istambul
İçinde olduğum arkadaş gruplarının hepsinde yalnız olan tek kişi benim. Son 1 yılda iki denemem oldu ikisi de başarısız. Zaten kendimi bildim bileli yalnızım, birkaç kısa dönem dışında. Bilmiyorum ki nasıl anlatayım, olmuyor işte. Okuldan iş yerinden veya yeni tanıştığın birinden arkadaşın arkadaşın
İçinde olduğum arkadaş gruplarının hepsinde yalnız olan tek kişi benim. Son 1 yılda iki denemem oldu ikisi de başarısız. Zaten kendimi bildim bileli yalnızım, birkaç kısa dönem dışında. Bilmiyorum ki nasıl anlatayım, olmuyor işte. Okuldan iş yerinden veya yeni tanıştığın birinden arkadaşın arkadaşından twitterdan instagramdan şurdan burdan bi şey bi muhabbet bi elektrik bi kaynaşma olmaz mı, olmuyor. Her içki içtiğimde bu "olmuyor işte" durumunu hatırlayıp sessizce ağlarken buluyorum kendimi. Yalnızlığı ezikliği beğenilmezliği iletişim kuramazlığı karşı cinsi etkileyemezliği hayatı yaşayamamış olmayı her şeyi kabûllendim. Ok. Ama bunlara alışsa da insan yine de sakin kafayla bu problemi düşünmeden edemiyor. Kafamdan çıkmıyor.
Tanımadan, kişiliğini tarzını falan bilmeden bi şey söylemek zordur, zaten 'garanti tavsiye' de beklemiyorum. Ama merak ediyorum, bi arkadaşınız bunları yaşasa kendisine ne önerirdiniz?
Fikir vermesi için kendimden bahsedeyim biraz. Yaş 28. En son 4 sene önce ilişkim oldu. Tipim ortalama bi tip işte ama majör bi çirkinlik de yok. Para pul işlerine girmiyorum zaten o tarz önceliği olan insanlar olmuyor çevremde. Saygınlık maygınlık desen iyi bi üniversitede yüksek lisans yapıyorum, işim de normal masabaşı bi iş. Yetenek sıfıra yakın, sanat spor becerileri hak getire, sadece sosyal bilimler ve siyaset mevzusu. Onda da bilgimi insanlara yansıtacak bi hitabetim yok. Hepsinden önemli bilgi: Sosyal anksiyete bozukluğu var bende. Çekingenim.
Tanımadan, kişiliğini tarzını falan bilmeden bi şey söylemek zordur, zaten 'garanti tavsiye' de beklemiyorum. Ama merak ediyorum, bi arkadaşınız bunları yaşasa kendisine ne önerirdiniz?
Fikir vermesi için kendimden bahsedeyim biraz. Yaş 28. En son 4 sene önce ilişkim oldu. Tipim ortalama bi tip işte ama majör bi çirkinlik de yok. Para pul işlerine girmiyorum zaten o tarz önceliği olan insanlar olmuyor çevremde. Saygınlık maygınlık desen iyi bi üniversitede yüksek lisans yapıyorum, işim de normal masabaşı bi iş. Yetenek sıfıra yakın, sanat spor becerileri hak getire, sadece sosyal bilimler ve siyaset mevzusu. Onda da bilgimi insanlara yansıtacak bi hitabetim yok. Hepsinden önemli bilgi: Sosyal anksiyete bozukluğu var bende. Çekingenim.
0
Gelmiş geçmiş en kötü insanı düşünün. “O”nu bile seven ne çok kişi var di mi :)
Sizce gerçekten sevilmiyor olabilir misiniz? Bu düşüncenizi yanlışlamak isterseniz eğer birçok madde bulabilirsiniz. Sizi hiç tanımıyorum ama en basitinden 4 yıl önce bir ilişkiniz olmuş. Yüzeysel olarak bu bile yanlışlıyor.
Eğer cidden sosyal anlamda eksikliğiniz olduğunu düşünüyorsanız konunun üzerine gitmeden onu çözemezsiniz. Tabii önce teşhis almanız lazım. Bunun için de terapi düşünebilirsiniz.
Sizce gerçekten sevilmiyor olabilir misiniz? Bu düşüncenizi yanlışlamak isterseniz eğer birçok madde bulabilirsiniz. Sizi hiç tanımıyorum ama en basitinden 4 yıl önce bir ilişkiniz olmuş. Yüzeysel olarak bu bile yanlışlıyor.
Eğer cidden sosyal anlamda eksikliğiniz olduğunu düşünüyorsanız konunun üzerine gitmeden onu çözemezsiniz. Tabii önce teşhis almanız lazım. Bunun için de terapi düşünebilirsiniz.
