trafik kazası geçirdim. kaza anı çok hızlı gelişti ya. ama ne kadar hızlı olduysa da o anları yaşarken sanki slow motionda hareket ediyormuşuz gibi bi his de vardı. değişik bi andı gerçekten, tarifi zor. arabanın savrulduğunu, göğsümü kafamı vurduğumu hatırlıyorum. hava yastıkları çıkana dek olan anları hatırlıyorum, gerisi yok. kötü bi kazaymış, araç perde çıktı sonra ama kaza anlarında acı hissettiğimi veya korktuğumu hatırlamıyorum. galiba ölüyorum dedim ama işte her şey çok hızlı geliştiğinden korkmaya vakit kalmamış da olabilir. neyse sonra bi uyandım ki hastanedeyim. kaburga kırıklarından dolayı ağrım oldu bir süre, diğer yara bere de geçti zamanla.

açıkçası o kaza sonrası araçla hız yapmak daha da hoşuma gitmeye başladı (demek ki kafama aldığım darbe saçma şeylere sebep olmuş). genel olarak hayata bakış açımda da hiçbir değişiklik olmadı. sakat falan kalmadığım ve acı hatırlamadığım için çok korkunç gelmiyor bana. eş dost için kötü bi tecrübe tabii.

Trafik kazası. Bisiklet sürerken araba çarpmış ve kafayı yere vurmuşum, 24 saat yoğun bakımda kalmışım. Mişli geçmiş zaman kullanmamın sebebi, o güne dair hiçbir şey hatırlamıyorum. Anlatılanlardan öğrendiklerimi biliyorum sadece. Bisiklet sürdüğümü hatırlamıyorum, kaza anını hatırlamıyorum, acı çektiğimi hatırlamıyorum. Gözümü açtığımda servise almışlardı bile. 14 yaşımda oldu bu kaza. Şu an bu kazayla alakalı kalıcı bir sağlık sorunum yok çok şükür. Haberim bile olmadan geldi geçti.

Trafik kazası yaptım.
Ambulansla hastaneye giderken bilincim açıktı.
Mr, ultrason, tomografi, pek çok makinaya girerken de bilincim açıktı. Sadece kafam kanıyor bu kadar şeye ne gerek var diye düşünüyordum.

Beni ultrason'a götüren çocuğa , "sen evli misin" diye sordum. Hayır abi Eylül'de inşallah demişti. "Beni de çağır mutlaka" dedim.

"Abi soktasin konuşma istersen" dedi, "şokta olsam sana bu kadar bilinçli cümle kurabilir miyim?" Diye sordum.

"Bunu bana onuncu sorusun abi" dedi. Bir yerden beni alıp bir yere götürürken sürekli aynı şeyleri sormusum. O an bir sıkıntı olduğunu anladım.

Acilde kadının biri kızının gözlerini kapatarak "ayy yazık bakma bakma" dedi. Kime söylediğini anlamadım önce. Sonra bana söylediğini farkettim. Ayna istedim.

Önce kendimi göreceğim diye tutturdum, göstermediler. Göstermezseniz tedavi olmuyorum dedim. Kendimi gördüm. İlk cümlem "Allah'ım olseymisim" oldu.

Can sıkıcı, iç karartıcı, uzun bir hikaye.

Sonuç olarak vücudumda pek çok iz tasiyorum. 13 yıl geçti, hala biriyle tanıştığimda ilk duyduğum soru, kafana ne oldu?

İnsanlara dış görünüşleri ile alakalı soru sorarken daha duyarlı olmalı insanlar.

Devamını da anlatayım biraz.
Bundan sonrasını mideniz kaldırmayabilir, ona göre okuyun lütfen.

Bir süre hastanede kaldım.
Sağ Göz kapagim tamamen parçalanmisti. Gözümün kenarından da kemiğe kadar cam girmiş. Görme sorunum olmadı bir kaç milim farkla. Ama gözümü kapattigimda görebiliyordum.

Açıkçası korku filminden çıkmış gibiydim. Başımın sağ tarafı kaşlar dahil yok gibiydi. Çok derin izler vardı. Başımın sağ üstünde de buyuk bir yarık vardı.

Ustuste dikişler atılarak kapatılabildi. Doktor önce parça alıp kafama koymak istediğini söyledi. Sonra parça koymadan da olabileceği söylendi.

Bunların hepsi olurken bilincim acikti hala. Ameliyat lokal oldu. Başımın üstüne yesil bir örtü örtüp o şekilde yaptilar.

Doktorların endişesi, konuşmaları, uğraşları aklımda. Gözümün önünde yeşil örtü vardı ama herşeyi hissediyordum. Canım yanmiyordu o an. Ama farkındaydım.

Bu esnada sol kolumda kiriklar vardı, omzum catlamisti, vücudun çoğu yerinde sorunlar vardı.

Sol kolum zamanla tamamen düzeldi. Göz kapağına hiç bir mudahale yapılmadı. Vücutta en çabuk kendini yenileyen yerdir dedi doktor.

Zamanla kendi kendine yenilendi. Bu süreç kısa bir zaman değil. Çok yorucu, çok meşakkatli ve uzun bir zaman.

Evden dışarı dahi çıkmadım çok uzun süre. İnsanların rahatsız edici bakışları çok kötüydü.

Çok uzun ya, içim karardı :)
Sorunuza cevap olmuştur sanırım

Yaraların son hali : mide bulandırıcı olabilir.

www.hizliresim.com
www.hizliresim.com
www.hizliresim.com

Vs vs..