Marvel filmleri ayarında bir dandikliği var.
Onları seviyorsan bunu da seversin, ama marvel'a gitmiyorsan buna da gitme bence.
Yani üçüncü film de kötüydü (hatta ilk film hariç tüm seri kötü) ama gittik izledik zamanında, o yüzden yine âdet yerini bulsun diye gidip izledim ben. Ama izlemeseymişim de olurmuş, üçüncü filmden bile kötü.
Niye ilk filmden sonra hepsi kötü? Çünkü anlatacak bir hikayeleri yok. İlkinde simülasyon argümanını açıkladılar, konu bitti. Yani Ahmet gitmiş Mehmet'i vurmuş tarzı "hikayeler" beni sarmıyor, çünkü asıl olay Ahmet'in Mehmet'i vurmasına neden olan duygular / düşünceler, niye vurdu? Bunlardan bahsetmen lazım.
Simülasyon argümanının da üstüne koyabileceğin çok şey var, günümüz dünyasından örnek verebileceğin milyon tane olay var. Survival rate'i %99.99 olan bir hastalık yüzünden tüm dünya 2 yıldır kafayı yedi mesela, bundan alâ simülasyon yok. Nasıl oldu bu iş, koy korkuyu, koy rıza inşasını, matrix'e bi virüs bulaşsın, arkasından neler neler çıkar. Ama bunun yerine "umutla korku çok yakın duygulardır" diye bir satır replik koyup geçince olmuyor maalesef.
0