beni de yazın:) bu hayatta hiçbir şeye şans ile erişmedim. defalarca düştüm, kalktım, yine denedim. hayat sorunları alt etmekti. ben daha 20li yaşlarımın başındayken anneme alzheimer teşhisi kondu, annemi bu yıl kaybettim. annemin hastalığı tüm planlarımı değiştirdi. eve mümkün olduğunca yakın bir yerde işe başladım. şu an üniversitemdeki tek mobbingsever kürsüde çalışıyorum ve kürsüye en son dahil olan kişi benim. angaryadan bıktım, hayattan tat alamıyorum artık. bu ay herkes tatile çıkınca ben de tatile çıkmış sayıldım. kendimi sudan çıkmış balık gibi hissediyorum. istifa edeceğim sanırım. mobbingi kanıtlama imkanım olsa mahkemeye giderim ama bizim kürsü temiz çalışıyor, yazılı delil yok ve tanık bulmam mümkün değil, ne kadar çalışkan olsanız da hastalık piyangosunu, insan faktörünü kontrol edemiyorsunuz. yaşadıklarınız önce günlük yaşamınızı sonra kişiliğinizi etkiliyor. istediğiniz kadar güçlü olun sizi öldürmeyen şey yıpratır. ben daha 30 olmadan bunu öğrendim.
0