0
Bence hemen havlu atmayın ya, orta yaşta ben de sap takılıyorum. Bir arkadaşım var. Aşırı sosyal bir kadın. Bulunduğum şehrin yarısı onu tanıyordur. 41 yaşında evlendi. Bazen olmayınca olmuyor. Şehir değiştiriyorsun, ülke değiştiriyorsun yine olmuyor. Başkalarına bakıyorsun, instagramdan selam yazıp tanışıyor, evleniyor. Kısmet...
edit: Verdiğim cevabı konu açan kişi moral bozucu diye beğenmemiş. Sevgili bulmanın kesin bir tarifi olsaydı zaten kimse yalnız kalmazdı. Bu alınganlıkla değil sevgili arkadaş bile bulamamanız çok normal.
edit: Verdiğim cevabı konu açan kişi moral bozucu diye beğenmemiş. Sevgili bulmanın kesin bir tarifi olsaydı zaten kimse yalnız kalmazdı. Bu alınganlıkla değil sevgili arkadaş bile bulamamanız çok normal.
0
Bir an ben mi yazdım diye kontrol ettim, benzer şeyler hissediyorum bende aynı durumdayım.
Fark olarak yaş geçmeye başladı ve çekingenlik umursamazlıktan dolayı azaldı.
Fakat gelgelelim yeni birileriyle tanışmak için ortak bir aktivitede bulunmak gerektiğini düşünüyorum spor, kurs, etkinlik, mekan, okul…
Ama olmuyorsada kendini geliştirecek kendi başınada iyi zaman geçirip mutlu olabilmelisin.
Sevilme ve sevme kısmı ise önce kendini sev başkaları bazen sever bazen sevmez menfaatlerine göre duygudurumlarına göre değişir.
Sevilmemeyi yalnızlığı bende istemesemde umursamıyorum yoluma devam ediyorum.
Elimden geleni yapıyorum geri kalan artık şans.
Pek tavsiye olmadı ama aynı sorunları yaşayıp aynı şeyleri düşünen bir çok kişi var.
Fark olarak yaş geçmeye başladı ve çekingenlik umursamazlıktan dolayı azaldı.
Fakat gelgelelim yeni birileriyle tanışmak için ortak bir aktivitede bulunmak gerektiğini düşünüyorum spor, kurs, etkinlik, mekan, okul…
Ama olmuyorsada kendini geliştirecek kendi başınada iyi zaman geçirip mutlu olabilmelisin.
Sevilme ve sevme kısmı ise önce kendini sev başkaları bazen sever bazen sevmez menfaatlerine göre duygudurumlarına göre değişir.
Sevilmemeyi yalnızlığı bende istemesemde umursamıyorum yoluma devam ediyorum.
Elimden geleni yapıyorum geri kalan artık şans.
Pek tavsiye olmadı ama aynı sorunları yaşayıp aynı şeyleri düşünen bir çok kişi var.
0
Sosyal ankisyete. Ozeti bu. Bu sorun devam ettikce yalnizlik sorunun da devam edecek.
0
sosyal anksiyetenin tedavisi mümkün. terapi ve ilaç desteği ile üzerine gitmeni tavsiye ederim. en azından kontrol altına alınabilen bir seviyeye getirebilirsin ki bu da sana sosyal hayatında fazlasıyla yeterli olur.
farklı çevrelere girmeye çalış bence. hep benzer karakterde insanların olduğu ortamlarda bulunuyorsun gibi geldi. hobin yok eyvallah ama ilgini çeken aktiviteler falan da mı yok hiç? bir seramik kursuna yazıl, ne bileyim gönüllü ekiplere katıl falan. daha çeşitli insanlar görmüş olursun, hem de bu tarz etkinlikler sosyal fobinin üzerine gitmene de yardımcı olur.
üçüncü olarak da dating app kullanıyor musun? kullanmıyorsan kullan mutlaka. özellikle çekingen kişiler için bulunmaz nimet.
farklı çevrelere girmeye çalış bence. hep benzer karakterde insanların olduğu ortamlarda bulunuyorsun gibi geldi. hobin yok eyvallah ama ilgini çeken aktiviteler falan da mı yok hiç? bir seramik kursuna yazıl, ne bileyim gönüllü ekiplere katıl falan. daha çeşitli insanlar görmüş olursun, hem de bu tarz etkinlikler sosyal fobinin üzerine gitmene de yardımcı olur.
üçüncü olarak da dating app kullanıyor musun? kullanmıyorsan kullan mutlaka. özellikle çekingen kişiler için bulunmaz nimet.
0
Muhtemelen sevilmiyor degil, siz sevilmedigize inandiginiz icin bunu destekleyen/onaylayan durumlar yaratiyorsunuz ve evet son cumleniz durumu ozetliyor. Ama kesinlikle halledilemeyecek sorun degil bu, uzerine gidip isin icinden cikacaksiniz, baska yolu yok, cunku daha kaliteli bir yasami hak ediyorsunuz. Bu sadece iliski yasamak anlaminda degil, boyle hissederek yasamak zorunda degilsiniz.
0
Yalnızlık ve sevilmeme çok bağlantılı olmayabilir. Herkes herkesi çok sevdiği için görüşmüyor. Özellikle bir yaştan sonra maksimum 1-2 yakın arkadaş yetiyor. Gerisi çok da sevip bayıldığımız insanlar olmayabiliyor. Mutlaka sevilmiş ya da seviliyorsunuzdur yani. Mesele sosyalleşmek.
