bugün bir sosyal deney izledim çocukları bir odada yalnız bırakıp bir hedefe arkaları dönük atış yapmaları isteniyor bir gruba hiç bir şey söylenmiyor onların neredeyse hepsi hile yapıyor. diğer gruba ise koltukta oturan hayali bir kahraman olduğunu söylüyorlar ve onların neredeyse hepsi kurala uyarak atış yapmaya çalışıyor.
bu deney yakalanmayacağını bilsen ya da kimse görmeyecekse suç işler misin gibi bir soruyu ölçüyor ancak diyeceğim o ki bu 'görünmez denetçiler' kimi zaman din kimi zaman toplum insanları belli bir kalıpta tutar.
tüm dış etkenlerden yalıtılmış bir ankette ne çıkacağını kestirmek imkansız. karar verme mekanizmalarında sosyalliğin çok etkisi var. mesela bu konularda ses çıkaran grupların içinde
asansörde yiyişen dayıları göremezsin ama varlar.
ayrımcılık görmeyeceklerini bilseler belki daha açık olurlardı.