Ev hayatı ilişkinin en özel kısmı aslında zaten. Özgürlüğüne düşkün, yalnız takılmayı seven bir erkek olarak 40 yaşımda evlendim.
1 sıçmaya dahi habersiz gitmiyorum.
2 tüm etkinlikler iki kişilik
3 ne zaman nerede olduğumu haber vermem gerekli.
Bunlar kulağa negatif ve can sıkıcı geliyor olabilir. İlk başta öyleydi de zaten. Özgürlük ve özerklik algım çok bireysel ve bencilceydi çünkü. Aşık olup evlendiğim kadının ihtiyaçlarını dinleyip duyup, gözetmeyi seçtiğimde anlaşmalar yaptık, sınırları çizdik, olmadığında güncelledik, biz de sürekli gelişiyor ve değişiyoruz, sağlıklı ve güçlü iletişim kurabilmek en temeli. Kendimizi net ve içten ifade ediyoruz birbirimize (bkz. şiddetsiz iletişim)
ihtiyaçlar ve duygular söylenip, ricalar yapıldığı zaman birbirimizi gözeterek özgür ve özerk kalmaya devam ediyoruz. Bisiklet sürmek iki kişilik bir aktivite bizim için ama ben istediğim zaman tek başıma çıkıp performans sürüşü yapabilirim haber verdikten sonra. Ya da tüm günü oyun oynayıp yatarak geçireceğim diyebilirim eşime, sonrasında onunla nitelikli zaman geçirme sözü vererek.
Hayatım eskisinden çok çok daha mükemmel ve sevdiğim her şeyi halen yapabiliyorum.
0