Olumsuzluklar beni her dönemde olgunlastirmistir.her seferinde başımı dik tutup önümdeki günlere odaklaniyorum.çünkü dün bitti,yarın olacak mı bilmiyorum neden bugününü dün ile zehir edeyim. Geçmişten ders çıkar sadece çünkü o artık yok. Iyi düşün iyi olsun.

aslında benzer sorunlar bende de var fakat bu biraz da seçtiğim yol ile alakalı.

geçen sene birden rahatsızlandım ve çok kötü bir süreç geçirdim.

sonra yavaş yavaş iyileşmeye başladım, farkettim ki bu yaşadığım rahatsızlık beni hayata çok daha fazla tutunmamı sağladı.

derken zaten genel olarak uğraştığım şeyler vardı ama bunlara iş denilemezdi, bunları işe çevirmeye başladım, gelirim de az olmakla birlikte şu an hemen hemen bir işyerinde çalışsam da alacağım paraya denk geliyor tabi bazen gelmiyor orası ayrı. ama temel olarak geçinebiliyorum cebime para kalmıyor, istediklerim de yapamıyorum belki ama ileri doğru düzelecek.

ben yalnızlığı konforlu buluyorum. çok arkadaşım vardı hepsini uzaklaştırdım, farkettim ki abi ben avm gezecek, starbakıs da vakit öldürecek ne bileyim maç izleyecek birisi değilim, neden tüm bunlara katlanıyorum ki? kendi sevdiğim şeyleri yaparım, ilgilendiğim konulara odaklanırım, gönül işlerinde de öyle, kafama yatan pek kimse olmuyor ender bi cins olduğumdan, yatmayanları da direkt pas geçiyorum, niye olmayacak bişey için uğraşayım? emek harcıyayım?

hem olup da sorunlu ve can sıkıcı olması daha mı iyi olmasından? hayır.

iç huzurum git gide artmaya başladı böylece, her gün yaptığım iş ile ilgili, bilgisayar başında yapılan bişey. ürettiğim zaman mutlu olduğumu ve rahatladığımı hissettim.

şu ara çiçeklere merak sardım onlarla uğraşıyorum, işleri de boşladım biraz gerçi ama başlarım yakında.

sana da tavsiyem bardağın boş tarafı ay ne kadar da boş, olm lan ne berbat bi durumdayım demek yerine benim gibi bişeylere evirmen, mutlu olmak zor, bu parayla pulla, sevgiliyle, gezmekle tozmakla alakalı değil, içten gelen bişey bu.

iç huzurumu yerine oturtmak 36 senemi aldı benim ama sonuçta bi yol buldum.

ha 2 3 sene sonra çok istediğim şeyler olacak onlara hazırlanıyorum aslında, mesela bahçeli eve geçmek, kendime atolye kurmak vb vb.

bir de neymiş lan bu iç huzurunun sırrı diye 1234234 kişi mesaj atmasın yine işte. burada yazdıklarım.

siz huzursanız ben ne yapayım hahahay

Bileğime ya da şah damarıma bir şey temas edip keserse bile öleceğim deyip avutuyorum kendimi. Ölmekten iyidir olumsuzluklar. Umudumu kaybetmiyorum, güzel günler göreceğim.

@diffarentiationation habire antibiyotikli merhem soruyorsun, kaza ile biraz kaçırdın galiba :))

@fodera yok yaw bu aralar dermatolojiye meraklıyım biraz, ama bileğim kesilirse fucicort sürerim hemen :D

allah korusun, benim parmağı koptu dikildi, elimin üstünden 3 tendon 3 damar koptu dikildi, matkapla elimi deldim dikildi.

korkarım öyle şeylerden.

işim gereği de kopan çok el kol uzuv görmek durumunda kaldım, allah kimsenin başına vermesin.

düşününce o kadar çok kaza bela atlatmışım nasıl ölmemişim diye hayret ediyorum ya.

öncelikle şunu söyleyeyim bazen biraz uzaklaşıp uzaktan bakmak gerek .
şu an dünya üzerinde evi yemeği yatağı hiçbir konforu olmadan savaşta yaşayan insanlar var .din , politika ya da kendilerini ilgilendirmeyen nedenlerden ailesinden evlerinden ayrılmak zorunda olan evsiz insanlar var.
senin şikayet ettiğin hayatı hayal bile edemeyecek durumda olan insanlar var.
mesela sabah duş alırken bazen su bulamayan insanları düşünürüm . ne kadar büyük bir lüks içinde yaşadığımı ve farkında olmadığımı düşünürüm .temizlik takıntılı biri olarak susuz kalmak benim için çok büyük bir ceza olurdu .

yazdıklarını sırayla inceleyelim
yalnızlık çok güzel çok değerli birşey ; bunu en iyi kötü bir evlilik yaşayan boşanamayan aynı evde sevmediği bir insanla yaşamak zorunda olanlar anlar.
başarısızlık eğitir ve başarılı olmayı öğretir
parasız kaldığın zamanlarda dostunu tanırsın çevreni elersin herkesin gerçek yüzünü görürsün
beceriksiz olduğun konuları ya geliştirmeye çalış ya da uzak dur başka şeylere yönel
sürekli değişim içinde ol derim ." gelişim değişimdir "
işini değiştir çevreni değiştir her zaman yaptığın şeyleri içtiğin kahveyi yürüdüğün yolları değiştir.
hiçbirşey düzelmiyor zaman hızlı geçiyor ve borçlar artıyor ortada gözle görünür birşey olmadan sürekli kısıtlı kalmış gibi hissediyorsun .
küçük mutluluklar ayıklayıp bulmaya çalışmakla geçiyor günlerimiz .