burnley
Merhaba. Beraber yaşamayıp her gün de görüşmediğiniz sevgilinizle günlük iletişim dozunuz ne seviyelerde olur?Her gün mutlaka arayıp/aranıp telefon konuşmaları yapar mısınız?Sabah "Günaydın" mesajıyla başlayıp, gece uyku moduna geçene dek WhatsApp'tan bir iletişim yürütür müsünüz?Gün içerisinde 7 sa
Merhaba. Beraber yaşamayıp her gün de görüşmediğiniz sevgilinizle günlük iletişim dozunuz ne seviyelerde olur?
Her gün mutlaka arayıp/aranıp telefon konuşmaları yapar mısınız?
Sabah "Günaydın" mesajıyla başlayıp, gece uyku moduna geçene dek WhatsApp'tan bir iletişim yürütür müsünüz?
Gün içerisinde 7 saat falan hiçbir şekilde iletişim kurmadığınız dilimler olur mu?
Bu gibi şeyleri merak ettim. Teşekkürler şimdiden.
Her gün mutlaka arayıp/aranıp telefon konuşmaları yapar mısınız?
Sabah "Günaydın" mesajıyla başlayıp, gece uyku moduna geçene dek WhatsApp'tan bir iletişim yürütür müsünüz?
Gün içerisinde 7 saat falan hiçbir şekilde iletişim kurmadığınız dilimler olur mu?
Bu gibi şeyleri merak ettim. Teşekkürler şimdiden.
0
telefonda konuşmaktan nefret ediyorum. her gün kesinlikle konuşmam. 2-3 günde bir olur ki o da karşı taraf istiyorsa, yoksa 4-5 gün giderim ben telefonda konuşmadan. yazılı iletişimi seviyorum ama. genç aşıklar gibi yatağa uzanıp saatlerce yazışmamıza gerek yok. aklıma gelen her türlü düşünceyi, dikkatimi çeken en ufak şeyi dahi paylaşmayı seviyorum. yani sabah 7'den öğlene kadar whatsapp'tan 100-150 parça küçük mesaj yazabilirim.
durduk yere 7 saat ara vermem kolay değil ama yoğunluk olur, iş güç olur vs. bence doğal. bazen sabah kalkarsın, vaktin olmaz, 3-4'e kadar "nabıyon cnm ben de iyiyim thx" dışında bir irtibatın olmaz.
benim için kritik öneme sahip nokta şeffaflık. sabah 7'de "canım bugün çok yoğunum merak etme, akşam görüşürüz" yazmışsa, akşam da gününün nasıl geçtiğini veya neden ortalıkta olmadığını anlatmışsa benim için sorun yok. 12 saat yazmasa da olur.
durduk yere 7 saat ara vermem kolay değil ama yoğunluk olur, iş güç olur vs. bence doğal. bazen sabah kalkarsın, vaktin olmaz, 3-4'e kadar "nabıyon cnm ben de iyiyim thx" dışında bir irtibatın olmaz.
benim için kritik öneme sahip nokta şeffaflık. sabah 7'de "canım bugün çok yoğunum merak etme, akşam görüşürüz" yazmışsa, akşam da gününün nasıl geçtiğini veya neden ortalıkta olmadığını anlatmışsa benim için sorun yok. 12 saat yazmasa da olur.
0
insandan insana değişir. bazı insanların kafası çok hızlı çalışıyor, supercomputer gibiler. her an bağlı, her an iletişimde olmak ister. sürekli yazar, çizer. benim tecrübeme göre boyları da genelde kısa olur bunların. severiz kendilerini <3
bazı insanlara da gün içinde 2-3 satır yazı yeter, gün sonunda gelişmeleri aktarır, iletişimini yoğun bir şekilde yapar, tatmin olur. onların kendine güveni bir tık daha fazladır. yoğun bir şekilde bağlanmazlar karşı tarafa. uzaktan baktığında ayrı bir birey olduğunu net görürsün. ikili şeklinde akıllara gelmezler sevgilisi veya eşiyle, tek başına bir kişi akıllara gelir düşünüldüğünde. biz ilişkimizde böyleyiz. yakın erkek arkadaşımdan instagram'dan komikli 5 video gelir, eşimden 1-2. ilgisini çekmez. popüler kültür benim çok ilgimi çeker, onun alakası yoktur. bazen benzer tepki beklerim ama gelmez :) gülmekten yerlere yatacağını düşündüğüm şeyler atarım, dönüş olarak oradaki bir şeyi sorar yani komikliği aklına gelmemiştir bile. sanki orada anlatılan konuyla ilgili bir şey demek istediğimi zanneder. ama yavaş yavaş tanışıyor bu tarz kültürle, yakında referansları anlayıp o da gülmekten karnını tutacaktır. dinimiz amin.
