kimi insan her işi tek başına yapar, kimi insan bir başkasının varlığına ihtiyaç duyar, bir arkadaşım var mesela, tek başına evde oturup yemek yiyemez, en fazla bisküvi yer, ekmek arası peynir ekmek yer, yemek yemesi için illaki bir başkasının olması lazım.
Babamın elinden her iş gelirdi mesela, ama iş yaptırabilmen için yanında durman lazım, yoksa adamın içinden gelmiyor, illaki yanında birisi olacak, illaki yardım etsin işin ucundan tutsun değil, orada olacak muhabbet edecek.
Sen tek başına her işi halledebileceğini söylüyorsun ama farkında olmadan bir çok kişinin bilgisinden/tecrübesinden faydalanıyorsun, kitap okuyorsun, google kullanıyorsun, buraya soruyorsun falan, çok farklı şeyler değil, okulda okuyorsun anlamadığını soruyorsun, sorduğun kişi seninle aynı kaynağa sahip ve yine aynı kaynaktan sana anlatıyor mesela, e bu da yardım istemek?
bu biraz karakter meselesi, kimsenin kimseyi suçlayabileceği, tuhaf yada değişik bir durum değil. Belki bu arkadaş çok dışa dönüktür illaki konuşması lazım aksi halde kendisini kötü hissediyordur bu nedenle hep yanında biri olsun istiyordur, belki çok içine kapanıktır ulan biri bişi dese şıp diye kalakalırım bilmediğim ülkede diye düşünüyordur falan.
Ve bence en ufak konuda dahi yardım istemenin bir ayıbı yok. size çok zor gelen bir sürü şey bir çok kişiye çok kolay. yardımlaşma olmazsa ilerleme olmaz.
0