Bence normal değiller, akademi böyle bir yer olmak zorunda değil. Benim doktora sınıfım böyle değildi, çok yardımlaşırdık, beraber çalışırdık. Dayanışma ile de yürünebilir.
Ama işte rekabetçilik bu tür ortamların ruhuna işleyebiliyor bazen, özellikle sonrası için kadro kovalanıyorsa, ve evet kadro meseleleri yüzünden uluslararası ortamlarda da delice rekabet var. Ama ben yine de güzel ya da normal bulmuyorum bu durumu. Bu yüzden akademide doğru düzgün collaboration'lar olmuyor gibi geliyor bana, özellikle buralarda. Herkes kendi hırsının peşinde olabiliyor. Tabii bu şekilde de bilime katkı sunabiliyorlar, sunulamaz diye bir şey yok, kafayı da kırabiliyorlar bu süreçte. Ama dayanışmayla/ortak çalışmalarla katkı sunmak hem daha kolay, hem daha doğru, hem daha besleyici olur diye düşünmekteyim. Bilimsel çalışma farklı görüşlerden, yaklaşımlardan beslenmeyi gerektirir çünkü. Tek başına duran tuğlalar bir araya gelip bir yapı oluşturamazlar. Bu tür bencil davranışlar da bilimsel gelişmeyi bence bir yerden sonra desteklemiyor. Ama yine de çok şaşırılacak bir şey değil, diğer cevaplarda denilenler maalesef doğru.
0