fragile lady
Bu iş her geçen gün daha da tahammül edilemez bir hal alıyor. Yaptığım hiçbir şey keyif vermiyor ve modum her geçen gün biraz daha düşüyor. Bu süreçten önce de uzun zamandır genellikle evdeydim, o nedenle artık tahammülüm kalmadı. Bir an önce o normal ve yoğun hayata dönmek istiyorum ama şu an norma
Bu iş her geçen gün daha da tahammül edilemez bir hal alıyor. Yaptığım hiçbir şey keyif vermiyor ve modum her geçen gün biraz daha düşüyor. Bu süreçten önce de uzun zamandır genellikle evdeydim, o nedenle artık tahammülüm kalmadı. Bir an önce o normal ve yoğun hayata dönmek istiyorum ama şu an normallikten çok uzak bir noktadayız. Siz tüm bu olup bitenlerle nasıl baş ediyorsunuz?
0
fiziksel aktivite icin kendimi zorluyorum.
bir şekilde güneşle vakit geçiriyorum.
uyku düzeni de çok önemli :/ bunu henüz başaramadım.
bir şekilde güneşle vakit geçiriyorum.
uyku düzeni de çok önemli :/ bunu henüz başaramadım.
0
Sevdiğim işi yaparak bu sorunu çözdüm, tavsiye ederim.
Dayanma konusu zor ama biraz kendinizle hesaplaşınca ikna edebiliyorsunuz :)) Son birkaç yıldır neredeyse hiç evden çıkmadım, ilk defa bu ilkbaharda çıkacaktım.
Ben bile dayanabiliyorsam herkes dayanabilir.
Dayanma konusu zor ama biraz kendinizle hesaplaşınca ikna edebiliyorsunuz :)) Son birkaç yıldır neredeyse hiç evden çıkmadım, ilk defa bu ilkbaharda çıkacaktım.
Ben bile dayanabiliyorsam herkes dayanabilir.
0
ben de tam 35 günün sonunda puzzle yapmaktan, bişeyler izlemekten, kitap okumaktan, temizlik yemek vs ile uğraşmaktan kafayı yemek üzereydim, bunalmıştım ki havalar düzeldi, bahar geldi ve balkon sezonu açıldı. balkona taşınmamla birlikte keyfim de yerine geldi açıkçası, havam değişti. karantinanın ilk günlerine dönmüş gibi hissettim. kahvaltıdan nefret eden ben kahvaltı keyfi yapıyorum uzun uzun, etrafı izliyorum herkes balkonlarında çocuklar filan. kuş sesleri, güneşlenme, balkonda bişeyler okuma derken günün 6-7 saatini keyifle geçirebiliyorum. kalanı da yemek, duş, temizlik, bişeyler izlemekle geçiyor. soğuk havavalara göre daha çekilebilir günler en azından.
0
Biraz şanslı durumdayım. Yazlığa gecmistim bir iki isim vardi ve sonra bu karantina işi daha ciddiye bindi bende kaldım.
Burada uzun zamandır birikmiş işler vardı evde ufak tefek tadilatlar falan, onlarla ilgileniyorum.
Kötü yani neredeyse bitti :(
Ustalık becerilerimi ise baya geliştirdim :)
Burada uzun zamandır birikmiş işler vardı evde ufak tefek tadilatlar falan, onlarla ilgileniyorum.
Kötü yani neredeyse bitti :(
Ustalık becerilerimi ise baya geliştirdim :)
0
sabah en geç onda uyanıyorum. gün içinde spor yapmaya çalışıyorum kesinlikle. arkadaşlarla görüntülü konuşuyorum. bu günler geçecek diye düşünüyorum.
çalışmadığım zamanlar da bişeyler okuyup izliyorum.
çalışmadığım zamanlar da bişeyler okuyup izliyorum.
0
Ben de çok yoğun çalışan bi insanım ama zaten insanları genel olarak sevmediğimden ve kalabalık ortamlar beni default olarak boğduğundan bu süreçte hiç sıkılmıyorum. Yani amaç boş vakit doldurmaksa ve bu gerçekten isteniyorsa kişi kendine çok fazla iş bulabilir. Mesela ben çoook öncesi aldığım eski latince dersini tekrar ediyorum. Üstünden kaç sene geçmiş, hatırlamaya zorlarken bayağı zaman geçiyor. Beni tek sıkan şey daha sık dışarı çıkıp hava alamamak.
