[]
insanlar neden bu kadar güleç?
gerçekten ortada komik bir şey yoksa gülmek (tebessümü kastetmiyorum) bana absürt hatta karşı tarafa saygısızca geliyor. insanlar neden bu kadar güleç sizce?
ama insanlara bakıyorum (hem sosyal hem işyeri çevremde) birisi tebessüm bile edilmeyecek bir denk-geliş hikayesi anlatıyor ve insanlar buna gülüyor (bu hikayeleri bilirsiniz, mesela tatile gitmişlerdir, bir çift sürekli fransızca konuşuyordur, bizim arkadaş -özne- foto çeksinler diye onlara telefonu uzatmıştır, o sürekli fransızca konuşan çift bir anda "türk müsünüz?" diye sormuştur gibi bize niye anlatıldığını asla anlamadığım, anlatılmaya değer olmayan trivia anılar). anlatan ve anlatıcı arasında ast-üst ilişkisi de mevcut değil mesela yani hemen cevaba "yağ çekmek için gülüyordur" dememeniz için belirtiyorum bu durumu. sosyal ilişkilerde de gözlemliyorum bu konuyu.
burda niyetim gülme şeklinin abartılı veya çirkin olması değil. veya insanların birbirine bir tebessüm etmesine gıcık kapan bir sosyopat değilim. insanlar bana fazla güleç geliyor. neden sizce? dümdüz temel fıkrası anlatılsa anlayacağım ama insanlar genellikle anlatılan bir konuya tepkisel dönüt olarak gülmeyi tercih ediyorlar.
not: benim denk-geliş hikayelerime diğerlerinin anılarından daha fazla gülünür. hikayesine gülünen anlatıcıları kıskanmadığımı belirtmek istiyorum.
ama insanlara bakıyorum (hem sosyal hem işyeri çevremde) birisi tebessüm bile edilmeyecek bir denk-geliş hikayesi anlatıyor ve insanlar buna gülüyor (bu hikayeleri bilirsiniz, mesela tatile gitmişlerdir, bir çift sürekli fransızca konuşuyordur, bizim arkadaş -özne- foto çeksinler diye onlara telefonu uzatmıştır, o sürekli fransızca konuşan çift bir anda "türk müsünüz?" diye sormuştur gibi bize niye anlatıldığını asla anlamadığım, anlatılmaya değer olmayan trivia anılar). anlatan ve anlatıcı arasında ast-üst ilişkisi de mevcut değil mesela yani hemen cevaba "yağ çekmek için gülüyordur" dememeniz için belirtiyorum bu durumu. sosyal ilişkilerde de gözlemliyorum bu konuyu.
burda niyetim gülme şeklinin abartılı veya çirkin olması değil. veya insanların birbirine bir tebessüm etmesine gıcık kapan bir sosyopat değilim. insanlar bana fazla güleç geliyor. neden sizce? dümdüz temel fıkrası anlatılsa anlayacağım ama insanlar genellikle anlatılan bir konuya tepkisel dönüt olarak gülmeyi tercih ediyorlar.
not: benim denk-geliş hikayelerime diğerlerinin anılarından daha fazla gülünür. hikayesine gülünen anlatıcıları kıskanmadığımı belirtmek istiyorum.
Ortada komik bir şey yokken gülmek, abartılı kahkaha atmak güleçlik de saygısızlık da değil daha çok yersiz oluyor bence:/
Ama hiçbir ifade olmaksızın bön bön dinlemek iletişimi tıkar. Neticede anlatan kişi mevzu komik olsun ya da olmasın, kendince komik olduğunu düşündüğü için anlatıyor. Haliyle iletişimde karşı tarafa nezaketen gülmek, tebessüm etmek, sevincine ortak olmak kötü bir şey değil bence. Zaten çoğu zaman anlatılan olaydan ziyade kişinin onu anlatırkenki heyecanı ve tepkisi daha samimi ve gülünesi oluyor bu tür mevzularda.
Ama hiçbir ifade olmaksızın bön bön dinlemek iletişimi tıkar. Neticede anlatan kişi mevzu komik olsun ya da olmasın, kendince komik olduğunu düşündüğü için anlatıyor. Haliyle iletişimde karşı tarafa nezaketen gülmek, tebessüm etmek, sevincine ortak olmak kötü bir şey değil bence. Zaten çoğu zaman anlatılan olaydan ziyade kişinin onu anlatırkenki heyecanı ve tepkisi daha samimi ve gülünesi oluyor bu tür mevzularda.
- Amaranta ursula
(16.10.20 19:50:45)
bu soruyu ben sormuşum gibi hissettim.
şu an çalıştığım iş yerinde samimiyetsiz ve abartılı bir şekilde her şeye gülünüyor. bu beni irite etmeye başladı, kulaklıkla çalışıcam galiba.
şu an çalıştığım iş yerinde samimiyetsiz ve abartılı bir şekilde her şeye gülünüyor. bu beni irite etmeye başladı, kulaklıkla çalışıcam galiba.
- maybe one day (16.10.20 21:50:43)
1
