psmstc
6 aylık Kızımı her gördüğümde 32 diş sırıtıyorum. Gülüyorum. İlgi gösteriyorum. O da beni her gördüğünde gülüyor. Çevresindekiler de tombul tatlı bir çocuk olduğu için hep ilgi gösteriyorlar. İlgi bombardımanı oluyor. Acaba bu ileride kişilik gelişimi açısından zararlı olur mu ilgi bağımlısı şımar
6 aylık Kızımı her gördüğümde 32 diş sırıtıyorum. Gülüyorum. İlgi gösteriyorum. O da beni her gördüğünde gülüyor.
Çevresindekiler de tombul tatlı bir çocuk olduğu için hep ilgi gösteriyorlar. İlgi bombardımanı oluyor. Acaba bu ileride kişilik gelişimi açısından zararlı olur mu ilgi bağımlısı şımarma vs gibi
Çocuğa İlginin ölçüsü nedir ve pedagoji açısından nasıl olmalı?
Çevresindekiler de tombul tatlı bir çocuk olduğu için hep ilgi gösteriyorlar. İlgi bombardımanı oluyor. Acaba bu ileride kişilik gelişimi açısından zararlı olur mu ilgi bağımlısı şımarma vs gibi
Çocuğa İlginin ölçüsü nedir ve pedagoji açısından nasıl olmalı?
0
bu konu karmaşık. her yaş için ayrı davranmak daha doğru. çocuk gelişimi üzerine kitaplar okuyabilirsin.
0
bunlarin cevaplarini kimse bilmiyor hocam. cocuk gelisimi uzmani vs diyenler de bilmiyor. cocugun gelisimi
a) on yil suruyor. bu kadar uzun sureli calisma yapan akademisyen yok.
b) sizin cocuga gulmeniz disinda sayisiz parametre etki ediyor gelisimine. dolayisiyla bunu yalitamaz kimse.
dolayisiyla sevin cocugunuzu, cok takilmayin kimin ne dedigine.
a) on yil suruyor. bu kadar uzun sureli calisma yapan akademisyen yok.
b) sizin cocuga gulmeniz disinda sayisiz parametre etki ediyor gelisimine. dolayisiyla bunu yalitamaz kimse.
dolayisiyla sevin cocugunuzu, cok takilmayin kimin ne dedigine.
0
çocuk yaptığı hataların karşısında bir bedel ödemezse şımarır.
bardağı bilerek yere atıp kırar da karşılığında bir yaptırım olmazsa mesela.
sevgiden ötürü şımarmaz.
zaten 6 aylık bebek henüz bu tip bir neden-sonuç ilişkisini düşünmek için oldukça küçük.
bardağı bilerek yere atıp kırar da karşılığında bir yaptırım olmazsa mesela.
sevgiden ötürü şımarmaz.
zaten 6 aylık bebek henüz bu tip bir neden-sonuç ilişkisini düşünmek için oldukça küçük.
0
Prenses sendromu denen bir olgu var.
Çocuğa, bulunduğu ortamda herkes gibi bir birey olduğunu hissettirerek yetiştirmek gerek bence.
Dünyanın kendi ekseni etrafında döndüğünü, kendisinin daima odak olduğunu hissederek büyüyen çocuk, ilerde,
bunun böyle olmadığını gördüğünde aşırı mutsuz olup içine kapanabilir,
kreşte, anaokulunda, ilkokulda herkes gibi olmayı içine sindiremeyip uyum sağlayamayan çok çocuk var.
ya da
antisosyal kişilik özellikleri geliştirebilir
diye düşünüyorum.
Konunun uzmanı değilim.
Çocuğa, bulunduğu ortamda herkes gibi bir birey olduğunu hissettirerek yetiştirmek gerek bence.
Dünyanın kendi ekseni etrafında döndüğünü, kendisinin daima odak olduğunu hissederek büyüyen çocuk, ilerde,
bunun böyle olmadığını gördüğünde aşırı mutsuz olup içine kapanabilir,
kreşte, anaokulunda, ilkokulda herkes gibi olmayı içine sindiremeyip uyum sağlayamayan çok çocuk var.
ya da
antisosyal kişilik özellikleri geliştirebilir
diye düşünüyorum.
Konunun uzmanı değilim.
0
daha çok bebek tabii ki ama ilgi göstermek disiplinsizlik ve sınırsızlık demek olmamalı.
günümüzde uçaklarda, otobüslerde, toplum içinde ya da özel ortamlarda herkesin şikayet ettiği çocuk davranışları, disipline etmeyi ve sınır koymayı çocuğa kötülük yapmak olarak görmekten geliyor biraz.
bu yaştaki disiplin ve sınır ne olur?
karşı çıkanlar olacaktır ama mama ya da süt emme saatleri belli bir düzen içinde olmalı mesela.
o her istediğinde veya her gak guk dediğinde ağzına meme, biberon, mama tıkıştırmak, oyun haline getirmesine izin vermek, daha da büyüdüğünde peşinde mamayla koşturmak yanlış.
belli saatleri olacak, o saatlerde yiyecek, yemezse (ki yemek istemeyebilir, bunu illa şımarıklıktan yapıyor diye bir şey yok) sonraki saati bekleyecek.
uyku düzeni de aynı şekilde önemli mesela.
büyüdükçe buna başka şeyler de eklene eklene gidecek.
bu tarz detaylar önemli, onun dışında sevgi göstermekte bir sakınca yok tabii ki ama ilgi bombardımanı çok abartılıysa belki çocuğu değil de, gelen ilgiyi biraz dizginlemeye çalışmak gerekebilir.
günümüzde uçaklarda, otobüslerde, toplum içinde ya da özel ortamlarda herkesin şikayet ettiği çocuk davranışları, disipline etmeyi ve sınır koymayı çocuğa kötülük yapmak olarak görmekten geliyor biraz.
bu yaştaki disiplin ve sınır ne olur?
karşı çıkanlar olacaktır ama mama ya da süt emme saatleri belli bir düzen içinde olmalı mesela.
o her istediğinde veya her gak guk dediğinde ağzına meme, biberon, mama tıkıştırmak, oyun haline getirmesine izin vermek, daha da büyüdüğünde peşinde mamayla koşturmak yanlış.
belli saatleri olacak, o saatlerde yiyecek, yemezse (ki yemek istemeyebilir, bunu illa şımarıklıktan yapıyor diye bir şey yok) sonraki saati bekleyecek.
uyku düzeni de aynı şekilde önemli mesela.
büyüdükçe buna başka şeyler de eklene eklene gidecek.
bu tarz detaylar önemli, onun dışında sevgi göstermekte bir sakınca yok tabii ki ama ilgi bombardımanı çok abartılıysa belki çocuğu değil de, gelen ilgiyi biraz dizginlemeye çalışmak gerekebilir.
0
