Şimdiden tebrikler :)

Öncelikle gözünüzü korkutmak hem de çok korkutmak isterim. Çünkü bir köpek size ve yeni düzene alıştıktan sonra o düzen bozulunca çok kötü oluyor. Bu sorumluluğu alamayacaksanız hiç kalkışmamanızı öneririm.
Bu sorumluluk için en azından iki kişi (biri asil, biri yancı) gerektiğini de düşünüyorum. Çünkü insan hasta oluyor, cenazesi oluyor, arkadaşının düğününe gitmek zorunda oluyor... Bir yedek şart.


Köpeğimizi KurtaranEv barınağında sahiplendiğimiz için en çok orayı seviyorum. Pek çok farklı barınak var, hepsini sosyal medyadan takip edin.

- Köpek eğitimi çok ilginç bir konu. Pek çok uzman birbirinin tam tersini iddia edebiliyor o yüzden kafanız karışmasın. Şimdiden söyleyeyim ki bu eğitim işinde tek bir doğru yok. Kendi yolunuzu bulmanız gerekecek.
- Evin küçüklüğünün köpek bakımına etkisi yok. 50 metrekare ev ile 250 metrekare ev köpek için aynı. 30 kiloluk köpeğimizle evde yaşıyoruz, bir sıkıntımız yok. 40 kilo olsa yine sorun olmazdı sanırım. 50-60 kilodan sonra evle ilgili değil de sarılırken ezilmek, hasta olursa taşıyamamak gibi sıkıntılar olacaktır. Bahçe olsa elbette daha iyi olurdu ama bu köpek için olduğu kadar benim için de geçerli. Bahçe olsa arada çıkıp rahatlardım :)
- Tuvalet eğitimini vermeyi öğrenirsiniz. Aşırı zor değil. Biraz sabır birazcık da kaka temizlemek gerekebilir ama hayvandan hayvana değişiyor. Genelde çok uzun sürmüyor. Evde yalnız kalma, yürüme, çağırınca gelmesi gibi şeyler yavaş yavaş olacak. Şimdiden düşünmeyin. Eğitimler de aldırabilirsiniz, siz de okuyup eğitebilirsiniz.
- Kitap, influencer, YouTube kanalı vs. hepsi karşınıza çıkacak ("Youtube - Tarkan Vardar" ben beğeniyorum ama beğenmeyenler de vardır mutlaka.)
- Veterinere gidince o hayvana bir çip takacak ve size karne verecek. O anda ve sonraki aylarda olması gereken aşıları size söyleyecek. Karmaşık bir iş değil. Belediye bir şey yapmayacak siz cebinizden ödeyeceksiniz.
- Mama olayında da her konu olduğu farklı fikirler var. Ben sadece kuru mama verme taraftarıyım. Tam tersini savunanlar da var. Ama "ben ne yersem o da ondan yer. Fasulye yer, pilaki yer" gibi hayallere kapılmayın.
- Dışarıda başka kedi ve köpeklerle nasıl anlaşacağı öncelikle şans işi. Hayvanın karakterine, geçmiş tecrübelerine bağlı. İşler istediğiniz gibi değilse yavaş yavaş üzerinde çalışarak değiştireceksiniz. Yıllarca uğraşsanız değişmeme ihtimali de var, hazırlıklı olun.

- Her gün günde en azından 2 defa dışarı çıkmanız gerekecek. Ama ne olursa olsun. Hasta olsanız da, darbe olsa da, ailenizden birini kaybetseniz de ne olursa olsun çıkmanız gerekecek.
- Ayda 1-3 bin TL civarında bir masrafı olabileceğini hatırlatırım.
- Her tatile gideceğinizde ya onu kabul eden bir yer arayacaksınız ya da onu bırakacak bir arkadaş veya köpek oteli. Yine de aklınız arkada kalacak.
- Evi temizleme işi zorlaşacak.
- Hasta olduğunda çok endişelenecek ve belki de ciddi masraflar yapacaksınız.

Tarif edemeyeceğim kadar güzel bir duygu :)

"Geçici yuva olma" sistemi var. Köpeklerle ilgili çoğu konuda olduğu gibi bazı insanlar buna şiddetle karşı çıkıyor bazı insanlar şiddetle savunuyor. Bence çok güzel bir sistem. İlginizi çekebilir.
www.kurtaranev.org

Selamlar

Şimdi bir kere siz Türkiye'de yapacaksiniz, o yüzden sizle aynı dinamiklere sahip değil benim deneyimlerim. Misal ben bahcesiz evde olana önermem çünkü köpeklere genelde ev bulunuyor Fransa'da ama Türkiye'de öyle degil, cok ciddi bir sıkıntı var ve kimseye bahceli ev yap öyle sahiplen gibi saçma bir öneride bulunamam. Ülkede kaç tane var zaten.

Amma lakin büyük köpek+ ufak ev+ günde iki kere cikarmak = kabus. Köpeğin günde en az 6-7 saatte bir dışarı çıkması lazım. Iki kere hayatta yetmez 3 minimum. Benim köpeği 3 kere cikarirdim bir iki kere apartmana isedi çok su içtiği günler. Sonra 4e cikarmistik. Ve araştırınca da 6 saatte bir falan çıkması gerektiğini öğrendik.

Sosyal medya takip etmiyorum artık.

Kesinlikle küçük ırk ya da max orta bakın.

Temel eğitimleri kendiniz verebilirsiniz. Bunun için youtube, reddit, bedava kitaplar vz bir sürü şey var. Bence en basiti bu.

Patricia McConnell kitapları baya ünlü.

Sadece kuru mama, biraz ödül. Kaliteli mama alın.

