Modern dönem tanımları gereği kafanız karışmış olmalı.

Temelde diyalektik dediğiniz şey, "diyalektik materyalizm" gibi bir kavramdan farklıdır. Diyalektik materyalizm bütün bir ideolojiyi kapsar, bir özel isim gibi düşünün. Bunun hakkında fikir sahibi olmak için marx'ın yazılarına bakabilirsiniz.

Diyalektik ise bir metot. Antik çağlardan beri uygulanıyor. Eristik ve didaktik yaklaşımlar da buna alternatif metotlar. Hepsinin anlamına bakınca daha anlaşılır olacaktır. Eristik metodun hakim olduğu bir tartışmada tartışmacılar karşıt argümanı ortadan kaldırmaya yönelik eğilim içindedir. Kazanan-kaybeden durumu vardır. Didaktik yaklaşım ise tartışma içermez, bir tarafın diğerine "öğrettiği" ya da nutuk verdiği bir yöntemdir.

Diyalektik tartışma ise tarafların fikirlerini öne sürdüğü ve bu karşıt fikirlerden her iki argümanı da kapsayacak ortak bir doğruya ulaşma çabasının güdüldüğü yöntemdir. Yani ideal halinde tartışmanın sonunda tartışmacıların uzlaşıp, önceki savundukları şeylerden belli oranlarda daha farklı "sentezlenmiş" yeni bir görüşü benimsemesi ya da benimsemeseler de böyle bir ortak görüşün ortaya çıkmasına yol açmaları öngörülür.

Bunu da kabaca subjektif görüşleri dışlayarak yaparlar. Örneğin ben öğrencilerin sınava tabi tutulmaması gerektiğini, bunun bir yarışa dönüştüğünü ve bunun da kötü olduğunu, bu şekilde kişinin sahip olduğu bilginin gerçekten ölçülemediğini savunuyorumdur. Sizse öğrencilerin sınava tabi tutulmaksızın bir yerlere gelmesinin liyakati ortadan kaldıracağını, öğrencilerin zorlanmaları gerektiğini ve sınavların şart olduğınu savunuyorsunuzdur.

Neticede benim burada sınava karşı tutumum subjektif bir his, sizinse öğrencilerin zorlanması gerekliliği hakkındaki görüşünüz subjektif bir görüş. Bunları devre dışı bırakmalıyız. Ancak ikimizin de derdi bir yere gelecek olan insanların bilgi seviyelerinin doğru şekilde ölçülmesi. O halde bunu nasıl gerçekleştirebiliriz üzerine kafa yorup atıyorum sınav sistemi yerine alternatif bir yöntemde uzlaşırsak diyalektik bir yaklaşımla yeni bir fikir ortaya koymuş oluruz.

Bu hegel zamanında klasik tez, antitez ve sentez şeklinde formüle edilen bir felsefik bakış açısına evriliyor işte.

herşeyin bir karşıtı olabilir, yani bir olgunun ters olgusu da olabilir. olgu ve ters olgu birleşince yeni bir olgu doğurabilir.

sen bu soruyu sorarak tembellik yaptın, bize cevap arattırıyorsun. "olgu"
ama aslında sen zaten araştırdın bizdeki bilgi ile karşılaştırma yapmak istiyorsun. "ters olgu"

demek ki bir şeyi öğrenmek için önce kendin araştırma yapıp(tersolgu) sonra millete hiç bilmiyormuşsun, tembelmişsin gibi sorman(olgu) lazımmış. (yenibirolgu)

temel olarak bu. ama bence saçmalık. çünkü mesela yukarıda senin tembellik yaptığına kanaat getirdikten sonra ters olgu ve yenibirolgu'yu ben kendim uydurdum. normalde böyle bir şey yoksa boşu boşuna olmayan bir değer yarattım. o değeri de sana atfedersem yandı gülüm keten helva...

allahın tembeline vay be meğerse neler düşünmüş adam demiş olacaktım,
halbuki tembelsin işte.

Tesekkurler.

Aslinda ben daha cok marx'in kullandigi anlamdaki diyalektigi merak ediyordum. Bu da cevaplarinizdakiler gibi mi, yoksa onun daha farkli bir aciklamasi mi var?