2 yıl önce 2 kişiyle bir ev paylaşıyordum. iki öğrenci, bir çalışandık. çalışan kişi baya disiplinli ve titiz birisiydi fakat yapman gereken şeyleri yaptığın zaman sorun çıkmıyordu. diğer arkadaş da öğrenciydi. biraz sorumsuz bir arkadaştı. duş almaya girdiğinde donunu askıdaki yüz havlularının üzerine asıp orada unutabiliyordu, yemek yaptığı zaman temizlemesi, bulaşık makinesine atması gereken bulaşıkları ortalıkta bırakıyordu, dışarı çıkacağı zaman buzdolabının kapağını açık unutup saatlerce ve de belki günlerce açık kalmasına sebep olabiliyordu. bu yüzden de baya tartışma çıkmıştır o evde.

baya böyle gider bu. arkadaşının ne kadar sorumlu, ne kadar görev bilinci olan bir insan olduğu konusu önemli. bunlar varsa gerisi bir şekilde hallolur çünkü genelde bundan dolayı ortaya çıkıyor problemler.

eşyaları ortak değil de, sen şunu al-ben bunu, şeklinde alırsanız daha iyi olur. ilerde biri ayrılınca sıkıntı olmasın.
25 yaşında ve erkekseniz, biri anormal titiz ya da dağınık değilse anlaşacağınızı düşünüyorum. umarım keyifli olur.

Her haltı en başta konuşup, aynı çatı altında yaşamaya başladığınızda bu konuşulanlara uyup ödün vermezseniz, sorun yaşamazsınız.

Daginik olmasi
Banyoyu pis birakmasi

Faturayi sana yikmasi da olabilir.

bekarlık ailenin yanındayken sultanlıktır, iş eve uzak değilse hiç girme böyle işlere

kurallarınızı öncesinde tartışıp yazılı hale getirin ve altını göstermelik de olsa imzalayın.

Bulaşık Makinesi mutlaka al tartışma genelde ordan çıkar yemek yapmasan bile çay kahve derken illa bulaşık çıkar. Eve birşeyler alınırken arkadaşım arada kafasına göre alır ortak hesaba yazardı gider diye. Eve arkadaşları ile kalabalık gelir bazen geceleri sarhoş olurlar kusma sesleri vs. ben alkol kullanmıyorum hemde iğrenç gelirdi. Eşyaları ortak aldık o da sorun oldu bence tek tek alın siz giderken paylaşım kolay olur.

okurken birlikte eve ciktigim 2 kisiden biri 6 ay sonra erkek kardesini eve getirdi. sormadan, emrivaki ile.

ilk basta kura ile odalari paylasmistik. bana cikan oda en buyuk odaydi ama kapisi yoktu. oraya bir kapi ayarlayinca benim oda kiymete bindi ve bu arkadas benim odayi istedi. kardesiyle sigmiyorlarmis olduklari odaya. ben odami vereyimmis. vermedim.

soguk savas basladi. bu arada masraflar ve kira hala 3e bolunuyor sanki kardesi bizimle yasamiyor gibi. 3. kisi bu arkadasin arkadasiydi, sessiz bir tipti ama sonucta o da bu kisinin tarafindaydi. evden gideyim diye ugrastilar bayagi. buzdolabi bizim kullanamazsin, sofbeni biz getirdik kullanamazsinlara dogru gitti olay. eve yavru pitbul getirdiler, her yere sicti. sesleri gurultuleri saymiyorum bile. en son anasi babasi geldi eve. babasi ustume yurudu falan. sonra bir Sabah tasinip gittiler. giderken de faturalari bana kilitlediler.

simdi bu kiz soyle uzaktan bakinca duzgun bir ailenin iyi bir okulda okuyan alternatif takilan kizi. herkes boyle sorunlar yasayacak demek degil tabi ama hic beklemedigin insanlardan cok acayip davranislar gorebilirsin diye yazdim boyle uzun uzun.

faturalar kimin Adina olacak, eve kim girip cikacak, sigara icilecek mi, evde hayvan beslenecek mi kim bakacak, esyalar ortak alinirsa tasinirken ne olacak, yemek yapilacak mi, ortak mutfak olayina girilecek mi?