Sosyal gruplar klişedir ama işe yarar. Ama düzenli takip etmek gerekir. şu günlerde yardım grupları çok fazla örneğin. Belediyeler bile sosyalleşme aracı şu an. Kitap toplantıları, yürüyüş klüpleri genelde düzenlidir. Bazı sosyal ortamlara girip çıkınca öyle insanlar görürsünüz ki kendi yeteneklerinizi fark edersiniz. Ben iyiymişim dersiniz. Çekinmeyin o yüzden. İyi taraflarınıza odaklanın sürekli.
Bir de insanlara ne katıyorum diye bakılabilir. Yaşadığınız yerin çok güzel mekanlarını biliyorsunuzdur atıyorum, sohbetiniz güzeldir. Hiçbir şey katmıyor olamazsınız. Bunlar geliştirilebilir. insanlar karşı tarafın işi gücü arabası çevresi için bile birbiriyle görüşebiliyor malesef. İlişkiler menfaate çok yatkın. O nedenle sevilmiyorum diye bakmamak lazım.
Sosyal gruplar klişedir ama işe yarar. Ama düzenli takip etmek gerekir. şu günlerde yardım grupları çok fazla örneğin. Belediyeler bile sosyalleşme aracı şu an. Kitap toplantıları, yürüyüş klüpleri genelde düzenlidir. Bazı sosyal ortamlara girip çıkınca öyle insanlar görürsünüz ki kendi yeteneklerinizi fark edersiniz. Ben iyiymişim dersiniz. Çekinmeyin o yüzden. İyi taraflarınıza odaklanın sürekli.
Bir de insanlara ne katıyorum diye bakılabilir. Yaşadığınız yerin çok güzel mekanlarını biliyorsunuzdur atıyorum, sohbetiniz güzeldir. Hiçbir şey katmıyor olamazsınız. Bunlar geliştirilebilir. insanlar karşı tarafın işi gücü arabası çevresi için bile birbiriyle görüşebiliyor malesef. İlişkiler menfaate çok yatkın. O nedenle sevilmiyorum diye bakmamak lazım.
0
oradaydım. senelerce aynı şeyden şikayet ettim, sonuç 0. yalnızlığa bir kere düşersen çıkmak zor bununda nedeni yalnızlıktan şikayet etmek, yalnızlığını gidermekten daha kolay. kendine bahane bulmak o kadar kolay ki, boyum kısa, boyum uzun, şişmanım, zayıfım, güzelim, çirkinim vs.
yalnızlığın 2 nedeni var, birincisi sosyal iletişim; buradaki sosyal iletişim naber nasılsın ile başlar, sonra muhabbet sohbet açılır gider.
ikincisi kendini ya çok değersiz yada çok değerli görüyorsundur. birisi muhabbet arasında hakaret amaçlı değil de konunun özü olarak malsın olm sen dese buna alınıyorsan kendini çok önemli görüyorsun, buna evet haklısın diyorsan kendini çok değersiz görüyorsun. bunun bir ortası olmalı.
yalnız insanlar her şeyden şikayet eder, yalnızlıktan eder, bana salak dedi diye eder, buluşacaktık geç geldi diye şikayet eder, eder de eder. kimse mızmız şikayet edenlerden hoşlanmaz. şikayet etme.
muhabbet ederken söylenenlere çok takmamak lazım, anlattıkları hikayelerde senin etik/ahlak anlayışına uygun şeyler yoksa bu da ne biçim insanmış dememek lazım o kişinin hayatını sen yaşamadın.
sosyal aksiyete dediğin şey ise aslında aslında söylemek istediğini/yapmak istediğini yaptığında karşılaşacağın tepkiyi bilememen, ben söyliyim hiç bişi olmuyo, en fazla seninle bir daha konuşmaz muhattap almaz. 8 milyar insan var. geriye çok kişi kalıyor :)
yalnızlığın 2 nedeni var, birincisi sosyal iletişim; buradaki sosyal iletişim naber nasılsın ile başlar, sonra muhabbet sohbet açılır gider.
ikincisi kendini ya çok değersiz yada çok değerli görüyorsundur. birisi muhabbet arasında hakaret amaçlı değil de konunun özü olarak malsın olm sen dese buna alınıyorsan kendini çok önemli görüyorsun, buna evet haklısın diyorsan kendini çok değersiz görüyorsun. bunun bir ortası olmalı.
yalnız insanlar her şeyden şikayet eder, yalnızlıktan eder, bana salak dedi diye eder, buluşacaktık geç geldi diye şikayet eder, eder de eder. kimse mızmız şikayet edenlerden hoşlanmaz. şikayet etme.
muhabbet ederken söylenenlere çok takmamak lazım, anlattıkları hikayelerde senin etik/ahlak anlayışına uygun şeyler yoksa bu da ne biçim insanmış dememek lazım o kişinin hayatını sen yaşamadın.
sosyal aksiyete dediğin şey ise aslında aslında söylemek istediğini/yapmak istediğini yaptığında karşılaşacağın tepkiyi bilememen, ben söyliyim hiç bişi olmuyo, en fazla seninle bir daha konuşmaz muhattap almaz. 8 milyar insan var. geriye çok kişi kalıyor :)
0
