arkadaşımın bahçeli evinde köpeği var. ama yine de çıkıp gezdirilmesi gerekiyor. hem size hem de hayvana zor olur. özellikle büyük köpek

Evde köpek beslemek gerçekten çok büyük zorluk. Sürekli dışarı çıkaracak olsanız bile köpeğinizin karakteri de her insan gibi farklı, evdeyken bile sürekli sizden ilgi bekleyecek bir köpeğe denk gelebilirsiniz ve o ilgiyi alamadığında inadına orayı burayı kemirip, eve çişini yapabilir dışarıda yapmış olsa bile. Evinizin büyüklüğü bahsettiğiniz cins için ideal, geniş bir alan eğer her odaya ulaşımı olacaksa. Evin içinde de koşturabilir ama labradorlar egzersiz ihtiyacı fazla olan köpekler, dışarı çıkarma konusunun üstüne biraz düşmek gerekiyor. Kışın bu biraz sizi yorabilir her sabah buz gibi havada onu dolaştırmak için dışarı çıkarmak külfet gelebilir.

Labrador/border collie kırması barinaktan alma köpeğim var.
Su an özel bahcesi olan apartman ya da ev bakiyoruz.
Benim köpek farklı problemleri var ondan da bu karari aldık ama normal köpek problemi için de yapardim bunu.

1-ishal vs bir sorunu olduğunda bahçesiz evde günde 10 kere cikarmak gerekiyor.
2-aksam yatmadan cikarmak, sabah uyaninca cikarmak lazim. Evden calisilsa bile bazen zor geliyor. Misal insan tv karşısında uykuya dalamiyor ya da sabah şöyle güzel bir uyuyayım yapamıyor. Çocuk gibi yani.
3-tatil vs sıkıntı. Bakacak insan ya da birakacak yer lazım.
4- evde yeterli egzersiz yaparsaniz sorun olmaz. Ama gün icinde size yok oyuncak getirir yok sevilmek ister hazir olun.

Bence en önemli soru; köpek nerede dolaşacak? Ben Türkiye'de köpek sahibi olmayi zor buluyorum çünkü yesil alan yok, dogal yeşil alan dz çok uzak. Bir köpeğin kopekligini yasayacagi alan çok çok az. Sokakta köpek gezdirmek küçük kopek icin yeterli olabilir ama büyük kopek icin asla. Buna ek olarak Türkiye'de ciddi bir basibos köpek sorunu var, onlara da çok dikkat etmek gerekecek.

Bilmiyorum, ben Türkiye düşündüğümde kopegim icin ancak cevrede basibos köpek olmayan, özel bahceli bir evde yaşıyorsam dusunurdum.

Ha bu arada Türkiye'de saçma sapan yasalar olduğu için hayvan sahipleri korunmuyor. Yok havladi yok su bu derken apartmanda sıkıntı olabilir. Fransa'da misal kimse bir sey yapamiyor ve yasalara göre hayvan beslemeyi yasaklamak yasaya aykiri vs. Ama Türkiye'de değil.

Bu arada bahce için çok gerekli değil derdik biz. Sonra köpeği hanimin ailesinin evine göturduk. Dünyanın en mutlu hayvani gibiydi, sürekli dışarıda yatmak istiyor vs. Bunu gördükçe de bahceli ev istedik, mutlu olsun diye.
Yani apartmanda da mutlu olur ama asla bahçeli evin verdiği hayati veremez.

Ha tabi burası Türkiye. Ne doğru düzgün bahçeli ev var, ne doğru düzgün dogal alan ne de basibos kopeksiz ortam. Benim bu dediklerimi yapınca çok kisitli bir kitle köpek sahibi oluyor.

Ek olarak;
Kopeginizin çeşitli sorunları olabilir. Reaktif olabilir (bu konuda aldığınız yerle iyi calismaniz lazim), ayrilma sendromu olabilir (yalniz kaldığında havlar, etrafi parcalar vs), gök gürültüsü vs seylerden korkar gene iser vs.

Yani biz bunlari dusunmeden ve bilmeden barinaktan aldik. Çoğu yok ama reaktif köpeğimiz, sosyallesme dönemini kaçırdığı için tanımadığı seylerden korkar ve korkarken cok üstüne gidilirse isirabilir.

