anneyle çocuk arasında biyolojik bir bağ da var.
yani sadece "ay evladım o benim" diye vicdandan ve gönülden gelen bir sevgi söz konusu değil.
hormonlar, içgüdüler de işin içinde.
duygusal ilişkilerse tamamen performansa dayalı olan bir tür alışveriş.
performanstan kastım sevmek, seks, duygu alışverişi, ilgi vb. konularında birebir performansa göre duygularımızın değişebildiği bir tür er meydanı.
iki kişiyi sevmek tartışılabilir ama anne-çocuk sevgisiyle karşılaştırmak elmalar ve armutlar gibi biraz.
biri bana "en iyi arkadaşın kim?" diye sormuştu.
"iki tane var, karar veremedim şimdi böyle sorunca" demiştim.
"olmaz öyle şey, bir yangın çıksa muhakkak birini daha önce kurtarırsın" demişti.
öyle düşününce aydınlanmıştım, "hangisini kurtarırdım acaba?" diye.
bu durumda böyle düşünmek işe yarayabilir.
yani iki kişi sevilse de (ki bence mümkün değil, orada başka şeyler vardır), biri muhakkak daha çok seviliyordur.
0