bazı insanlara da gün içinde 2-3 satır yazı yeter, gün sonunda gelişmeleri aktarır, iletişimini yoğun bir şekilde yapar, tatmin olur. onların kendine güveni bir tık daha fazladır. yoğun bir şekilde bağlanmazlar karşı tarafa. uzaktan baktığında ayrı bir birey olduğunu net görürsün. ikili şeklinde akıllara gelmezler sevgilisi veya eşiyle, tek başına bir kişi akıllara gelir düşünüldüğünde. biz ilişkimizde böyleyiz. yakın erkek arkadaşımdan instagram'dan komikli 5 video gelir, eşimden 1-2. ilgisini çekmez. popüler kültür benim çok ilgimi çeker, onun alakası yoktur. bazen benzer tepki beklerim ama gelmez :) gülmekten yerlere yatacağını düşündüğüm şeyler atarım, dönüş olarak oradaki bir şeyi sorar yani komikliği aklına gelmemiştir bile. sanki orada anlatılan konuyla ilgili bir şey demek istediğimi zanneder. ama yavaş yavaş tanışıyor bu tarz kültürle, yakında referansları anlayıp o da gülmekten karnını tutacaktır. dinimiz amin.
0
ekran isigi sonmez pek. whatsapptan yazmiyosam telegram, orda yoksam instadan, twitterdan bi seyler atmisimdir
0
İletişim kurmaya mecalim yok, kız kardeşimle Beşiktaş’tan Kadıköy’e geçerken “ben vapur yolculuğu boyunca dinleneceğim, muhabbete karşıya geçtiğimizde devam ederiz.” demişliğim vardır. Günaydın, iyi geceler mesajı beklemem ama gün içinde bir cümle iki cümle bir mesajla haberdar olma ihtiyacı hissederim.
0
sevgili, flört, arkadaş, dost, akraba fark etmez, sohbeti bitirmeyi ve başlatmayı sevmem.
yani tabii ki tam yazışırken ya da konuşurken yatacaksan "iyi geceler" dersin de, her sabah yoklama alır gibi günaydın denmesi falan beni sıkar ve bayar.
bitmeyen bir sohbet ve paylaşım döngüsündeyimdir genelde her türlü ilişkimde.
yani selamsız sabahsız ya da belki ben uyurken komik bir şeyin linkini de gönderebilir.
illa "günaydın, nasılsın?"la başlamaya gerek yok.
ya da "ben şimdi toplantıya giriyorum, konuşuruz bye" gibi şeyler sohbeti tamamen öldürüyor bence.
zaten bir şekilde hayatın akışının içindeyken toplantısı olduğunu bilirsin, bilmesen de ya toplantı bitince yazar ya da yazdığın şeye "toplantıya giriyorum, çıkınca yazacağım" der ve kaldığın yerden devam edersin.
sürekli sohbet bitirip sohbet açmak bence tatsız.
sohbeti de öldürüyor bir noktadan sonra.
o yüzden dağınık ve günün akışına göre sürekli iletişimden yanayım.
yani tabii ki tam yazışırken ya da konuşurken yatacaksan "iyi geceler" dersin de, her sabah yoklama alır gibi günaydın denmesi falan beni sıkar ve bayar.
bitmeyen bir sohbet ve paylaşım döngüsündeyimdir genelde her türlü ilişkimde.
yani selamsız sabahsız ya da belki ben uyurken komik bir şeyin linkini de gönderebilir.
illa "günaydın, nasılsın?"la başlamaya gerek yok.
ya da "ben şimdi toplantıya giriyorum, konuşuruz bye" gibi şeyler sohbeti tamamen öldürüyor bence.
zaten bir şekilde hayatın akışının içindeyken toplantısı olduğunu bilirsin, bilmesen de ya toplantı bitince yazar ya da yazdığın şeye "toplantıya giriyorum, çıkınca yazacağım" der ve kaldığın yerden devam edersin.
sürekli sohbet bitirip sohbet açmak bence tatsız.
sohbeti de öldürüyor bir noktadan sonra.
o yüzden dağınık ve günün akışına göre sürekli iletişimden yanayım.
0
blatta +1 artık çocukluk travması mıdır nedir sanki ayrılıyormuş veya günü bitiriyormuş gibi söylenen kalıplardan hoşlanmıyorum. konuşmaya devam ederken uyuyakalabiliriz, iyi geceler/uykular demeye gerek yok. işin varsa işini yaparsın bitince yazarsın, işim var sonra konuşuruz/görüşürüz demeye gerek yok. böyle olunca zaten sonra sürekli bi 'napıyorsun?' sorusu oluyor, bayıyor beni. bunlar dışında dağınık şekilde iletişim halinde kalmak güzel, ama bu her an konuşmak değil kesinlikle. arada 10 saat konuşulmamış da olabilir, yeter ki bi açılışı kapanışı olmasın.
0
