fraise
Çocuğunuzun anaokulunda psikolog tarafından anne babalara yönelik bir eğitim verilse bu eğitimin konusu ne olsun isterdiniz? Nasıl bir konu ilginizi çekerdi?Cevaplarin her biri benim için önemli; o yüzden şimdiden tek tek teşekkür ederim.
Çocuğunuzun anaokulunda psikolog tarafından anne babalara yönelik bir eğitim verilse bu eğitimin konusu ne olsun isterdiniz? Nasıl bir konu ilginizi çekerdi?
Cevaplarin her biri benim için önemli; o yüzden şimdiden tek tek teşekkür ederim.
Cevaplarin her biri benim için önemli; o yüzden şimdiden tek tek teşekkür ederim.
0
1)
uzun yıllar öğretmenlik yaptım.
çocuklarımın dersteki mutluluk durumlarına ve derse odaklanma durumlarına göre o haftasonunu ne koşullarda geçirip sonra okula geldiklerini tahmin edebiliyordum. (babasıyla görüşememiş mesela o haftasonu ve üzgün)
anne ve babası ayrı olan çok çocuk var. boşanmış ailelerdeki durumların çocukların üzerindeki etkisi üzerine bir eğitim olsun isterdim fakat bu tüm velilerin ilgisini çekmezdi, daha öznel bir şey.
ben bir öğretmen olarak ve boşanmış bir ebeveyn olarak bu konuyla ilgili çalışmaların pek yapılmadığını düşünüyorum.
2)
anaokulu bile olsalar, hani eskiden adabı muaşeret dersleri varmış ya. bunla ilgili bir çalışma yapar ve bu toplumsal kuralların-hareketlerin başka çocuklar ve çocuklarımız üzerindeki olumlu etkilerini konuşurdum.
bir ortamda merhaba, günaydın demek başkalarına ve kendimize nasıl hissettirir.
başkalarıyla dalga geçtiğimiz zaman onlar nasıl hisseder, bunun bize geridönüşü nasıl olur.
neden yüksek sesle konuşmamalıyız, başkalarının özgürlük alanlarına etki etmemeliyiz ve yaparsak bunlar ilişkilerde nelere sebep olur gibi..
vs. vs.
bunlar sınıf öğretmenlerinin konuları gibi gözükebilir bazen ama aslında insanlarda olumsuz duygular bıraktıran ve etkileyen şeyler olduğu için bence psikologların da sınıf öğretmenleri ve velilerle işbirliği ile gitmesi gerekiyor.
bu konuşmalar yapıldığında eminim ki o çocuk büyüdüğünde otobüste yüksek sesle telefonla konuşmayacak mesela.
3)
Bu üçüncüsü herkesin işlediği bir konu değil belki ama benim değer verdiğim bir şey.
Çocukların kendilerinin bir şey başarabileceklerine inandırılması ile ilgili bir şey yapılabilir. Çok güzel videolar da var bunlarla alakalı.
"Düşen bir çocuğun kendisinin ayağa kalkması ve problemi giderebilmesi"
"Evde, okulda vs. karşılaştıkları bir problem sonrasında ağlamak yerine o problemi çözücü şeyler üretebilecek duygusal duruma sahip olabilmeleri"
"Yine evde, okulda vs. sağlıkla alakalı acil bir durumda serinkanlı olup yapabilecekleri alternatifleri (telefon kullanmak, komşuya haber vermek vb.) üretmelerini sağlamaya yönelik çalışmalar"
Aklıma bunlar geldi ama o kadar çok şey bulunabilir ki. Sabaha kadar konuşulur.
uzun yıllar öğretmenlik yaptım.
çocuklarımın dersteki mutluluk durumlarına ve derse odaklanma durumlarına göre o haftasonunu ne koşullarda geçirip sonra okula geldiklerini tahmin edebiliyordum. (babasıyla görüşememiş mesela o haftasonu ve üzgün)
anne ve babası ayrı olan çok çocuk var. boşanmış ailelerdeki durumların çocukların üzerindeki etkisi üzerine bir eğitim olsun isterdim fakat bu tüm velilerin ilgisini çekmezdi, daha öznel bir şey.
ben bir öğretmen olarak ve boşanmış bir ebeveyn olarak bu konuyla ilgili çalışmaların pek yapılmadığını düşünüyorum.
