yogaya falan başlasana imkanın varsa çok iyi gelecektir ben de çok kararsız/sıkıntılı biriyim 26 yaşındayım hala ne istediğimi çözemiorum ama çok sıkıldığım zamanlarda yoga meditasyon vs deniyorum su sesi doğa sesi vs gibi şeyler dinliyorum işe yarıyor baya, tavsiye ederim sana da;)

daha ağır şartlar altında benzer şeyleri yaşamıştım.ailevi sorunlar, borçlar, işsizlik, sürekli reddedilmek, okuyamamak vs...hiçbirşey yapasım yoktu..nasıl mı kurtuldum? aslında kurtulamadım.sadece bazı şeyleri kabul edip boyun eğmeye, şikayet etmemeye başlıyorsun..belki sihirli çözüm önerileri vardır ama ben bulamadım.

el klasiko hemen gelsin iyi bi sevgili bul * zaten varsa da durumunu ona anlat... seni tanıyan biri daha saglıklı yorumlayacaktır.
elalemin yanında çalışmak sandıgından daha zor olabilir bunu da hesaba kat... o saclari sifira vurdur baban hala yanlış giden bir şeyler olduunu anlamazsa bir seneligine yurt dışına dil kursuna git... daha spesifik bir şey soylenemez zira kendinle ve de egitiminle ilgili bir şey yazmamışsın mali müşavirlik harici...

öncelikle sanıyorum ki bu yaşta bu durum biraz normal. (ben de aynı hislere kapılıyorum kimi zaman çünkü, aynı yaştayız seninle)

ben buna beyin budama yapıyor diyorum. hayatta her 29 yılda bir bunu yapıyor. gereksizleri buduyor, gereklileri bırakıyor. ancak bir konuda hatalısın o da başkaları ile kıyas yapmaktır. kıskançlık çok kuvvetlidir. her zaman senden daha yüksekte ve alçakta insanlar olacaktır, (hatta bu neye göre yüksek neye göre alçak bu da tartışılır)

yani sen ne kadar yükselirsen yüksel, daha yüksektekileri gördükçe haset edeceksin. zengin olsan senden daha akıllılara haset edeceksin. daha çok bilgilensen senden daha çok para kazananlara haset edeceksin. ikisinde de kendini geliştirsen bu sefer senden daha rahat, mutlu, hiç bişeyi olmadan yaşayabilen insanlara haset edeceksin. bunun sonu yoktur, bundan kurtulman gerek. sen kendi işine, kendi isteklerine, kendi hayatına bak, diğerleri de bırak ne yapıyorsa yapsın.
böyle devam edersen hasta olabilirsin söyleyeyim. kendini affet, kimse bu kadar deşilmeyi hak etmiyor bence. neden kendinden memnun olman bu kadar zor geliyor?
:) gayet düzgün, akıllı güzel bir insansın. bunu unutma.
öze döndüğünde insan hiç bir isteği olmadığını fark ediyor. bu biraz delice veya günümüz koşullarında aptalca gelebilir. çünkü düzenimizi gelişmek, büyümek ve belli amaçlara sahip olmak temeli üzerine kurmuşuz. halbuki bunların hepsi bizi felaketimize sürüklüyor, haberimiz yok. :) bırak dağınık kalsın.
şu an herşey tam, dünyada ne bir eksik ne de fazla var. aynı şekilde sen de ne eksiksin, ne fazlasın, olman gereken yerdesin, ve olman gereken yerlere doğru ilerleyeceksin. o yüzden zaten hiç dert etmene gerek yok, yolculuğun keyfini çıkar :)

kendi yerini bilmeden de bence başkası ile yakınlaşma.

