Hiç yok diyemem ama çok kolay hissettiğim bir şey değil. Kişiden çok kişiyle birlikte yapılan aktivite ya da kişiyle beraberken hissedilen şeyleri özlüyorum bence. Benzer şeyleri başka biriyle ya da başka bişey yaparken hissedersem tatmin oluyorum, bu yüzden galiba kişiyi özlemiyor gibi hissediyorum.
Bu üzerine düşündüğüm ve memnun olmadığım bir konu. Duruma ayak uydurma konusunda fazla esneğim sanırım. Birini bir sebepten göremiyorsam bunun üzerine düşünmeyip önüme baktığım için özlem doğuracak hislerin önünü kapatıyorum galiba.
Bunun bir diğer kanıtı da şu ; özlemişsem bile bunu o kişiyi tekrar görene kadar anlamıyorum. Gördüğüm zaman ya da bahsettiğim özlediğim ortak hissi yaşayınca fark ediyorum özlediğimi.
Özlem eşiğim de yüksek oluyor haliyle. Manitacılık işlerinde çok sıkıntı oluyor, yeni beraberliklerde rutin dışı bir ayrı kalma olunca, atıyorum 10 gün 15 gün; özledin mi deniyor buluşunca, haliyle yok özlemedim diyemiyorsun. Başıma çok geldi böyle, normal insanların özlem duyduğu zaman sen duymayınca kötü hissediyorsun.
0