kardeşlerimden biri eşiyle birlikte intihar etti, ikisini de ben buldum. bundan dört yıl sonra da diğer kardeşim intihar etti, ben teşhis etmek zorunda kaldım. ilk yıllarda bana böyle bir travma bıraktıkları için onlara çok kırgın ama aslında çok öfkeliydim. ancak zamanla onları anladım, asla hak vermedim ama anladım. o an bunun idrakinde olamadıklarını, muhakeme güçlerinin zayıf olduğunu, olması gerektiği gibi çalışamayan bulanık bir zihinle hareket ettiklerini anladığınızda bencillik gelmiyor zira her ne kadar kendi kararı gibi görünse de onun irade göstererek yaptığı bir şey değil intihar.
bazı yazar çizer, entelektüel tayfanın intiharlarını romantize ederek dillendirenler, paylaşanlar, sanki çok matahmış, varoluşsal sancıları çok derin olduğu için bu yolu seçmişlermiş gibi ağdalı ağdalı anlatanlar çok ama çok da daha bencil ve dahi tehlikeli bence.
0