Sen mi bosaniyorsun? Sacma tabii ki, sorun ne bilsek yorum yapabilirdik ama verdiğin karardan ne olursa olsun hiçbir zaman pisman olma derim, en doğrusunu sen bilirsin.

söyledikleri şey saçma tabi ki. aldatılmamak, dövülmemek zaten evlilikte artı puan değildir ki. olması gereken şeydir. oh aldatılmıyorum diye şükretmez ki insan. yani nasıl anlatsam. çalışıp da oh maaş alabiliyorum, patronum maaşımı yatırıyor diye şükretmek gibi bi şey. ama zaten normal olan çalışıp maaş almak/evliliğe sadık kalmak olduğu için bunlar var diye katlanmamız beklenemez. aile çok meraklı ise senin aldatmıyor oluşuna şükretsin mesela.

yaşadığınız sorun ne bilmiyorum. ortada çocuk varsa ve büyük bi problem yoksa tekrar denenebilir. ama sevgi, saygı bittiyse yapacak bi şey yok. karar sizin kararınız. aynı yatağa giren sizsiniz. istenmeyen bi evliliği sürdürmek imkansız zaten, boşuna eziyet. dünyanın sonu da değil.

bazı insanların görüşlerini önemsememeliyiz
nasıl isterlerse öyle düşünsünler
yeni hayatınızda başarılar dilerim

ya kendini gaza getirip boşanma kararı mı alıyorsun acaba?

çünkü kadınlar belli bir yaşta sırf güç gösterisi yapmak için kendilerini gaza getirip boşanmaya çalışıyorlar.

bakın ben boşandım zor kararlar alabiliyorum güçlüyüm falan hesabı. çok gördüm.

Sanırım ayrılma sebebiniz geçimsizlik. Dayak veya aldatma doğal olarak herkesçe meşru sayılırken geçimsizlik biraz daha hafife alınıyor. Toplum böyle olduğu için onların (eşinizin ailesi) yaklaşımlarını da çok dert etmeyin. Mühim olan sizin mutluluğunuz, başka bir çıkar yolu bulamıyor ve anlaşamıyorsanız mutluluğu ve huzuru seçmeniz gayet normal.

karşı tarafın ailesinin ne demesini bekliyordun ki. çok normal olarak senin üstüne gelmişler iste. salla gitsin bence.

Bir anne baba olarak bir şekilde bardağa dolu tarafından bakmanızı istemişler haklı olarak. sorun nedir bilmiyoruz tabii ama herkesin sorun eşiği de farklı olabilir.
onlara göre sorun olmayacak bir şey yaşadıysanız evliliği devam etmeniz yönünde tavsiyede bulunmayı görev edinmelerinde herhangi bir saçmalık veya yanlış bir şey yok bence.

İnsan katlanmak zorunda mı sorusu dünya görüşünüze, karakterinize göre değişir.

klasik bir hikaye vardır. Adamın tekine "bahçende bir siyah bir beyaz köpek var, kavga etseler hangisi üstün gelir?" diye sormuşlar. Adam da "hangisini beslersem o yener" diye cevap vermiş.

Siz hangisini beslemek istiyorsunuz?

sorunun ne olduğunu öğrenmemiz gerekir tabi. Ama muhtemelen evlilik bitirme kararının çok ciddi bişey olduğunu ve geçerli gerçekten sebepler olması gerektiğini söylemek istemişlerdir.

taraflar davet etmedikçe ailenin müdahil olması bile sakat bence. onlara açıklama borçlu musun? söyledikleri şeyin de iler tutar bir yanı yok, ilişki bu iş değil ki "piyasa kötü, bak maaşını da alıyosun" diye akıl verilsin.

Nedense şiddeti sadece fiziksel şiddet sanıyorlar. Psikolojik ve duygusal şiddet hiçbirşey ifade etmiyor bazıları için. O nesil malesef biraz böyle:(

onlara olan faydasini veya zararini düsünebilirsin sonucta sen taniyorsun, belki adama biz mi bakicaz, karisi baksin diyorlardir.

insan elbette bir şeylere katlanmak zorunda değil, yani bir sabah uyanırsın ve artık yanındaki insanla uyanmak istemediğini düşünür, bu yüzden boşanırsın.

diğer yandan, geçen hafta böyle bir şey ailemde yaşandı.
dayımın ikinci kez evlendiği eşiyle aralarında bir süredir bir didişme vardı.
birbirlerini 15-16 yaşından beri tanıyorlar.
eskişehir-istanbul arasında gidip gelmeli bir evlilik.
sohbet arasında bir nevi eşinizin ailesinin dediklerini söyledim dayıma.

çünkü böyle düşünüyorum.
yani yaşa, duruma, sürece, konuya, kişilere göre değişir ama bu durumda bence de saçma sapan bir şeydi boşanacak olmaları.
ki dayım eskişehir'e gidince barıştılar.
yani içinizde bir şeyin bitmesi için illa bir nedene gerek yok.
dediğim gibi, bir anda aniden "istemiyorum ya" da diyebilirsiniz ve bu yeterli bir sebeptir.

ama diğer yandan da, evlilik ciddi bir mesele.
hepimiz 20'li 30'lu 40'lı yaşlarımızda kalmayacağız ömür boyu.
çevremde 40'lı yaşlarında koca boşamayı marifet sayan, adamları damızlık gibi kullanan ya da evlenirken öylesine evlenen, sonra adamı olduğu kişi için eleştiren kadın sayısı aşırı fazla.
ne evlenirken ne de boşanırken "sevgi"yle ilgili en ufak bir şeyi hesaba katmıyorlar.
bir kadın olarak bu durumda kadınlara hak vermiyorum açıkçası.
güçlü kadın hareketi bu demek değil.

yani sadece içsel olarak, nedensizce bile olsa bir şeyi istememek kapris değildir ama bir kapris uğruna evlilik bitirmek de yetişkince bir davranış değil.
bu durumda sorunuzun kesin bir cevabı yok.

onların söylediklerine gücenecek bir şey yok. onlar başka bir zamana aitler sizi ve yaşadıklarınızı anlamayabilirler. kendi meşreplerince yorum yapmışlar.

bunun kararını verecek olan sizsiniz. onların bilirkisiligine basvurmak, fikir almak zorunda değilsiniz.

sakin bir kafayla objektif olarak değerlendirin ama. hirslanmadan, sinirlenmeden ve başkalarının gazına gelmeden.

hiçbir detayı bilmiyoruz. anca bu kadar olur.
son kararınız en doğru karar olsun.
selamlar.