Buna ek olarak biz günde 4 kere cikariyoruz, ortalama her 6-8 saat arası çıkması lazım. Bir de yatmadan cikarinca ediyor 4. Bazen insanin çalışması lazım vs derken zor oluyor. Yani gene hanimin ailesinin evinde o güzelliği gordum, o gün disari cikarmama ihtimalinin olmasi bile iyi aslında.

Bizim köpek misal gün içinde baya uyur. Ama her 1-2 saatte gelip oyun istiyor.

Sonra tarama çok istiyor tüyden dolayi.
Disleri fircalamak ve tirnak kesmek var.

Gün içinde en az 20 dk koşup oynayabilecegi alan yoksa bence sıkıntı. Sokakta gezdirerek tutamazsiniz hayvanı.

Eşim ve ben bir apartman dairesinde 27 kiloluk Seter köpeğimizle yaşıyoruz. Kendim bunu yaptığım için biraz yanlı bakıyor olabilirim olaya ama bence sorun olmaz. Evimiz 4+1 Teraslı bir ev.
Öncelikle evin büyüklüğü köpek için bence pek de önemli değil. Ev 3 oda da olsa 10 oda da olsa köpeğin kapladığı yer 1 m2. İstediği şey de ya rahat bir yastıkta minderde olmak ya da yanınızda olmak. Sonuçta hiçbir evde uzun depar atacağı bir boşluk olmuyor.

Büyük bir bahçesi olduğu için sahibinin dolaştırmaya çıkarmadığı köpekler çok daha kötü bir hayat yaşıyor diye düşünüyorum.

Evin durumundan daha önemlisi köpeğin bakımıyla ilgili manevi ve maddi sorumluluklar bence.

Bazı barınaklar "geçici sahiplendirme" yapıyor. Geçici sahiplendirmede amaç şehre uzak barınaktaki bir köpeği şehir içindeki bir evde yaşatmak. O sırada hem köpeğin daha iyi ve ilgilenildiği bir hayat yaşaması hem de köpeğin iyi veya kötü huylarının öğrenilip daha doğru bir yuvayla buluşması için bilgi toplamak.
Ayrıca geçici evindeki köpeğin çok güzel fotoğraflarını çekiyor geçici sahibi, bu da sahiplendirilmesine çok katkı sağlıyor.
Köpeğinin huylarının öğrenilmesinin de büyük önemi var. Bazı köpekler kedilerle anlaşamaz, bazıları yalnız kalmaya hiç tahammül edemez, bazıları fazla sırnaşıklığa gelemez. Kimisinde tuvalet alışkanlığı oturmamıştır, kimisi apartmanda yaşamaya dayanamaz, kiminin koltukları parçalama huyu vardır vs.

Sizin de kendinizi ölçebilmeniz için size çok uygun bir fırsat olabilir geçici sahiplendirme.
Özellikle bir cins köpek konusunda ısrarcı olmamanızı umuyorum. Her Türk veya her Kayserili aynı olmadığı gibi her Labrador da aynı değil.
Ayrıca satın almak yerine sahiplenirseniz bir apartmanda yaşatsanız bile kendi kendinize "ona muhtemelen yaşayacağından çok daha güzel bir hayat verdik" diye düşünebilirsiniz. Çünkü siz hayatına girmezseniz büyük ihtimalle ölecek :(

Bütün zorluklar, zahmetler, masraflardan sonra yine de çok güzel bir şey köpekle yaşamak.
Mutlu edeceğiniz ve mutlu olacağınız bir köpekle karşılaşmanızı dilerim.

arkadaşımın benzer bir köpeği var. gerçek manada dert ötesi bir durum. köpek evde durmak istemiyor, bir ev hayvanı değil yani kedi gibi düşünmeyin. ne kadar dışarı çıkarırsan çıkar evde durmak istemiyor. onun dediklerini yapmazsan da işeme, koparma vs türlü türlü huyu var. hem köpeğe hem size eziyet olacak bir sürece giriyorsunuz yani.

Hangi cins istiyorsanız isteyin, lütfen para ile satın almayın, barınaktan sahiplenin. Ülkenin tüm barınaklarındaki köpekleri fotoğraf, yaş, cinslerini gösteren çeşitli web siteleri var. İlla yavru alayım demeyin zaten, yetişmiş köpek sahiplenmek her zaman daha iyidir, ilk eğitimlerini çoktan almış ve atlatmış oluyorlar. Bir de terk edildikleri için siz onu sahiplenince size daha çok sevgi ile bağlanıyorlar. O yüzden satın almayın sahiplenin!!!

