Bu durum biraz istekle, biraz da sorumluluk sahibi olmakla ilgili.
Yıllar önce ne evim, ne işim varken, henüz öğrenci iken ve yaşam koşullarım netleşmemişken köpek sahiplendim, tek başıma değildim onu belirteyim önce, köpekler hakkında hiç bilgim yoktu, köpek bakımından hiç anlamıyordum, beni nelerin beklediğini bilmiyordum ama içimde çılgınca bir istek vardı tamamen tesadüfler sonucu köpeğimizi sahiplendik, yaşadığı süre boyunca da en iyi şekilde baktık kendisine, sabah akşam çıkarmak, kendisiyle ilgilenmek hiç zor gelmiyordu bana ki çok da üşengeç bir insanımdır, hayatımızı ona göre şekillendirdik, sosyal hayatı sekteye uğrattığı bir gerçek ama şimdi düşünüyorum da zaten kendisiyle ilgilenmeyi sosyal hayata tercih ediyorduk, zorunluluk olmuyordu yani. Bu işin istek kısmı, eğer yeterince sorumluluk sahibiyseniz, size ihtiyacı olan bir canlı varken hayatınızı ona göre ayarlarsınız zaten, zorladığı zamanlar olacaktır, onları göze alıp almamak size kalmış. Mesela biz şu an tüm şartlar uygun olmasına rağmen tekrar köpek sahibi olmayı göze alamıyoruz, aslında bunda bakımının zorluklarından çok, kaybına alışmanın çok zor olmasının etkisi var.
4. katın sorun olacağını düşünmüyorum.
0