jimicik
sekeri birakmaya karar verdik diyelim. bir sure yemedik. sonra bir gun bi tane baklava yedik. her sey mahvolmus mu oldu? vucuda tekrar seker girince bu bagimliligi hatirlatmis gibi mi oluyoruz?
sekeri birakmaya karar verdik diyelim. bir sure yemedik. sonra bir gun bi tane baklava yedik. her sey mahvolmus mu oldu? vucuda tekrar seker girince bu bagimliligi hatirlatmis gibi mi oluyoruz?
0
İlginç bir soru. Marjinal birisin sanırım:) cevap veriyorum: çayı şekerli içerdim, kahveyi de. Şekeri komple bırakmadım ama az tuketirim zaten. Şekeri kullanmayıp kullanmayıp kazayla şekerli çay içince "bu ne lan? İğrenç!" Deyip tukuruyorsun. Yani "hmm, butun hucrelerim seker istiyor su an" demiyorsun. Sende nasil etkisi olur bilmem.
0
insanlar aslında birçok maddeye bağımlı ama seker özelinde konusursak seker insana ısı ve enerji veren bir madde. insanlığın gelisiminde yeri ayrı adeta bir su gibi. gecmis yüzyıllarda doğal katkı yollarıyla tüketildiği için şimdiki sanayi şekeri gibi beyaz ölüm gibi adlarla anılmazdı. velhasılıkelam hicbir insanın hayatına seker kullanmadan devam edecek kadar yüksek iradeye sahip olduğunu düşünmüyorum o yüzden komple bırakmak gibi uçuk düsüncelere kapılmadan sağlıklı bir şekilde tüketmek gerekli.
0
Valla bu konuda çok değişik yorumlar var. Bağırsaklar için mesela gluteni azaltmak değil kesmek gerekiyor. Şeker için bilemedim.
0
Ben ilk başta yalnızca çayda şekeri bırakmıştım daha sonraları kahvenin tadının sade daha güzel olduğunu farkettim sonraları işlenmiş şeker içeren gıdalardan uzak durmaya başladım şimdi ise yalnızca meyvelerden ve ekmekten şeker alıyorum sanırım.
Bir yoksunluk oluşmadı 5-6 ayda bir künefe, baklava filan yiyorum (zaten çok yiyen birisi de değilim) ve "yav bu şeker ne güzeldi" demiyorum. Sigarayı da bırakan birisi olarak ikisi çok farklı diyebilirim.
Zaten şekeri (glikozu) tamamen bırakmak da imkansız. Beyinin yakıtı sonuçta swh
Geçen bir yaşlı göz doktoruyla konuşurken o da bahsetti, onu da ekleyeyim: günümüzde glikoz şurubu olarak bilinen baklava, tatlı gibi endüstriyel gıdalarda kullanılan mısır şurubu esasen fruktoz şurubu dedi. Kendisi antepli olduğundan, baklavanın eskiden, yediğimiz şekerle yapıldığını tadının şimdikinden daha kötü olduğunu ama bu kadar zararlı olmadığını söyledi.
Sonuç olarak kendisi fruktozun (meyvenin içindeki şeker) fazlası çok daha zararlı dedi (sanırım glikoza göre).
Bir yoksunluk oluşmadı 5-6 ayda bir künefe, baklava filan yiyorum (zaten çok yiyen birisi de değilim) ve "yav bu şeker ne güzeldi" demiyorum. Sigarayı da bırakan birisi olarak ikisi çok farklı diyebilirim.
Zaten şekeri (glikozu) tamamen bırakmak da imkansız. Beyinin yakıtı sonuçta swh
Geçen bir yaşlı göz doktoruyla konuşurken o da bahsetti, onu da ekleyeyim: günümüzde glikoz şurubu olarak bilinen baklava, tatlı gibi endüstriyel gıdalarda kullanılan mısır şurubu esasen fruktoz şurubu dedi. Kendisi antepli olduğundan, baklavanın eskiden, yediğimiz şekerle yapıldığını tadının şimdikinden daha kötü olduğunu ama bu kadar zararlı olmadığını söyledi.
Sonuç olarak kendisi fruktozun (meyvenin içindeki şeker) fazlası çok daha zararlı dedi (sanırım glikoza göre).
0
Bir sene boyunca glisemik indeks diyeti yaptım ve kurban bayramında zorla baklava yedirdiler. bi dilim yiyeceğim diye başlayıp tabağımdaki iki dilimi de bitirmiştim dayanamayıp.
Bence her şey eskisine dönmüş olmuyor. Yedikten sonra tekrar perhiz hayatına dönüyorsun. Arada kaçamaklar olabilir. Bence önemli olan kafada tam karar vermek şekeri bırakmaya. “Ya bıraksam mı? Şunu yesem nolur ki? Bir aydır yemiyorum bi seferden bişi olmaz. “ Gibi cümlelerle iradeyi gıdıklamak bu işi zorlaştırıyor. Şu an böyle bi dönemdeyim ve benim için daha zor oluyor yemeyi reddetmesi. Ama yukarda bahsettiğim bi senelik zaman diliminde çok nettim ve de kafam da rahattı. “Yemiyorum, o kadar, bitti. “ Diyordum.
Bence her şey eskisine dönmüş olmuyor. Yedikten sonra tekrar perhiz hayatına dönüyorsun. Arada kaçamaklar olabilir. Bence önemli olan kafada tam karar vermek şekeri bırakmaya. “Ya bıraksam mı? Şunu yesem nolur ki? Bir aydır yemiyorum bi seferden bişi olmaz. “ Gibi cümlelerle iradeyi gıdıklamak bu işi zorlaştırıyor. Şu an böyle bi dönemdeyim ve benim için daha zor oluyor yemeyi reddetmesi. Ama yukarda bahsettiğim bi senelik zaman diliminde çok nettim ve de kafam da rahattı. “Yemiyorum, o kadar, bitti. “ Diyordum.
0