Hah Türkiye'nin en sıkıntı konusu; disarida başıboş hayvan. Vallaha buna ne yapılır bilmiyorum. Malesef çok kolay yönetilebilecek bir şey değil bu. Bir de köpekten köpeğe reaksiyon değişir. Bazı köpeklerde sorun olmaz, egitimle falan desentesization yapilir ama bazilarinda (misal benimki) çok zor.

ya arkadaşlar cidden çok teşekkür ederim. uzun uzun yazmışsınız. var olun cidden. şimdi hepsini not alıyorum. :)

Köpeğin ilk bilmem kaç günü vs diye bir şey vardi. Ona bakin.

Bu arada gercekten almadan önce evinizde barinak köpeği geçici baksaniz ideal olabilir.

Misal ben çise cikarmak bu kadar koymaz derdim. Aksam 11'de canin uyumak isterken çise cikarmak ya da sabah uyumak isterken çıkarmak bazen adama cok koyuyor. Misal covid asisi ertesi günü köpeği disari cikartmak hayatimda unutamayacagim zorlukta seylerden biri. Ondan ben bahçeli ev diyorum kişinin hayatı için de. Disari mi çıkacaksin? Kapiyi ac, isesin. Sonra 6 saat cik dolas.

Ya da ishal oldu. O gun 10 kere cikardim misal.

Sonra hasta oldu sabaha kadar uyumadim onunla ilgilenirken.

Yani simdi düşündüğüm zaman buyumeyen çocuk gibi zor yani :) bahceli ev olmadan daha zordu da hayat güzel oldu şimdi.

Ben de tebrik ediyorum, gerçekten çok güzel bir duygu. Ben sorularınızın çoğuna cevap veremeyeceğim, benim köpek sahibi olduğum yıllara göre pek çok şart değişti, en basitinden sosyal medya diye bir şey yoktu o zamanlar:) Yine de bazı deneyimlerimi paylaşabilirim.

Benim köpeğim büyüktü, küçük bir evde yaşıyorduk, büyüklüğü sorun olmadı hiç bir zaman, yavru iken çok enerjikti ama o zamanlar tüm şartlarımız uygundu, dışarda birlikte çok vakit geçirdik, sürekli başka köpeklerle birlikte oyunlar oynayarak, bisiklet peşinde koşup enerjisini atarak geçirdi ilk yıllarını, büyüdüğünde evde olduğu zamanlar bir köşede hatta bir kuytuda yatıyordu.

Büyüklük arttıkça mama ihtiyacı da artıyor, bizimki hassastı, egzama vs problemleri oluyordu, o nedenle en kaliteli kuru mamaları alıyorduk kendisine, mama masrafımız küçük ırklara göre oldukça yüksekti, böylece sorunuza da cevap vermiş olayım kuru mama yiyordu, bir dönem evde kendisine özel pirinç ve kabaktan oluşan bir lapa hazırlıyorduk, egzaması için veteriner tavsiyesi idi ve o dönem işe yaramıştı, normal yemekler bünyesine iyi gelmiyordu.

Bizimkisi lider ruhlu bir erkekti ve özellikle 11. ayından sonra diğer alfa köpeklerle bir arada bulunması çok zorlaşmaya başladı, kedilerle de arası çok iyi değildi çünkü yavru iken hırpalamışlardı kendisini,bu durumun tek çözümü dışarda tasma ile dolaştırmak, olası kavgalarda tasmasından tutup çekmek oluyor, şimdiki aklım olsa kısırlaştırılmış bir dişi köpeği tercih ederdim.

Evinizin sürekli kirlenmesine, her tarafın tüy olmasına hazırlıklı olun, uzun süren uğraşlardan sonra hayvan sahibi olmayan insanların 'ev kirlendi temizlik yapmalıyım' aşamasına anca geleceksiniz, köpek bakmak hijyen takıntılı insanlara göre değil. Özellikle yavruyken, tuvalet eğitimini tam alana kadar çiş kaka temizlemeniz gerekebilir ama tuvalet eğitiminden çok korkmayın, çünkü onlar da bulundukları ortama çiş kaka yapmak istemiyolar, kasları geliştikten sonra uzun süreler tutabiliyorlar, hayvanı da çok zorlamadan günde iki defa çıkarmak yeterli olacaktır tuvalet için.

Spontan planlara veda etmeniz gerekecek, bu akşam eve gitmeyeyim, geç döneyim, haftasonu atlayıp tatile gideyim vs bunlar geride kalacak, ya da michael knightın dediği gibi yedekte birileri olmalı, bende bu sorun olmamıştı, çünkü zaten gönüllü olarak önceliği kendisine veriyordum, muhakkak uzakta olmam gereken durumlarda da güvenebileceğim kişiler vardı.

Bence en önemlisi kendisini sevmek ve ona vakit ayırmak, gerisi bir şekilde gelir, ben köpeğimi sahiplendiğimde köpekler hakkında hiç bilgim yoktu, kendime ait bi evim bile yoktu, neye güvenerek, ne düşünerek aldım onu bilmiyorum ama çok da iyi oldu, onun bir zamanlar var olmadığı bir hayat düşünemiyorum, normalde ben de çok detaycıyımdır ve bir işe kalkışmadan önce her şeyi düşünmeye ve hesaba katmaya çalışırım ama köpek sahibi olmak önünü ardını düşünmeden yaptığım belki de tek hareket, hiç de pişman olmadım.

Son olarak yaşam döngülerinin biz insanlara göre kısa olması çok kalp kırıcı:(

arkadaşlar size de çok teşekkür ederim. ne güzelsiniz ya :) detaylı detaylı yardımcı olmuşsunuz. var olun. hepinizin söylediği her cümle çok kıymetli. hepsini not alıyorum. :)