Sözelci, Türkçe öğretmeni falan olan biri bi bakabilir mi. Bug buldum.Bulut => bulutuAnıt => anıtıBaşyapıt => başyapıtıburaya kadar sıkıntı yok. Fakat:Kağıt => kağıdıAğıt => ağıdıkayıt => kaydı ("kayıdı" bile değil)Senet => senediBazı kelimelerin son harfi neden hal eki aldığında yumuşamaya uğruyor?
Sözelci, Türkçe öğretmeni falan olan biri bi bakabilir mi. Bug buldum.
Bulut => bulutu
Anıt => anıtı
Başyapıt => başyapıtı
buraya kadar sıkıntı yok. Fakat:
Kağıt => kağıdı
Ağıt => ağıdı
kayıt => kaydı ("kayıdı" bile değil)
Senet => senedi
Bazı kelimelerin son harfi neden hal eki aldığında yumuşamaya uğruyor? Bunun bir kuralı var mı?
0
Dil, istisnalar ve ses senkronu içerir.
Neden “alamiyuruz” değil de “alamıyoruz” diyorsak benzer sebeplerden. Kural olarak yazılsa da senkron nedeniyle (tını) istisnalar uygulanır.
Tabi bu benim yorumum
0
Yumuşamaya uğramayan durumlar şunlar:
Özel isimlerin sonuna gelen ekler sesi yumuşatmaz: Ahmet+i
Tek heceli adların sonuna gelen ekler sesi yumuşatmaz: Sert+ini
Yabancı kökenli sözcüklerin sonuna gelen ekler de sesi yumuşatmaz: hukuk+u, millet+i
Gelelim sizin bulduklarınıza: bulut, anıt, kanıt gibi sözcükler Türkçe oldukları halde yumuşama yapmazlar, bunlar istisnalardır. Bence o istisnalar da formüle edilebilir, ama biraz çalışmak lazım.
Kaydı - kayıdı'da ses düşmesi oluyor, o başka bir mekanik.
0
ebabil curnatasi
(
25.07.19)
Kuralı var aslında ama içinde istisnaları barındırıyor.
En çok yapılan hatalardan biri de şunlar mesela:
Stoğu (x) -> Stoku (✓)
0