40 yaşında bugün ev sahibi oldum. Mal mülk konusunda aşırı gamsız bir insanım. 17 yaşından beri tek, 21 yasindanberi kirada oturuyordum. Ev sahibi evi satıyorum yaylan diyince giriştim aldım. Şimdi içiyle uğraşıyorum. Paranın ¾ vardı. Kalanı kredi cektim 6 yıl ödeyeceğim. Durup dururken ev sahibi olacaz nasipse. Buradan biri öyle demişti. Durup dururken ev sahibi oluyorsun diye.

Benim cevremde ki geniştir, kendi parası ile ev alan arkadaşım yok, herkes ana baba, eş, kardeş, miras yoku ile ev sahibi oldu.

Çok genç yaşlarda ağır kredi borçları altında ezilmek istemem açıkçası, ama iyi kazanipta gidip 3000 tl kira vermem acikcasi. Ayrica ile 3000 lira kirasi olan evi alamıyorum diye de ev almaktan vazgeçmem.

Ama kazancın iyi ve garanti ise, yada kazancın harici sabit bir gelir varsa , uzun yıllar borçlanmayıp, çok pahalı yerlerde gözün olmayacak ise girilebilir.

Misal beyoğlu çok begeniyorum diye beyoglundan bir ev alamam ama ona yakın, tek arabayla 15 20 dk ulaşabilecek yerlerden bakarım.

Yad ileri ise çocuğun okul durumu, is ve eş dost yakınlığı kriterleri girer.

Karar senin kararın, ben her daim ölüm var kardeşim diye düşünen biri olduğum halde , yasliligimi düşünerek bir cati altına girilmesi gerekir diye düşünüyorum. Ama bunun için 20 yaşında 20 yıllık kredinin ağır taksitlerinde edilmeme taraftariyim.

işin (gelirin) garantiyse al tabi. acele etme ama takipte ol, böyle şeyler bir anda denk geliyor.

ben 27 yaşındaydım, 4,5 yıldır çalışıyordum. birikimim yoktu da elime bir miktar para geçince ev almaya karar vermiştim, bir yandan ev bakarken bir yandan da birsürü şeyden kısıp biraz daha para biriktirdim. sonra çok iyi denk geldi, 10 yıllık kredi çekip alıverdim (birkaç ay sonra 7 haziran seçimi oldu, faizler de ev fiyatları da uçtu). ekspertiz değerinin %75'i kadar kredi veriyorlardı en fazla, o kadar çekmiştim, tapu masrafı ve ev için ufak birkaç harcama dahil yetmişti. 650 tl kira veriyorken 1300 tl kredi ödemeye başlayınca ilk birkaç sene bayağı zorlandım, ama şimdi kredi aynı kaldığı için rahatım.

edit: tamamen kendi çalışıp kazandığım parayla ev sahibi oldum/oluyorum. sağdan soldan, aileden vs bir kuruş almadım. elime geçen para da işimden geçmişti.

normal kazanan bir çalışan için 30-40 yaş aralığı zaten ev alma, mülk sahibi olma fikri zamanlarıdır.
biraz fazla kazananlar için (ev + yazlık + araba + kira getiri ev) yatırım yapma zamanıdır.
çok fazla kazananlar için + ben bunu bilmiyorum :-)

bende aynı durumdayım.

sonra aklıma askerlik, evlilik gibi şeyler geliyor. tavsiyem 5 yıl boyunca herhangi bir masraf öngörmediğinde yada öngörsen bile ödeyebileceğin kadar parayı ayırınca yap. en azından ben öyle yaptım. 66 yaşında ev sahibi olmayı planlıyorum.

Çalışmaya 2013 yılında başladım
Birikimim 20 bin tl idi ( evet ne kazandıysam yedim)
Faizler düşükken fırsattan istifade 10 bin tl peşinat ile 90 bin kredi çekip 5 yıl vade ile 1+1 kiracılı bir ev aldım
İyi ki almışım diyorum

29 yaşındaydım herhalde. o zaman peşinat falan yoktu az bir miktarla girmek mümkündü.

30'lu yaşlarımı çeşitli travmalarla ve manyak patronlarla geçirmemin sorumlusu 2 tane ev borcu ödememdir. yine de durmadım 40 yaşıma kadar 4 tane ev aldım. heyecanlanmayın tabi 3 tanesini sattım yatırımdı kendileri.

bundan sonra da öpseler ev almam diyorum allah utandırmasın.

borç yiğidin kamçısıdır al al.

32 yaşında ev sahibi oldum. Sonrasında trajik ailevi mevzular oldu, şu an rahmetli annemden kalan evde oturuyorum. O yüzden ben de sattım diğer evi. Ben topraktan girmiştim evi alırken, ucuza aldım o sebepten. Ama evi ve tapuyu teslim alana kadar da akla karayı seçtim.

Ev sahibi olma gerekliliği memleket gerçeği maalesef. Her ay gelirin bir kısmının kiraya gitmesi çok sinir bozucu olmalı.