Bi an soruyu ben mi sordum acaba oldum :D Hayat bazen kişilere aşırı acımasızca davranınca, çok fazla haksızlığa uğrayınca, yaptığın emekler boşa çıkınca vs vs kalbi taşlaşıyo insanın ve ağlayamıyor. Bilmiyorum sende de durum böyle mi ama.. Ağlamak için duyguları salcağın işler yapman lazım aklı ve rasyonelliği bi tarafa bırakıp. Kendine acı mesela. Geçmişe bi vtr hazırla gelsin "bana şunu yapmasalardı ben böyle yapabilirdim, şu önüme set çekmeseydi ben şurdaydım, bunlar hep beni buluyo, çok mu şanssızım, kaderim mi bu, hep mi böyle gidecek" gibi deli sorulara odaklan. Anladın sanırım konsepti :) 2 damla 2 damaldır, sonra o duygusal bataktan koşarak uzaklaş :D
0