çok küçük yaştan itibaren bir kulağım %100 duymuyor. küçük yaştan itibaren olduğu için vücudum buna adapte oldu ve diğer kulağım iki kulaklık işlev görüyor. günlük hayatta pek sıkıntı yaşamıyorum. ufak tefek sıkıntılara örnek vermem gerekirse; yolda yürürken insanları hep duyan kulağımın olduğu tarafa alıyorum, toplu buluşmalarda masanın ucuna oturup duyan kulağımı millete veriyorum, insanlar duymayan kulağıma bir şeyler fısıldamak istediklerinde onları alıp duyan kulağıma yöneltiyorum. bence en büyük sıkıntı yön algımı yitirmem; örneğin evin bir odasından bana seslenildiğinde ya da başka odada telefonum çaldığında o sesin hangi taraftan geldiğini algılayamıyorum, ses genelde geldiğini sandığım tarafın tersinden geliyor oluyor. ama bunlar ufak tefek sıkıntılar ve vücudum alıştığı için dert etmiyorum. ileri yaşlarda yaşanan bir kısmi işitme kaybı da beraberinde bu tip gündelik sıkıntıları getirecektir. ilk etapta zor olsa da vücut zamanla kendini duruma alıştıracaktır.
0