2)
anaokulu bile olsalar, hani eskiden adabı muaşeret dersleri varmış ya. bunla ilgili bir çalışma yapar ve bu toplumsal kuralların-hareketlerin başka çocuklar ve çocuklarımız üzerindeki olumlu etkilerini konuşurdum.
bir ortamda merhaba, günaydın demek başkalarına ve kendimize nasıl hissettirir.
başkalarıyla dalga geçtiğimiz zaman onlar nasıl hisseder, bunun bize geridönüşü nasıl olur.
neden yüksek sesle konuşmamalıyız, başkalarının özgürlük alanlarına etki etmemeliyiz ve yaparsak bunlar ilişkilerde nelere sebep olur gibi..
vs. vs.
bunlar sınıf öğretmenlerinin konuları gibi gözükebilir bazen ama aslında insanlarda olumsuz duygular bıraktıran ve etkileyen şeyler olduğu için bence psikologların da sınıf öğretmenleri ve velilerle işbirliği ile gitmesi gerekiyor.
bu konuşmalar yapıldığında eminim ki o çocuk büyüdüğünde otobüste yüksek sesle telefonla konuşmayacak mesela.
3)
Bu üçüncüsü herkesin işlediği bir konu değil belki ama benim değer verdiğim bir şey.
Çocukların kendilerinin bir şey başarabileceklerine inandırılması ile ilgili bir şey yapılabilir. Çok güzel videolar da var bunlarla alakalı.
"Düşen bir çocuğun kendisinin ayağa kalkması ve problemi giderebilmesi"
"Evde, okulda vs. karşılaştıkları bir problem sonrasında ağlamak yerine o problemi çözücü şeyler üretebilecek duygusal duruma sahip olabilmeleri"
"Yine evde, okulda vs. sağlıkla alakalı acil bir durumda serinkanlı olup yapabilecekleri alternatifleri (telefon kullanmak, komşuya haber vermek vb.) üretmelerini sağlamaya yönelik çalışmalar"
Aklıma bunlar geldi ama o kadar çok şey bulunabilir ki. Sabaha kadar konuşulur.
0
Çocukların ileride sahip olması beklenen ve istenen özellikleri edinmesi için, onlara bugün nasıl bir ortam sağlanması gerektiği konuşulmalı.
Çocuk ile iletişim, fiziki veya psikolojik şiddet ortamının etkileri, pozitif veya negatif geribildirimin yapıcı ve kontrollü bir şekilde nasıl verilmesi gerektiği gibi konular hakkında bilgilendirme yapılmalı ve ebeveynleri bu konular hakkında kişisel gelişimlerini sürdürebilecekleri kaynaklar sağlanmalı.
Konuyu somut kılmak ve herkesi dahil edebilmek adına kendi günlük yaşamlarında karşılaştıkları hayal kırıklıkları, tartışmalar ve zorluklarla ilgili uygulanabilir teknikler paylaşılmalı.
Çocuğun edineceği alışkanlıkları ve kişisel özellikleri kontrol edemediğimiz dış çevrenin şekillendirmesine mümkün olduğunca izin vermeden, davranışçı bakış açısı ile elimizden geldiğince doğru ve bilinçli yönlendirme yapmalıyız diye düşünüyorum.
Çocuk ile iletişim, fiziki veya psikolojik şiddet ortamının etkileri, pozitif veya negatif geribildirimin yapıcı ve kontrollü bir şekilde nasıl verilmesi gerektiği gibi konular hakkında bilgilendirme yapılmalı ve ebeveynleri bu konular hakkında kişisel gelişimlerini sürdürebilecekleri kaynaklar sağlanmalı.
Konuyu somut kılmak ve herkesi dahil edebilmek adına kendi günlük yaşamlarında karşılaştıkları hayal kırıklıkları, tartışmalar ve zorluklarla ilgili uygulanabilir teknikler paylaşılmalı.
Çocuğun edineceği alışkanlıkları ve kişisel özellikleri kontrol edemediğimiz dış çevrenin şekillendirmesine mümkün olduğunca izin vermeden, davranışçı bakış açısı ile elimizden geldiğince doğru ve bilinçli yönlendirme yapmalıyız diye düşünüyorum.
0
