melonsucker
Az önce uyku tutmayınca sormak istedim. Mesela benim bir ailem çocuklarım falan olsaydı bu kadar siyasal ve ekonomik hengamede onların geleceğini düşünmeden nasıl kafayı yemem diye düşününce en iyisi bir de yaşayanlara sorayım dedim. Sahi nasıl hissediyorsunuz?Moderatöre Not: Bu başlığı diğerini seb
Az önce uyku tutmayınca sormak istedim. Mesela benim bir ailem çocuklarım falan olsaydı bu kadar siyasal ve ekonomik hengamede onların geleceğini düşünmeden nasıl kafayı yemem diye düşününce en iyisi bir de yaşayanlara sorayım dedim. Sahi nasıl hissediyorsunuz?
Moderatöre Not: Bu başlığı diğerini sebepsizce gizlediğiniz için açtım.
Moderatöre Not: Bu başlığı diğerini sebepsizce gizlediğiniz için açtım.
0
1. Ailesinin geleceğini düşündüğü için uykusu kaçacak kişi kendini sağlama almadan çocuk yapmaz. Garantisi olduğu için rahat uyur.
2. Kendisini sağlama almadan çocuk yapan zaten rahattır, aman bir şekilde çözülür der o da rahat uyur.
2. Kendisini sağlama almadan çocuk yapan zaten rahattır, aman bir şekilde çözülür der o da rahat uyur.
0
ustteki yoruma katilmiyorum. 20 sene once cocuk yapmakla su an cocuk yapmanin ayni sartlara sahip oldugunu zannetmek gerekir boyle soylemek icin. ben is yerindeki ebeveynlere bakinca mutlu insan goremiyorum. bunun icin ebevyn olmaya gerek yok kafayi yemiyoruz sonuc olarak psikolojisi bozuk bi toplum olarak hayatimiza devam ediyor kucucuk seylerle tutunmaya calisiyoeuz
0
Bu kadar düşünürsek devreler yanar zaten.
Yanmayı önlemek için de beyin düşünmeye müsaade etmiyor, kesiyor o devreyi.
Vücudun önlem amacıyla kendini kapatması ve kişinin bayılması gibi düşün.
Yanda kızım uyuyor mesela. Şu an ben kalp krizi vesaire geçirsem evde kimse yok, öğleye kadar arayan soran olmaz. Ne yapar bu çocuk benimle o kadar saat. Biri arasa telefonu da açamaz. Al sana anksiyete azdırıcı bir düşünce.
Ne yapıyorum bu durumda, bu senaryoyu düşünmeyi bırakıyorum.
Yanmayı önlemek için de beyin düşünmeye müsaade etmiyor, kesiyor o devreyi.
Vücudun önlem amacıyla kendini kapatması ve kişinin bayılması gibi düşün.
Yanda kızım uyuyor mesela. Şu an ben kalp krizi vesaire geçirsem evde kimse yok, öğleye kadar arayan soran olmaz. Ne yapar bu çocuk benimle o kadar saat. Biri arasa telefonu da açamaz. Al sana anksiyete azdırıcı bir düşünce.
Ne yapıyorum bu durumda, bu senaryoyu düşünmeyi bırakıyorum.
0
düşünmemek + 1
hayatta hiçbirşeyin garantisi yok. kendini maddi ve manevi oalrak garantiye aldığını düşünenlerin de başına bir sürü şey gelebiliyor. hayatta hiçbirşeyin garantisi yok tekrar etmek istedim. hayatın doğal akışına teslim oluyorlar bence.
hayatta hiçbirşeyin garantisi yok. kendini maddi ve manevi oalrak garantiye aldığını düşünenlerin de başına bir sürü şey gelebiliyor. hayatta hiçbirşeyin garantisi yok tekrar etmek istedim. hayatın doğal akışına teslim oluyorlar bence.
0
100 yıl önce olsa daha iyi mi olacaktı?
veya 50 yıl önce?
Şu an dünyanın en rahat dönemindeyiz, bir çocuğun hastalıktan, soğuktan veya savaştan ölme riskinin en düşük olduğu yüzyıldasınız.
veya 50 yıl önce?
Şu an dünyanın en rahat dönemindeyiz, bir çocuğun hastalıktan, soğuktan veya savaştan ölme riskinin en düşük olduğu yüzyıldasınız.
0
insan beyni guzel tasarimli. her seyi unutuyor, her seye adapte oluyor.
yoksa olecegini bile bile nasil normal mutlu mesut yasar ki?
yoksa olecegini bile bile nasil normal mutlu mesut yasar ki?
0
annemlerden yola çıkıyorum. çocuğu olanlar daha olumlu bakıyor olabilirler hayata. ben "yandık bittik" diyorum, annem babam "toparlar toparlar" diyor. bir kere, daha çok şey görmüşler ve bir şekilde atlatmışlar. deneyim cepte. bir de galiba çocuğun olunca bi şekilde öyle olsun da istediğin için çocuğun başına daha iyi şeyler geleceğini düşünüyorsun. "okul biter, iş de bulur, eş de bulur, çocuk da yapar, sağlığı da yerinde, e daha ne olsun" yani zaten beklentiler belli ve hepsi imkanlar dahilinde şekillenen şeyler. öyle aman aman büyük beklentiler/olasılıklar değil kafayı yiyecekleri kadar. ya da benim ailem biraz rahat, bilemiyorum.
0
