aslinda ben de herkes icin oyle oldugunu dusunuyorum, 9-6 calisip bir yerde oturmak tum gun, yaratici olmamak, ruhu besleyecek seyler yapmamak ozumuze aykiri. dolayisiyla size katiliyorum ve herkes icin rahatsiz edici kesinlikle. bunalimlarin, icsel arayislarin bircogunun nedeni de bu. bedenimiz hareket etmek icin var, ruhumuz yasamla beslenmek icin. bunlarin ikisinide yapamaz oldugumuz bir donemde yasiyoruz. eger yasamimiz tarif ettiginiz sekilde yasanirsa bu dediklerinizi hissetmemek kacinilmaz. bunlari sorgulamayalim diye de, cok klise ama gercek, sistem bir uyusturucu gorevi goruyor. bu demek degil ki, mesela postacinin isi gereksiz, isini biraksin gitsin ressam olsun. yapilan her is gerekli, ancak bir denge olmali, bir yavaslamaliyiz, performans kaygisindan uzak, daha farkli bir yasam yasamaliyiz. hem kendimizi gerceklestirebilecegimiz hem de yasamimiz icin gereken duzeni devam ettirebilecegimiz bir sistem insa edilmesi gerekiyor. su anda kendini gerceklestirebilen insan sayisi, bu gerek bir hobi ile olsun gerek hobisini gelire dokmek olsun, dunya nufusu ile kiyaslandiginda fazlasiyla az. ingiltere'de yakin zamanda bir arastirma vardi okumussunuzdur belki, haftada 4 gun calisip 3 gun tatil gibi, cok daha verimli oldugu ortaya cikti. bunun gibi. ruhu beslemek, nefes almak icin alan ve zaman yok.
0