benzer durumdayım. bazen aklıma geliyor, üzülüyorum, bazen kızıyorum. bu duyguların ortak noktası aşamıyor olmak.

neden oluyor? onunla iken her ne hissediyor idi isek, hangi ihtiyacımızı karşılıyor idi isek, mevcut partner ile bu eksik belki? bilmiyorum.

@gloomy haklı, hangi ihtiyacımızı karşılıyorsa, hangi yaramızı sardıysa onun eksikliğini duyuyoruz yenisinde. Bence de öyle.

Ben baş edemiyorum. Öyle, olduğu gibi yaşıyorum. Ama hayatımda kimse yok.

Aşma metodu kesinlikle çivi çiviyi söker metodu olmamalı. Bazı kişiler eski sevgilisini unutamadığı için başka birilerini hayatına almaya çalışıyor. Bu sayede unuturum belki diye düşünüyor. Karşısındaki insanı bir nevi yara bandı olarak kullanıyor. Halbuki, aşk acısı geçene kadar, unutana kadar, kimseyle olmamalı. Çünkü herkes bir duygu taşıyor kimse deneme tahtası değil. Ben bunu bencillik olarak görüyorum. Eski sevgilisini özlüyor diye arayışa giriyor, deli gibi birilerini arıyor, her önüne gelene yazmaya başlıyor, bir de eski sevgilisini çağrıştırıyorsa , onunla olamadım bari bununla olayım da sanki eski sevgilimle berabermişim gibi hissedeyim diye. Belki de kendisini çok seven ya da bu ihtimali taşıyan kişilere yazıyor ki belki değersizlik hissim geçer, kaybettiğim özgüvenim yerine gelir diye.

Bu arada bu yazdıklarımı seni kastederek yazmadım , genel düşüncemi yazdım. Çivi çiviyi söker metoduyla ilgili düşüncelerim bunlar.

@rock n roll +1 son zamanlarda herkes çivi çiviyi söker deyip duruyor. Yani yapılabilecek en kötü şey nasıl genel geçer bir tavsiye haline dönüştü anlamış değilim. Keko rap ruh hali bu, eskinin arabesk ruhu biraz daha agresif bir hale bürünerek bu şekilde geri döndü heralde.

Hayatınızda "gayet güzel birinin" olması sizi tatmin etmez. Eğer eski sevgilinize özlem duyuyorsanız yeni ilişkiniz olmamıştır. Bunu kendiniz üzerinden düşünün. Siz arada eski sevgilisini özlemle anan, nasıl atıcam bunu içimden diyen biriyle yapabilir misiniz? Olabilir mi böyle bir ilişki?

Hayatınızda iyi biri olabilir, ancak birçok ilişki "ya sen çok iyi bir insansın ama ben yapamıyorum" diye biter. Acı, ancak böyle.

İçinizi tamamen boşaltmadan hayatınıza birinizi aldığınızda hem ilişkiye olan inancınız sarsılır, hem de yaşadığınız buhranlar sonucu ilişkiniz eğer absürt bir şekilde biterse bu karşınızdaki kişiyi kötü etkiler ve "Benim kimseye bir güvenim yok ya" diye ortalarda dolaşan kafası bozuk yeni bir kişi yaratılmasında pay sahibi olursunuz.

Eski ilişkilerinizi unutmanız için bir hayat düzeniniz olmalı. İşinize gücünüze, eğitiminize, arkadaşlarınıza, ailenize odaklanır ve beklersiniz. Zamanla geçer. Bu süreçte başka bir ilişkiniz olmaması da sizi zihnen "artık yeni bir ilişkiye hazırım" fikrine hazırlar. Eğer bu süreçte çivi çiviyi söker diye hareket edip başka biriyle bir ilişkiye başladıysanız işler çok büyük ihtimalle, çok fena bir şekilde sarpa saracaktır.

Aşma methodu yok bence. Hayatınıza dokunmuş güzel insanlar ve o güzel anılar hep içinizde bir yerlerde kalıyor. Sadece eskiye dönülmeyeceğini, bugün tekrar karşınıza çıksa zaten ikinizin de artık farklı insanlar olduğunuzu kabul etmek gerek. O zamanki siz ve o zamanki o, eskilerde bi yerlerde belki hala mutlu yaşıyorlardır. Ama dün dündür, bugünse bugün. Arada gülümseyerek hatırlayın (geçmişte yaşamadan), sonra yine önünüze bakın.

kus ölür sen ucusu hatirla diyoruz.