@hereisnopeace Kabullenmek gerekiyor bazı şeyleri doğru zaten bu yaşa kadar çok talepkar olmadım hayattan ama bu sefer yanlış giden birşey var...
@les Babam durumu anlamaya başladı sonunda..ama çözüm bulmak benim sorumluluğumda...yurtdışına gitmek iyi fikir zira almanca ya da italyanca mı geliştirmek istiyorum...ama yakın zamanda olacak gibi görünmüyor...şu anki aciliyetim kısa sürede birşey yapıp içimdeki duygu her ne ise (öfke , isyan, kıskanlık ? ) dışarı atmak...ya kendime zarar vermekten korkuyorum yada çevremdeki insanlara kötü davranıp onları kaybetmekten...

30 yaşında bu sorunu yaşamak ayrıca koyuyor insana , lise sonda olsam neyse

bu lafın dikkatimi çekti.
yaşadığın sorunlar 30 yaş sorunları
liselilerin dertleri pek başka :) o yüzden yazdığın mantıken mümkün değil zaten.

ingilizcen varsa sana ram dass ve osho'nun videolarını izlemeni öneririm.
yoksa da kitaplarını alıp okuyabilirsin oshonun.
www.dailymotion.com

bak bunu dün izledim. sana yazdıklarımı anlatıyor. :) umarım senin de içini açar.

bundan kurtulmanın bir yolu daha var.
çok kıskanılacak tarafın olduğunu farkına varman. sana bakınca sende kıskanacak tonlarca şey bulduklarına eminim. boş boş otursan bile, bir sürü işi olup koşturmak zorunda olan insanlar bu boşluğunu kıskanıyor. :) dikkat et göreceksin...

yogayı ben de öneririm. benim öğretmenim www.yogatic.com...
para vermene bile gerek yok. :)

@kediebesi Zaten doktoruma gittiğmde sevinmem gereken birşey beni üzüyor dedim...benimde hoşuma gitmiyor bu duygu...ama ben benden daha iyi olanlara bakıp kıskanmadım ben kardeşimi kıskanıyorsam (yani içimdeki duygu buysa) sebebi aynı aileden olan aynı imkanlara sahip iki kişiden birinin sorun yaşamadan hem iş hem sosyal hayatına istediği gibi devam etmesi diğerinin ise sorunlar yaşaması...neden o başardı ben başaramadımın öfkesi...nerde hata yaptım...Benden daha iyi olanlar gibi daha kötü durumda olanlarda var dünyada elbette ,herkes için böyle...Herzaman şükretmişimdir ve benden iyi olanlara bakıp ben neden yapamayayım demişimdir , insan kendinden daha iyilere bakıp kişisel gelişimi için motive olabilir...Bir de Aylin Livaneli seneler önce bir yazısında şunu demişti , okuduğumdan beri bende buna dikkat etmeye çalışıyorum...Şu anda bir karar aşamasındaysanız aynı kararı ıssız bir adada olsanızda veriyorsanız siz kendi isteklerinize göre hareket ediyorsunuz demektir ama adada kararınız değişikse o zaman topluma göre karar veriyorsunuz demektir...

@kediebesi şarkılarıngünahıyok a da mesajımda yazdığım gibi: Odamda trambolin bile var desem inanır mısın...yapay bir şelale su sesi için ayrıca kuş seslerinin olduğu cd ler...yogaya da gittim,nefes teknikleri,tespih...herşeyi deniyorum...

insanin içine sıkıntı girdiğinde sanır ki dünyada tek sıkılan,ne yapcağını bilemeyen kendisi.
gectigimiz aylara kadar bende sen gibiydim mutsuz olabilme konusunda o kadar başarılıydımki üstelik ortalama insanın 5 katı daha sosyal bi haldeyken.
ama artık iplemiyorum,boşverrrrrr ya neyse o olacak zaten diyip geçiyorum feci umursamaz bişi oldum,bunun nedenide sakat bir yeğenim var doğduğundan beri yürüyemiyor,ablam 14 senedir perperişan halde onu yürütebilmek için ama çok zor,geçenlerde yeğenim dayı keşke bende senle gece çıkabilseydim,dans edebilseydik dediği an kafama bi balyoz indi..kendi kendime ne salakmışım neleri kafaya takıyomuşum dedim,ruhumu doyuracak şeylerin peşindeyim artık,para pul,kariyer,zart zurt,üst baş bunlar hikayeymiş...

