[]
Ders çalışınca neden stres basar?
Normal insanlar derse başlayınca rahatlar, oh be masaya oturdum der ben strese başlıyorum. O kadar ki terliyorum, bunaliyorum. Doktoranin son zamanlarındayim. İntiharı bile düşünüyorum zaman zaman yahu :).
Buyuk ihtimal derse degil de ileriye odaklandigin icindir. Yani sinav konularini anlamaya odaklanmak yerine atiyorum 'ya bu sinavdan gecemezsem', 'ya dusuk not alir da kalirsam ailedekilere nasil aciklarim', 'kalir da okulu uzatirsam nerede kalirim' vs gibi olumsuz durumlara ve onlarin sonuclarina takiliyorsundur.
Bu tur dusunceleri savusturup derse ve konuya odaklanmaya calis.
Bu tur dusunceleri savusturup derse ve konuya odaklanmaya calis.
- j r r tolkien hayrani
(06.02.22 14:06:48 ~ 14:08:27)
doktoradan sonra da geçmiyor o, kesin bilgi
- passion rules the game (06.02.22 15:37:34)
çünkü tüm dünya eğleniyor gibi geliyor :))
insanın istemiyorken çalışmak zorunda olması çok sıkıcı.
intihar abartı olmuş biraz.
ps. doçentlikten sonra da geçmiyor :))
insanın istemiyorken çalışmak zorunda olması çok sıkıcı.
intihar abartı olmuş biraz.
ps. doçentlikten sonra da geçmiyor :))
- gurur (06.02.22 15:45:00)
yeminle zaman zaman intiharı düşünüyorum, ciddiye almıyorum bu düşüncemi ama ziyaret ediyor işte bu düşünce beni.
Kendimi dünya çapında kötü, Türkiye standartlarında orta, kendi üniversitemdeki akademisyenlerle kıyasladığım zaman ise çok iyi bir akademisyen olarak görüyorum. Kendi küçük çevremle kıyaslamam yanlış olduğu için de mutsuz bir hayatım var, dünya standartlarında bir akademik değilim, belki de tekirdağdan sonra hiçbir üniversitede çalışamayacağım. Doktoramı yaptığım üniversite (çalıştığım üni farklı) Türkiyenin en iyisi değil (ilk onda ama) orada da bölümdeki en iyi hoca ile çalışıyorum, masterda da onla çalıştım, hoca mükemmelliyetçi. başka bir hoca ile çalışsam şimdiye belki de doçenttim.
o kadar kötü oluyorum ki bazen, doktorayı bitirdikten sonra kitap açmayacağım diyorum :D ne bileyim ya. ne desem bilemiyorum :D :(
Kendimi dünya çapında kötü, Türkiye standartlarında orta, kendi üniversitemdeki akademisyenlerle kıyasladığım zaman ise çok iyi bir akademisyen olarak görüyorum. Kendi küçük çevremle kıyaslamam yanlış olduğu için de mutsuz bir hayatım var, dünya standartlarında bir akademik değilim, belki de tekirdağdan sonra hiçbir üniversitede çalışamayacağım. Doktoramı yaptığım üniversite (çalıştığım üni farklı) Türkiyenin en iyisi değil (ilk onda ama) orada da bölümdeki en iyi hoca ile çalışıyorum, masterda da onla çalıştım, hoca mükemmelliyetçi. başka bir hoca ile çalışsam şimdiye belki de doçenttim.
o kadar kötü oluyorum ki bazen, doktorayı bitirdikten sonra kitap açmayacağım diyorum :D ne bileyim ya. ne desem bilemiyorum :D :(
- mezarkabul
(06.02.22 16:37:28)
Hocanız mükemmelliyetçiyse adınıza ortamlarda türküler yakılacak, gittiğiniz her yerde senelerce "bak bu X'in öğrencisi, hala hayatta" diye konuşacaklar, saygı duyacaklar. Yani bir deliyle tez yapmanın böyle bir güzelliği olacak.
Günümüzde hangi çapta bir akademisyen olacağınızı siz belirlersiniz. İnternetle birlikte dünya küçüldü. Eskiden konferansa gideceksiniz, biriyle tanışacaksınız da belki onunla fikir alışverişi yapabileceksiniz. Ölme eşeğim ölme.
Şimdi dünyanın herhangi bir yerindeki birine yazıyorsunuz, köhnemiş ya da poposu kalkıklardan değilse (bunlar zaten burunlarının dibindekine bile yardım etmiyor) bir bir mesajlaşma başlıyor, birlikte çalışmaya kadar gidebiliyor. Böyle bir çekingenliğiniz varsa kırın mutlaka.
