Alışveriş yapmıyorum. 2012 yılından beri çorap, iç çamaşırı, ayakkabı harici bir şey almadım. Hamileyken 2 tane hamile pantolonu, 2 eşofman altı ve bebek doğduğunda da giyerim diye 3 tane penye gecelik almıştım. Yetti.
Çevremde alışveriş yapan o kadar çok arkadaşım varki, ben onlardan giyiniyorum. Başta ablam olmak üzere, 2 kız arkadaşım, eş dost akraba... Bana kullanmadıkları kıyafetlerini veriyorlar, bana olanları ayırıp olmayanları ihtiyaç sahiplerine dağıtıyorum. Böylece kıyafete para harcamıyorum, başına bir iş gelse (malum çocuk olduktan sonra dökülenin sökülenin haddi yok) verdiğim paraya acımama gerek olmuyor. Kaldı ki gelen markalar bershka, zara, adil ışık... Vb. En kötüsü koton diyeyim... Saydığım markaların mağazasına girip gezmiş değilim ama bütün dolap onlarla dolu.
Böylece düşünmeme de gerek kalmıyor. Elimde olanları birbiri ile eşleyip giyip çıkıyorum. Hepsinin farklı stili olduğu için epey renkli bir dolabım ve sayelerinde içimde abiyeden yağmurluğa tayttan gömleğe sabahlıktan pijamaya herşeyim var. Çantalarımı dahil onlar yolluyor. Sırt çantaları makyaj çantaları portföy çantalar... Pek çoğu bir kaç kere giyilmiş, bazıları üzerinde etiketi ile geliyor.
Almış, sonra beğenmemiş. Ya da ona hediye gelmiş vb.
Tavsiye ederim. Benim kafam da kesem de hayli rahat bu sayede.
0