ufak/buyuk fark etmeden herseyi icime atarim. ota boka kopurup patlayan abuk subuk insanlarla buyuyunce hayatimdaki en onemli oncelik olay cikmasina engel olmak oldu, ne gerekiyorsa yapayim yeter ki tadimiz kacmasin ali riza bey modum asiri baskin. hafizam da fil gibidir, 8 yil once surda otururken ban soyle soyle demisti diye hatirlarim mesela.
gecmiste de, simdilerde de boyle yaptigim icin aslinda en cok benim zarar gordugumu fark ediyorum. tadimiz kacmasin diye kurtardigim anlar o kadar da kurtarilmaya gerek degilmis, kurtarilmasa da olurmus. hayatimdaki oncelikler iyilik guzellik aramak yerine ani kurtarmak/olay cikmasina engel olmak olunca ot gibi bir hayat cikti ortaya :D
simdilerde alindigim ufak seylerle dalga gecen bir esim var, boyle olunca soylemesi daha kolay oluyor. ufak seyden kastim terliklerini odanin ortasina birakmasi gibi mesela, ayagima takiliyor kaldir sunlari surdan 50 kere dedim diyorum, getirip ayagimin onune birakiyor sonra :D ya da biseyleri belli bir kutuya koymasi lazim, kutuya koyar misin diyorum tam kutunun yanina biraktigi sirada, kutuyu acip icindekileri de disari cikartiyor sonra ahahah :D halbuki benim buyudugum ortamda bunlar ciddi kavga sebepleriydi, biseyler kutuya konmadi diye 4 saat gecmiste de kutuya koymayan seylerden bahsedilip sonra 3 gun kimseyle konusulmazdi filan.
0