruyorsun.
sen boşver eşin söyler sana ne yapacağını ne edeceğini.
kadını kaybetmeyeyim diye emir kulu olmuşsun.
insan biraz gurur yapar ya.
hayret ettim şaşırdım.
0
troll soru. önceki sorunu hatırlıyorum, eşin daha önce 2 kez evlenip boşanmış da, ona arabalar yatlar almışsın da falan vesaire. herkes sana evlenme demişti. troll demiştim di mi.
0
Abi evlenene kadar hiç mi yoktu böyle bir şey? Yani dünden bugüne bir anda olacak bir şey olacak kadar ufak olaylar değil. Bence bunlar sinirle falan da alakalı değil çok daha temel sorunlar var.
Bu sorunlara buradan çözüm zor abi yani şu anlattıklarını doğruysa çok ciddi sıkıntı var.
Bu sorunlara buradan çözüm zor abi yani şu anlattıklarını doğruysa çok ciddi sıkıntı var.
0
Abi önceki soruna baktım, umarım trollsundur. Yani troll olmani gönülden diliyorum.
0
kimse ailenizle mıç mıç olup annecim annecim diye ailenizin peşinde gezmek zorunda değil. kimse onları da sevmek zorunda değil ki zaten yılda birkaç kere görüşüyormuşsunuz.
konu aileniz değil yani. konu ailenizi tamamen reddedip sizi tamamen kontrol etmek istemesi.
biri bana yılda bir iki kere görüşsem bile anamı babamı evimde ağırlamam karşısında bu tavrı takınsaydı ne olurdu bilemiyorum.. birkaç ay önce olsa evde sağlam tek bir şey kalmazdı ama şu an psikolojim iyi değil o yüzden ne olurdu hiç bilmiyorum.
ama o eve bir daha ne kendi ailemi ne eşimin ailesini sokardım sanırım. boşanma dilekçesini de hazırlar salondaki çekmeceye koyardım. bakalım karşı taraftan biri evin sokağından geçebiliyor mu.
siz annen eve gelecekse bana da soracaksın diye bi sorun derim. ama bunu yaparken yanınızda şahitiniz falan da olsun çünkü alacağınız cevap hiç iyi olmayacak.
boşanmaya karar verirseniz de hazırlıklı olun. sizi oldukça yorucu ve yıpratıcı bir dönem bekliyor. ha hak etmişsiniz orası ayrı da, böyle üzgün üzgün yazınca söyleyeyim dedim.
her şeyi geçtim nikahta yaşanan bu olayda hiç mi içiniz acımadı? ailenizi geçtim yetim miyim ben diye de mi düşünmediniz? yani bunu nasıl sindirdiniz ki?
konu aileniz değil yani. konu ailenizi tamamen reddedip sizi tamamen kontrol etmek istemesi.
biri bana yılda bir iki kere görüşsem bile anamı babamı evimde ağırlamam karşısında bu tavrı takınsaydı ne olurdu bilemiyorum.. birkaç ay önce olsa evde sağlam tek bir şey kalmazdı ama şu an psikolojim iyi değil o yüzden ne olurdu hiç bilmiyorum.
ama o eve bir daha ne kendi ailemi ne eşimin ailesini sokardım sanırım. boşanma dilekçesini de hazırlar salondaki çekmeceye koyardım. bakalım karşı taraftan biri evin sokağından geçebiliyor mu.
siz annen eve gelecekse bana da soracaksın diye bi sorun derim. ama bunu yaparken yanınızda şahitiniz falan da olsun çünkü alacağınız cevap hiç iyi olmayacak.
boşanmaya karar verirseniz de hazırlıklı olun. sizi oldukça yorucu ve yıpratıcı bir dönem bekliyor. ha hak etmişsiniz orası ayrı da, böyle üzgün üzgün yazınca söyleyeyim dedim.
her şeyi geçtim nikahta yaşanan bu olayda hiç mi içiniz acımadı? ailenizi geçtim yetim miyim ben diye de mi düşünmediniz? yani bunu nasıl sindirdiniz ki?
0
Annesine ve babasıyla olan iletişimine bak, annesi nasıl bir kadın ona bak. Seni geren üzen şeyler görürsen bence fazla uzatma ayrıl. Histerik gibi, lüzumsuz gerilimler belki de ruh hastalığıdır. Bilemezsin. Kendini sokakta bulmuşsun gibi davranma. Onu da sokakta bulmadın tamam ama bir denge ve bir huzur şart.
0
Daha başlangıçta böyleyse ileride neler olur düşünemiyorum. Zorla evlendiriyorlar gibi. Evliliğe ilişkin hiçbir heyecanı yok.
0
evlenmeden önce sorduğum soru sebebiyle neden troll dendiğini anlamadım ama cevaplar için teşekkür ederim.
