fazla romantik ve idealist davranıyordum ben. işte mesela X sebepten daha önce kalbim kırıldıysa yeni biriyle onu görmezden geliyordum, işte eski yaramın seninle aramı bozmasına izin vermeyeceğim hesabı... bunda uzun yıllar ısrarcı da oldum ama sonunda ikna oldum ki el oğlunun tabiriyle hakikaten BULŞİT imiş.
artık yemiyorum, o yüzden de muhtemelen yalnız geberip gidicem ama kafam gerçekten rahat. genel olarak daha iyi hissediyorum. yetişkinlikte yalnız ve "kimsesiz" olmak bi yandan zor ama diğer taraftan hiçbir sorumluluğunun, mecburiyetinin, sorgulamanın (cinsel & romantik anlamda) olmaması büyük özgürlük. hiç öyle kezo tribi filan yapmam ama biraz da karşı taraf mücadele etsin artık kardeşim, ben yoruldum. bu ara yoğun musun canım? tamam allah kolaylık versin, sie. açıklamadığın sürece bunu kendi kafamda rasyonelize etmeye çalışmayacağım. yeter.
kısacası her şeyi sineye çekmek, durumdan bağımsız HEP yapıcı olmaya çalışmak aşırı yorucu bi şey ve sonunda bi boka yaramıyor. kendi adıma artık bunu yapmaktan vazgeçtim. zaten hiç de şaşırtıcı olmayan bi şekilde yalnız kaldım. neyse gençken, enerjimiz varken kovaladık işte, oldu bi şeyler. bundan sonra da olmayıversin.
0