eşyaları ortak bütçe ile almayın. hesap yapın herkes kendi payına düşen bütçe ile belli eşyayı alsın. çıkarken de ister götürsün ister satsın ister bıraksın.

temizlik, bulaşık, çöpler gibi basit görünen şeyler sonradan çok sıkıntı yaratabiliyor. ya bu da mesele mi dediğiniz basitlikte şeyleri bile konuşun karara bağlayın.

bir sorun olduğunda en baştan oturup konuşun, biriktirmeyin. sonra patlayabiliyor.

bir taraf hayvan evladı gibi dağınık, sorumsuz, kötü niyetli veya hastalık derecesinde titiz değilse erkekler arasında çok fazla sorun yaşanacağını sanmam. ortak yaşamın gerektirdiği tolere etme becerisi ve hoşgörü olduğu sürece her şey hallediliyor.

Ben 'kesin sorun yaşarsın'diyenlerden değilim. Üniversitede son 2 yıl kaldığım ev arkadaşlarımı hala çok özlerim (10 yıl oldu). Özlerim dediğim, o evi ve evdeki aramızdaki bağı özlüyorum. Neredeyse hiç tartışmamıştık. Bunda belli kuralların önceden belirlenmesi büyük rol oynadı. 4 kişiydik. 2 kişi güzel yemek yapıyordu ve sadece yemek yapmaktan sorumluydu. Diğer 2 kişi de sadece bulaşık yıkamaktan sorumluydı. Haliyle sıra gibi bir durum yoktu. Bulaşık hep 2 kişi tarafından yıkanırdı. Yemek de hep 2 kişi tarafından yapılırdı. "Ben aç değilim siz bir şeyler atıştırın" gibi bir durum bir kere bile olmadı. Yemek yapan ekip tok olsa bile o yemek yapılırdı. Temizlik olayında da hafta sonu aynı anda girişim 2-3 saatte bütün evi pırıl pırıl yapardık. Bizim evimize gelen okul arkadaşlar öğrenci evi olduğuna inanmıyorlardı. Öyle bir temizlik ve düzen anlayışımız vardı ve bu hiç yorucu gelmedi bana.

Yine de sorun çıkabilecek mevzular genelde banyodan sonra duşakabini pis bırakmışsın, ayakkabılarını neden içerde çıkartıyorsun, ketçabın kapağına hep ketçap bulaşmış gibi çok ufak telef şeyler. Bu gibi gereksiz konularda taraflar karşılıklı anlayış içinde olur ise büyük problem çıkmaz.

Çok ev arkadaşım oldu ama ders aldığım bir olayı anlatacağım;

Kalacak yer bulamadığım için üniversite 1.sınıftaki oda arkadaşımın yanına yerleştim. İlk başta bir yer bulana kadar kalacaktım. Anlaştık, devam ettik. Sonra o ev satıldı. Başka Bi yere taşındık. O evi ev arkadaşım ve sevgilisi bulmuştu. Taşınma masraflarını ikiye böldük ama benim ne kontratta ne de faturalarda ismim vardı. Arkadaşıma güvendiğim için hiç sesimi çıkartmadım.

Sonra hiçbir halta karışmayan 3. Kişi olarak kuzeni geldi. Bu kızla tartışınca ev arkadaşım senin adın hiçbir şey de yok, hiçbir hakkın da yok dedi ve evden ayrılmak zorunda kaldım.

Özet; kira kontratında senin de adın olsun. Faturalarda da.

10 ev arkadaşım olduysa sadece bu kız sorun yaşadım.

en başta kural koyma olayı genelde olmaz. lafta koyun en güzeli dense de yakın arkadaşını karşına alıp daha eve çıkmamışken "bak kenk şöyle yapamazsın ben bunu kabul etmem haberin olsun" mu diyeceksin? en güzeli zaten sen güveniyorsan eve çıkacaksın sonra hoşuna gitmeyen durumları hemen kibarca belirteceksin. bu işin oluru budur. peşin pazarlık yapan adamı kimse sevmez.