Bir gün yeni tanıştığım biri, bilmem kaç şirketi olan bir şahıs, kendi söylediği valla ben onun yalancısıyım. Dediğine göre yurt içinde ve dışında birçok şirketi varmış her gün muhakkak toplantıları ve alabildiğine işi olurmuş. Bilemem artık.
Bir gün sözleşmiştik buluştuk oturduk yemek yedik, çok tatlı sohbet ediyorduk ama, zaman nasıl geçti hiç anlamadık. Sonra masaya falan koymadığı cep telefonunu çıkardı birkaç kez mesaj yazdı. O ara aklıma geldi saat kaç diye, dağılacağımız saati 2 saat geçmişiz, ufak bir çığlık attım senin işler noldu vs derken "hepsini asistanıma devrettim toplantı çok ciddi bir toplantı değildi, onu ve diğer her şeyi ertelettim" dedi.
Bakınız bilemiyorum, 5 yıl önceki adam bugün hâlâ aynı adam, bilmem kaç şirketi var, hatta Amerika'ya falan yerleşti. Muhtemelen doğru söylüyor işi konusunda.
Yapılan şey o kadar güzeldi ki. Sırf sohbetimiz çok tatlı çok güzel diye bütün planlarını ertelemek...
Evet bu sürekli beklenebilecek bir hareket değil ama "bana çok değer veriyor" dedirtmenin en güzel yolu bu. Hem fedakarlık hem sohbet hem samimiyet... Başka ne ister ki insan.
0