aynı toprakta, aynı güneş altında, aynı suyu alan çiçekler bile birbirine benzemez.
:) ancak böyle işte gdo yapıyolar hepsi asker gibi, aspirin tableti gibi birbirine benziyo :P

çeşitlilik doğanın kuralıdır, kardeşinle aynı olsan evin neşesi kaçar :)
kardeşine biraz daha yakın dur, onun da sıkıntıları olduğunu göreceksin.

Şu anda egoma aldığım darbeyi nasıl onarırım onu bulamıyorum , acilen toparlanmam lazım çünkü şu anda ne işime devam edebiliyorum ne de beni mutlu eden şeyi bulup onu yapacak gücü bulabiliyorum...benden beklenmeyen bişi yapasım var , saçımı kazıtmak ilk aklıma gelen ama bu daha sonra beni daha çok üzecek gibi o yüzden bu birşey yapma isteğini olumlu bir eylemle gidermeli ama nedir bu bilemiyorum...

@kediebesi kardeşimle zaten sağlıklı bir abla kardeş ilişkimizin olmaması da ayrı bir sorun...lütfederek konuşuyor benimle , onunla ilgili haberleri annemden alıyorum...onu çok sevmeme rağmen aynı evin içinde iki yabancıyız...hayatıyla ilgili kararlarını , gelişmelerini biraz olsun benle de paylaşsa belki bu kadar tepki olmazdı içimde...

valla benim iki kere kazıtmışlığım var. insan rahatlıyor :) hatta ben de istiyorum bu aralar. egonu toparlaman değil geride bırakman gerek. o yüzden saç kazıma isteğindesin.
mutluluk, mutsuz olmaktan vazgeçtiğin an kendiliğinden geliyor. ama mutluluk diye kısıtlı bir dille ifade ettiğimiz bu his, neşe, sevinç gibi bişi diil. çok dingin. şırıl şırıl değil. durgun su gibi. şırıltıyı çıkaran akıp giden ömür, zihin. bir kaba koyduğunda durgunlaşıyor, şırıltısı kesiliyor. budikler diyo ki kabın dolu iken içine daha da su koyamazsın. :)

jamswety nin cevabını iyi oku. egosunu geride bırakmış kendisi, huzura ermiş bile. :)

kardeşinin seninle bişiler paylaşmasını istiyorsan git onunla herşeyini paylaş. bu yazdıklarını aynen okut :) çünkü bunlardan hiç haberi olduğunu, ve sana da bu yüzden öyle davrandığını hiç sanmıyorum. herşeyi yanlış anlıyorsun :) hepimiz yanlış anlıyoruz. çok kısıtlı bir yerden bakıyoruz gerçeğe...

sana kıyas yapma dediğimde kötülerin haline bakıp iyiliğime şükrediyorum dedin.
iyi ile kötü durumdaki insanlar konusunda yargıya varan sensin. jamswety nin yeğenini "kötü" durumda olarak değerlendiriyoruz, çünkü ondan daha "iyi" durumda olduğumuzu sanıyoruz. üstelik bu görüşümüzü ona davranışlarımızla dayatıyoruz. bu nedenle kendini "kötü" durumda zannetmeye başlıyor.
kendini daha "iyi" durumda sandıkların ile kıyaslama. herşey değişken ve geçici. bugün kardeşinin başına kötü bişi gelse, en çok sen üzüleceksin. o yüzden onunla ilgili hissedebileceğin tek duygunun sevgi olması gerek. mutluluğuna, rahatlığına, umarsızlığına, dingilliğine sevineceksin, bu halinden, yaşadığından, genç oluşundan "mutlu" olacaksın. mutsuz değil. :)

umarım çok ağır bir dil kullanmadan anlatabilmişimdir.

