Ben de gerçekten hayvanlara yapılan bu iğrençlikler yüzünden aklımı yitirecekmiş gibi hissediyorum bazen. Geceleri uyuyamıyorum. Dünya düşündüğümüzden çok daha korkunç bir yermiş. Sokakta kedi köpek görünce “acaba bir sıkıntısı var mıdır” diye kontrol etmekten, hayvanların yanına biri yaklaşınca “vuracak mı, tecavüzcü mü” diye düşünmekten, gece köpek sesleri duyunca biri bir şey mi yapıyor korkusuyla cama koşmaktan bıktım.
Bu tür olaylar duyuldukça hepimiz üzülüyoruz, belki uyuyamıyoruz, çok etkileniyoruz falan ama en kötüsü birkaç günde ilk etkisini biz de kaybediyoruz. Bir şekilde yaşamaya devam ediyoruz. Geçen gün kaşlarımı kendim alırken acıyınca bir anda patileri, kafaları kesilen milyonlarca hayvan geldi aklıma. Böyle ansızın hatırlayıp üzülüp 2 saat sonra başka bir şeye gülüp eğleniyoruz çoğumuz. Keşke böyle olmasa ama böyle. En başta yazdığım gibi gerçekten korkuyorum böyle düşüne düşüne aklımı yitirmekten.
0