0
Önce oturup güzel bir konuşun, dertlerinizi anlatın. Sorunu çözemezseniz, alttan almak hiçbir zaman sorunu çözmez. Göze göz, dişe diş.
Aileni ziyaret etmiyor mu, sen de onun ailesine gitme. Ailen evimizde kalırken benden izin almalısın mı diyor, sen de aynı şekilde misafiri olunca izin almasını iste. Yoksa gerekirse, misafirini kov.
Ben bunlara takılmam, karım sinirli vs. diye kendinizi kandırmayın.
Okuduklarımdan siz kendinizi net ifade etmemişsiniz gibi anladım ben. Bu yüzden konuşmadan, sorunu çözmeye çalışmadan boşanmanızı tavsiye etmem. Ama çocuk düşünüyorsanız, bir süre erteleyin.
.
Aileni ziyaret etmiyor mu, sen de onun ailesine gitme. Ailen evimizde kalırken benden izin almalısın mı diyor, sen de aynı şekilde misafiri olunca izin almasını iste. Yoksa gerekirse, misafirini kov.
Ben bunlara takılmam, karım sinirli vs. diye kendinizi kandırmayın.
Okuduklarımdan siz kendinizi net ifade etmemişsiniz gibi anladım ben. Bu yüzden konuşmadan, sorunu çözmeye çalışmadan boşanmanızı tavsiye etmem. Ama çocuk düşünüyorsanız, bir süre erteleyin.
.
0
Erkeği ailesinden koparıp kendi ailesi içinde bir yere konumladırma güdüsü ve becerisi bütün kadınlarda vardır. Kadınlar bunu zamana yayarak ve yavaş yavaş yaparlar. Süreç tam olarak kırklı yaşlarda falan tamamlanır.
Sizin olayda yeni evliliğin hevesiyle seni kulak memesi kıvamında gören küçük hanım. Süreci falan boşverip sonuç odaklı uygulamaya geçmiş. Onun böyle düşünmesinde muhtemelen senin 'Senin bir damla gözyaşına tüm cihanı yakarım.' benzeri sözlerin etkili olmuştur. Kadınlar duygusal yaratıklardır. Kolay ağlarlar. İstedikleri zaman ağlayabilme ve bunu silah olarak kullanabilme becerileri vardır.
Biz erkekler nispeten salak canlılar olduğumuzdan ve ağlama denen olayı gözümüzde büyüttüğümüzden bu eylem karşısında ne yapacağımızı şaşırır, savunmasız kalırız. Uygunu görmezden gelmek, televizyonun sesini açmak, olay yerini terketmektir.
Bundan sonra şöyle şöyle olacak şeklinde sakin bir zamanda eşitlik esaslı birlikte bir çerçeve oluşturmak en uygun çözüm olur.
Ancak tabii bu bir tercih meselesidir. Yukarda bir arkadaşın bahsettiği soğan erkekliği de ayrıca bakıldığında güzel bir şeydir. Ne yapacağım diye uzun uzun düşünmektense 'Tabi karıcığım.' demek, bütçe yapmaktansa maaşı teslim edip harçlık almak gibi kolaycılıkları vardır.
Hazır düğün zamanı da vermişsin ipleri. Tadını çıkar bence.
Sizin olayda yeni evliliğin hevesiyle seni kulak memesi kıvamında gören küçük hanım. Süreci falan boşverip sonuç odaklı uygulamaya geçmiş. Onun böyle düşünmesinde muhtemelen senin 'Senin bir damla gözyaşına tüm cihanı yakarım.' benzeri sözlerin etkili olmuştur. Kadınlar duygusal yaratıklardır. Kolay ağlarlar. İstedikleri zaman ağlayabilme ve bunu silah olarak kullanabilme becerileri vardır.
Biz erkekler nispeten salak canlılar olduğumuzdan ve ağlama denen olayı gözümüzde büyüttüğümüzden bu eylem karşısında ne yapacağımızı şaşırır, savunmasız kalırız. Uygunu görmezden gelmek, televizyonun sesini açmak, olay yerini terketmektir.
Bundan sonra şöyle şöyle olacak şeklinde sakin bir zamanda eşitlik esaslı birlikte bir çerçeve oluşturmak en uygun çözüm olur.
Ancak tabii bu bir tercih meselesidir. Yukarda bir arkadaşın bahsettiği soğan erkekliği de ayrıca bakıldığında güzel bir şeydir. Ne yapacağım diye uzun uzun düşünmektense 'Tabi karıcığım.' demek, bütçe yapmaktansa maaşı teslim edip harçlık almak gibi kolaycılıkları vardır.
Hazır düğün zamanı da vermişsin ipleri. Tadını çıkar bence.
0
ya birader bir önceki duyurunda sana evlenme dedik. şimdi nafakayı hazırla bakalım.
0
