Ekşi Duyuru

Merhaba arkadaşlar,

Biliyoruz ki pandemi süreci hayatımızda birçok şeyi değiştirdi ve artık yeni normalimiz oldu. Çalışma şekilleri değişti, birçok şirket evden çalışmaya başladı. Bununla birlikte teknoloji o kadar ilerledi ki dünyanın öbür ucundaki insanlarla görüntülü konuşabiliyoruz, zamanın mesafenin bir önemi kalmadı artık iletişim kurmak isteyen insanlar için. Tabi evet, bu bir yüz yüze konuşma değil ama elinde bu imkan varsa aramazsın yüz yüze konuşmayı. Ama bakıyorum bu kadar ilerlemeye rağmen bazıları buna ısrarla ayak diremekte.

Şimdi ben baktım kendi şehrimde bir iş bulamıyorum, artık bir düzen de kurmam gerekiyor, buradan sağ olsun bir arkadaşın gazıyla iş arayışımı kendi şehrimden ülke geneline yaydım. Demin başka bir şehirden aradılar görüşme için, "Yarın mümkünse şu saatte görüşmeye bekliyoruz." diye. Dedim " Ben orada yaşamıyorum ama "Skype'dan veya başka online bir mecradan görüşebiliriz." Adam demesin mi "Bizde yok öyle bir şey." Ya arkadaş ben sana "Taş taşı." demiyorum, "Deveye hendek atlat." demiyorum, tek yapman gereken o saatte benle Skype'dan görüşmek. Zaten olumlu gelişirse ben oraya geleceğim. Bunu söyledim de zaten. Ne sen yorul ne de ben nasıl geçeceğini, nasıl sonuçlanacağını bilmediğim bir görüşme için o kadar yolu gidip yorulayım, para harcayayım. Zaten adım gibi biliyorum yol parası da vermeyeceksin. 5 dk görüşmeden sonra "Biz seni ararız." diyeceksin. O kadar masraf, vakit kaybı ve yorgunluk yanına kar kalsın.

Ben daha 1 ay önce kalıcı olarak home office düzenine geçen bir şirketle Skype'dan görüştüm. Yüz yüzeden bir farkı yoktu. Yine freelance çalışmak için Almanya'daki başka bir şirketle Google Meetings'den görüştüm. Hatta bugün yine başka bir şirket aradı, onlar zaten profesyoneldi, hiç görüşmeye gerek duymadan bütün detayları telefonda sordu. Yani kısacası yapılabilecek bir görüşmeyi telefonda yaptı ve bana da bir test yolladı. Yani isteyen her ortamda yapar. Ben zaten eşek değilim ki gitmeyeceğim bir yere başvuru yapayım. Zaten bu sürece hazırlandığım için para harcamayı minimuma indirdim, lüks ihtiyaçları falan erteledim. Ev kiralama falan için para ayırdım. Yani kendimi hazırlıyorum.

Her neyse sizce neden bu uyumsuzluk? Bunların derdi ne? Neden kolayı varken işi yokuşa sürüyorlar? Ne düşünüyorsunuz? Bu arada sizce böyle yapmakta yanlış mı yapıyorum? Anormal olan ben olabilir miyim? Sorun onlarda değil bende mi? Onlar daha iyilerine mi layık? :D Düşüncelerinizi belirtirseniz sevinirim. Teşekkür ederim.