Her cins var sokağa atılmış terk edilmiş, şerefsiz bol çünkü, barınaklardan aradığınız cinsi bulmak kolay.

satın almayın sakın sahiplenin. kısır olsun hatta. türetilmiş saf ırklarda sağlık problemleri artıyor kısırlaştırmadığınızda. biraz kırmalık olması halinde daha sağlıklı olur. 15 yaşındaki huskymizi kaybettik geçen ne kadar uzun bir ömrü olsa da koyuyor.

labradorlar da goldenlar gibi uyumlu hayvanlar ama şans işi biraz. dayımlarda vardı labrador çok zeki hayvandı rahmetli. barınaktan alınanların sevgisi konusuna kesinlikle katılıyorum.

Bizim evimiz bahçeli müstakil ve bir golden'ımız var. Evimizin bahçesine sadece biz bahçede oturuyorsak çıkıp yanımızda oturuyor. Köpek sahibi olmak için bahçeli ev şart değil. Zaten köpek alıyorsam bahçede takılması da bana saçma geliyor o ayrı konu. Evin içinde sizinle çok kısıtlı bir alan bile ona yetiyor. Bizde mesela salon da takılır hep yukarı katlara çıkmamayı öğrendi, çok merak ettiğinde yada biz çağırdığımızda gelir sadece. Dolayısıyla ev problem değil. Apartman dairesinde alt kat ayak sesleri vs. den rahatsız olabilir mi bunu bir düşünmek gerekir.

Ancak, birkaç arkadaşımda choclate labrador var. Bir kere acayip oburlar, çok dikkat etmek lazım kilo almaya çok müsait bir cins. Erkek olacak ise 50 kg lara kadar yolu var, baya irileşebiliyor. Dişi öneririm. Bunun dışında inanılmaz enerjikler. Mümkünse etrafta köpek parkı olan yeşil bir yere her gün götürülmesi gerekiyor. Bir arkadaşım günde 2 saat yürüterek gezdiriyor hayvan ona rağmen hala enerjik. Demem o ki sadece yürütmek değil, bu hayvanın koşmaya hatta başka köpeklerle boğuşarak oynamaya ihtiyacı var. Tuvalet alışkanlığı konusu özellikle yavruyken ve 1.5 yaşına kadar daha özen istiyor ama hergün sabah 6'da illa kalkılacak diye birşey yok. Onlarda uyumlu. Bizimkini artık hafta sonu 9 10 da çıkardığımızda bile sadece çiş yapıp kaka yapmadığı çok oluyor. Akşamda 7-8 gibi ihtiyacını görüyor. Küçükken gece 12-1 gibi yatmadan tekrar çıkarmamız gerekiyordu ama yetişkinliğe girdiğinde kendini daha rahat ayarlayabiliyor.

şimdi ben 3 ay önce labrador edindim. ve aradığın kişi benim ahahah :D

bizim aldığımız labrador 6 aylıktı, çok iyi ve aşşşşırı hareketli bir çocuk.

1. apartman dairesindeyiz, üstelik asansörsüz bir daire 3. katta oturuyoruz.
2. sahile aşırı yakınız, 1 dakikalık yürüyüşle sahildeki çimlere ve plaja çıkarabiliyoruz.

günde 4 veya 5 defa çıkarmak gerekiyor. gerisi hayvana büyük işkence çünkü, sabah ve akşam en az 1er saat çıkarmak gerekiyor.

evin içinde bir iriliğini görmedim, bizim daire de 3+1 ve 160 metrekare.

bunun haricinde; aldığınız hayvanın aşırı hareketli olduğunu, çok enerji attıramazsanız evdeki eşyaları yiyeceğini asla unutmayın. günde 4 sefer dışarı çıkarmak çok ciddi bir efor.

evinizin yakınında diğer büyük ırk köpek sahiplerinin köpeklerini çıkardığı noktalar olup olmadığına bakın. başka köpeklerle oynatmak çok kolaylaştırıyor işinizi. biz göztepe parkına götürüyyoruz, orda birbirlerini yiyip 1 saatte pertlerini çıkarıyorlar örneğin.

özet: evde bakılır, evde en bakılacak ırklardan biri.