Sanırım insanlar fiziksel aktivitelerle kafayı bozduğu için sadece düşünme ve odaklandırma gerektiren işlerde hep fail oluyorlar şu an. Ben şahsen kendi kendimle kalıp kendimi dinlemeyi seviyorum. Kendime daha iyi odaklanabiliyorum. Bi de belki bendeki biraz alışkanlık çünkü hayatta aşırı emek harcayıp elde etmeye çalıştığım çoğu şey başkalarından ötürü elimde patladı. Sürekli sonu aşırı kaygan ve ne olcağı belli olmayan işlerele boğuştuğum için bu belirsizlik durumunda yaşamaya alıştım ve karantina ne zaman bitecek endişesi yaşamıyorum. Ana uyum sağlamaya çalışıyorum. O nedenle bi sorun yaşamıyorum şahsen bunla ilgili.
Belki de kendinize odaklanmalı, gerisini çok da dert etmemelisiniz.
Sanırım insanlar fiziksel aktivitelerle kafayı bozduğu için sadece düşünme ve odaklandırma gerektiren işlerde hep fail oluyorlar şu an. Ben şahsen kendi kendimle kalıp kendimi dinlemeyi seviyorum. Kendime daha iyi odaklanabiliyorum. Bi de belki bendeki biraz alışkanlık çünkü hayatta aşırı emek harcayıp elde etmeye çalıştığım çoğu şey başkalarından ötürü elimde patladı. Sürekli sonu aşırı kaygan ve ne olcağı belli olmayan işlerele boğuştuğum için bu belirsizlik durumunda yaşamaya alıştım ve karantina ne zaman bitecek endişesi yaşamıyorum. Ana uyum sağlamaya çalışıyorum. O nedenle bi sorun yaşamıyorum şahsen bunla ilgili.
Belki de kendinize odaklanmalı, gerisini çok da dert etmemelisiniz.
0
Müzik dinliyorum. Sevdiğim grupların konserlerini açıp baştan sona izliyorum. İlk defa baştan sona bir konser videosu dinliyor olabilirim. Gerçi 2007de Pentagram konserine gittikten sonra da izlemiştim kendimi girecek miyim diye :)
0
evden çalışıyorum, pcde oyun oynuyorum, arkadaşlarla chat yapıyorum, telefonda konusuyorum, film seyrediyorum, borsa forex takip ediyorum, okuyorum, evde spor yapıyorum, balkona çıkıp sokağa bakıyorum hava alıyorum, evdekilerle sohbet ediyorum, yemek yiyorum, sıkılmaya vaktim olmuyor. çok sıkılanları da anlamıyorum.
0
Calisiyorum, calismak zorundayim, home office denilen lanet sey normalden daha cok vakit aliyor, cok kotu bir organizasyonu var. Ben is-ev ayriminin olmamasindan inanilmaz rahatsizim. Is disinda yapmak istedigim diger seylere zaman gelmiyor, zaman gelse de tembellik ya da isteksizlik cokuyor!
Bas edemiyorum, bundan sonraki normallik eski normallik olmayacak zaten. Yenisiyle nasil anlasirim, bilemiyorum.
Bas edemiyorum, bundan sonraki normallik eski normallik olmayacak zaten. Yenisiyle nasil anlasirim, bilemiyorum.
0
hafta içi 9-6 evden işle geçiyor zaten. (sabah genelde uyuklayarak)
iki-üç günde bir ekmek yapıyorum, youtube'dan justdance videoları açıp dans ediyorum *aşırı saçma*, suluboyayla uğraşıp bir şeyler çizmeye çabalıyorum. değişik tarifler deniyorum, ara ara evde spor yapıyorum, on tane falan kitap aldım sıraya dizdim, onları okuyorum. bazen de dizi/film açıp bakıyorum.
ve hala hiçbir şeye vakit bulamadığımı hissediyorum, üzülüyorum.
aslında yapacak tonla şey var. mesela yarın da şunu deniycem: www.youtube.com
iki-üç günde bir ekmek yapıyorum, youtube'dan justdance videoları açıp dans ediyorum *aşırı saçma*, suluboyayla uğraşıp bir şeyler çizmeye çabalıyorum. değişik tarifler deniyorum, ara ara evde spor yapıyorum, on tane falan kitap aldım sıraya dizdim, onları okuyorum. bazen de dizi/film açıp bakıyorum.
ve hala hiçbir şeye vakit bulamadığımı hissediyorum, üzülüyorum.
aslında yapacak tonla şey var. mesela yarın da şunu deniycem: www.youtube.com
0