@kediebesi Zaten eskiden tibet e gidip budist rahiplere katılıp sessizlik yemini etmeye takmıştım kafayı , yine aynı his belirdi içimde...Benim şu anki derdim sanırım kendimi ifade etme isteği , ben buyum demek , bunu başardım iyi de yaptım demek , tatmin olmak , somut birşey çıkarmak ortaya...yapabileceğim şeyleri bilip de yapmamak neden yapamadığımı beni tutan şeyin ne olduğunu bilememek deli eden...rüyamda gördüğüm gibi , denize dalmaya çalışıyorum ama dalamıyorum çünkü denizin üstü örtüyle kaplı...sanırım tam da bu duygularımın ifadesi...
Kardeşime anlatmak isterim ama dinlemez...doktorumda ona yaz o zaman dedi , bunu denemeyi düşünüyorum belki faydası olur...

@kediebesi Tabii ki mutluluk göreceli , ben sahip olduğum beni mutlu eden şeylere bakıp şükrediyorum , beni mutlu eden başkasını etmeyebilir başkasını eden beni etmeyebilir...hayatım şükretmekle geçiyor...en büyük mutluluk ne biliyor musun seni mutlu eden birşeyi seni gerçekten sevdiğini bildiğin , seni gerçekten önemseyen biriyle paylaşman...annenle mesela...paylaşacak biri olmadan yarım kalıyor sanki...mutlu olunacak çok şey var aslında bunun bilincinde oldum hep...ama bu dünyada yapmam gereken şeyi , gelme nedenimi bulmak istiyorum o zaman ruhum tatmin olacak...mutlu olmak değil tatmin olamamak sorun sanırım...

tavsiye veremeyeceğim ama şunu söylemek istiyorum. vaktinin neredeyse tamamını internette ya da ekşiduyuruda cevap yetiştirmekle harcayan insanlardan aldığın öğütler her zaman doğru olmayabilir. profesyonel olarak aldığın yardımla çelişen şeyler söyleyebilirler. ben de 30 yaşındayım diye cevap veren insanlardan daha farklı şeyler yaşayarak olduğunuz yere geldiğinizi unutmayın.

@sivrisinek Kardeşim her ay belli zamanlarda yurtdışında kalıp gelicek dolayısıyla maaşı konusunda bahsettiğin gibi bir sorun yaşamaz...
Evi değiştirmek gerekiyor haklısın...Hem evi hem işi değiştirmek gerek...İlk olarak işimi değiştireceğim ama bunları yapabilmek iç.in sağlıklı düşünebilmek ve bunlar için güç bulmak lazım..Bense şu anda tuhaf bir duygu içinde hareketsiz duruyorum...Bir şekilde beynimi sıfırlamam taze bir başlangıç yapmam lazım...

eh artık bundan sonra diyeyim ben de
bütün vaktimi ekşiduyuruda geçiriyorum
başka bir hayatım yok zaten
benim laflarımı hiç ciddiye almayın
bunu her cevabıma yapıştırıcam sırf uyarmanıza gerek kalmasın diye, zahmet etmeyin boşuna.

30 yaşmı ya 50 de fark etseydin bide bunu düşün ve rahatla bence ve sana birşey söylimmi ne yapıcam ne yapıcam diyerek yılları uzatırsın bence ilk önce sakin olmalısın ve adımlarını kararlı atmalısın yaptıgım işi begenmıyorum dıyosun önce seni ne mutlu ediyo nerde ve ne yaparken mutlusun bunu düşün ve bunlarla bağlantılı işlerle uğraş bi kere mali müşavirim diyosun bu işden kurtul ve daha aktif bir iş bul insanlarla bol bol konuşabileceğin ve sana bişey daha söylim reçete şu sabah kalk evden çık önce biraz duraktaki insanları izle ve düşün daha sonrada bir hastaneye git ve aksama kdr insanları takip et bak görüceksin aslında ne kdr mutlu oldugunu seni çok çok iyi anlıyorum :)