Taşra'da çalışan arkadaşlarım var. Kendi kafalarındaki insanlarla küçük gruplarını kuruyorlar. Sporlarını yapıyorlar. Alanlarında çok da kaliteli işler ortaya çıkarabiliyorlar.
Siz kendi istediğiniz gibi bir akademisyen olmaya çalışın. Gerisi gelir. Yeterliliğe çalışıyorsanız hayattan bezmeniz şaşırılacak bir şey değil. Hatta kalırsanız bile üzülmeyin, bunda olmazsa ikincide geçersiniz. Bakın ne yazmışım zamanında: eksisozluk.com :)
Günümüzde hangi çapta bir akademisyen olacağınızı siz belirlersiniz. İnternetle birlikte dünya küçüldü. Eskiden konferansa gideceksiniz, biriyle tanışacaksınız da belki onunla fikir alışverişi yapabileceksiniz. Ölme eşeğim ölme.
Şimdi dünyanın herhangi bir yerindeki birine yazıyorsunuz, köhnemiş ya da poposu kalkıklardan değilse (bunlar zaten burunlarının dibindekine bile yardım etmiyor) bir bir mesajlaşma başlıyor, birlikte çalışmaya kadar gidebiliyor. Böyle bir çekingenliğiniz varsa kırın mutlaka.
Taşra'da çalışan arkadaşlarım var. Kendi kafalarındaki insanlarla küçük gruplarını kuruyorlar. Sporlarını yapıyorlar. Alanlarında çok da kaliteli işler ortaya çıkarabiliyorlar.
Siz kendi istediğiniz gibi bir akademisyen olmaya çalışın. Gerisi gelir. Yeterliliğe çalışıyorsanız hayattan bezmeniz şaşırılacak bir şey değil. Hatta kalırsanız bile üzülmeyin, bunda olmazsa ikincide geçersiniz. Bakın ne yazmışım zamanında: eksisozluk.com :)
- cosmicstring (06.02.22 17:39:02)
Hocam yeterliligi verdim. Tezi yazıyorum şu anda ama ananem vefat ettiği için çalışmadan biraz kopmuştum, bazı başka gelişmeler daha olunca kopma bir ay kadar oldu. Tekrar çalışmaya dönünce her şey gözümde büyüyor.
- mezarkabul (06.02.22 18:43:44)
Allah sabır versin, başınız sağ olsun.
Buraya kadar geldiyseniz gerisi de gelir merak etmeyin. Günde bir saat de olsa oturup yarım sayfa yazmaya çalışın. Onu canınız istemiyorsa grafikleri figürleri tabloları hazırlayın. Onu da istemezseniz metnin formatını veya referansları düzenleyin ki şimdiden hazır olsun basıma. Bu bir maraton hep aynı devirde koşmayacağız. Arada yavaşlamalar hatta durmalar olacak ama eninde sonunda bitecek bu yol merak etmeyin.
Buraya kadar geldiyseniz gerisi de gelir merak etmeyin. Günde bir saat de olsa oturup yarım sayfa yazmaya çalışın. Onu canınız istemiyorsa grafikleri figürleri tabloları hazırlayın. Onu da istemezseniz metnin formatını veya referansları düzenleyin ki şimdiden hazır olsun basıma. Bu bir maraton hep aynı devirde koşmayacağız. Arada yavaşlamalar hatta durmalar olacak ama eninde sonunda bitecek bu yol merak etmeyin.
- pembe mezarlık (06.02.22 23:26:02)
öncelikle başınız sağolsun.
ders çalışmak zordur, kelime ezberlemek, aklında tutmak, bişeyleri öğrenmek.
öğrendikçe bence ne kadar bilgi eksiğimiz olduğunun farkına varıyoruz ve önümüzde öğrenecek çok şey olduğu gerçeği çarpıyor yüzümüze. potansiyel gelecek öğrenme zorluklarını hayalimizde canlandırıp stres oluyoruz. ben Bu şekilde açıklamıştım kendime.
ders çalışmak zordur, kelime ezberlemek, aklında tutmak, bişeyleri öğrenmek.
öğrendikçe bence ne kadar bilgi eksiğimiz olduğunun farkına varıyoruz ve önümüzde öğrenecek çok şey olduğu gerçeği çarpıyor yüzümüze. potansiyel gelecek öğrenme zorluklarını hayalimizde canlandırıp stres oluyoruz. ben Bu şekilde açıklamıştım kendime.
- megacracker (07.02.22 00:07:17 ~ 00:07:58)
1
