öncelikle ölümle ilgili konuşmalardan kaçınmayın tabii ki her fırsatta konuyu açın demiyorum ancak her sorduğu soruya cevap verin, tekrar tekrar sorarsa tekrar tekrar cevap verin. allah baba çok iyi bir insan olduğu için dedeni yanına aldı, annen uyumaya gitti-uyuyor, amcan yolculuğa çıktı gibi cevaplar süreci atlatmanızı sağlasa da daha sonra size düşündüğünüzden daha çok problem çıkarır. kısaca tüm sorularına basit ama gerçekçi cevaplar verin. soyut anlatımlardan çok somut tanımlar üzerinde durun. örneğin ölen birinin nefes alamayacağı, yemek yiyemeyeceği, bir şey içemeyeceği, oyun oynayamayacağı, düşünüp hissedemeyeceği söylenebilir. kendi duygularınızı da çocukla paylaşın, onun da duygularını anlatmasına izin verin, ağlamamalısın sen ağlarsan annen de ağlar, sen üzülürsen amcan da üzülür tarzıyla ne hissedeceğini nasıl davranacağını empoze etmeyin.
en önemli tavır çocuğu ortamdan uzaklaştırmamak ve bu süreç bitince hayatında çok fazla değişiklik olmayacağını örneklerle açıklamaktır.(olacaksa bile değişmeyen şeyleri vurgulayabilirsiniz)
0