Ekşi Duyuru

Ne durumda olduğunu anlatır mısınız biraz?

ben de aynı durumdayım. yapacak bir şey yok. sağlıklı birer insan olamayacaklar büyüyünce. şansları yokmuş, inanıyorsan da kadermiş deyip geçeceksin.

çocuğa telefon veriyorlar sonra çocuk ödevini yapmadı diye çocuğa bağırıp çağırıyorlar. kendileri akşama kadar televizyon izliyorlar hatta televizyonu kırdıö gitmiş 4k almış diriliş ertuğrul izliyor uydu yayından 4k tvyle. tvyi kırınca bana saldıramadı bu sefer çocukluğumdan beri sürekli bana şiddet uygulamıştı babam.

annemde babamda köylü. görücü usulü mü evlenmişler bilmiyorum da ikisi de 30 ıq’yle ve başkasının fikirleriyle yaşamakla meşgul.

fiziksel ağır şiddet olmasa da çok ağır bir psikolojik şiddet var evin içerisinde. mesela ben ilkokuldyaken çok başarılıydım babam gider herkese gövde gösterisi yapardı sonra gelio bana niye daha başarılı değilsin diye hesap sorardı sürekli sonra ben kafayı yedim. bir bok becerememeye başladım. bilgisayar bağımlısı oldum evden kovdular git dışarda sosyalleş diye diye arkadaşlarımın yanında rezil ettiler, özgüven eksikliği olunca sosyalleşemedim de.

şimdi kardeşim de aynılarını yaşıyor ve buna bir son vermek istiyorum.

Bire bir ayni olmasa da bizimkiler %90 anlattigin gibi. Bizde tek fark mala asiri deger verme var. TV kirma dokme yok ama kanatlarini koparip neden ucmuyorsun dediler. Bu sartlarda bile coook sikintilar cektikten sonra kendimi bulabildim, ayri eve ciktim. Dertler iz birakti ama bitmedi. Sonuc olarak madde 1 : atomu parcalarsin ams 30 iq tiplere dert anlatamazsin. Sen kardesini bol bol gezdir. Ona herseyi anlat. Seni dinlesin. Onun kafasina gir. Tatli tatli anlat.bu arada yasin kac bilmiyorum ama sen de ekon ozgurlugunu al ve derhal ayri ile veya eve cik.

ayrı ile gitmeyi eve çıkmayı da denedim, çocukluğumda yaşadığım travmalardan dolayı orda da başarılı olamıyorum sonra geri döndüm falan ama artık kendimi anlatmaktan bıktım sadece bu durumu nasıl değiştirebilirim onu merak ediyorum.

sorunu sorunla cozemezsiniz. gercekten bir seyler yapmak istiyorsaniz elinizi tasin altina koymali ve daha cozume yonelik davranmalisiniz.

o yasta bir cocuk ailesinden koparildiginda bu sefer cok daha baska problemler yasar. ailede yetisen cocuk kendisine iyi/kotu bir rol model belirlerken yurtta yetisen cocuklarin bunu yapma sansi yoktur.
siz begenseniz de begenmesiniz de evde sosyal hayata daha yakin kurallari ogrenir. (or: aksam yemegi, alisveris vb) sosyal ortamlara girer (bayramlasma, akraba komsu ziyaretleri vb) yurtta bunlardan mahrum kalacaktir.

siz de ayni ailede büyümüşsünüz. ama sorunlari tespit edebilen, duyarsiz olmayan bir yapiniz var. bu kardesiniz icin de boyle olabilir. evet aile iliskileriniz problemli, hatta siddet dolu olabilir ama bu kardesinizin hayatinin mahvolacaginin garantisi degildir.
cocukluktan beri aile ici siddet/aldatma vb ile buyuyen arkadasim ab uzmani olup birlesmis milletlerde calisirken ben gayet uyumlu ve ilimli bir ailede yetismis olmama ragmen bosanmis ve issiz bir birey olarak oturuyorum.
aile hayatimiz hayattaki basarilarimizin ya da basarisizliklarimizin temel sebebi degildir. buyuk etkisi oldugu dogrudur.

oncelikle kardesinize iyi bir rol model olun. evdeki problemleri siddete basvurarak degil aklinizi kullanip alternatifler ureterek cozmeye calisin. kardesiniz siddet ve kavga harici cozum yollari oldugunu da gorsun. cocuklar yasayarak ogrenir.

en kisa zamanda ailenizden bagimsiz hale gelin, gerekirse kardesinizi yaniniza alin. ama once kendiniz icin iyi bir psikolojik destek alin. hayatta yapamadiklariniza degil basarabildiklerinize ve bundan sonra yapabileceklerinize odaklanin.
gecmisi gecmiste birakmaniz gerek. eksik/yanlis siz simdiki sizsiniz ve evet ailenizin bu kisi olmada payi buyuk.
ama madem sorunlarinizi tespit ettiniz eksiklerinizi tamamlamaya calisin. kimse mukemmel degil, siz de olmayin...

çocuğun koruma altına alınması öyle hemen devlete verelim gibi basit bir olay değil, illa devlet bu olaya bir el atsın derseniz Aile Bakanlığının Alo 183 Hattına ihbarda bulunun; çocuk ve aile için neler yapılabilir değerlendirirler.

balik kraker +1

imkansiz ama, diyelim ki devlet aldi kardesinizi, nasil sartlarda yasayacagi konusunda en ufak fikriniz var mi? turkiye'de sosyal hizmetlerin, bakim kurumlarinin dogru duzgun calstigini ve cocuklari saglikli yetistirdigine inaniyor musunuz gercekten? taciz, tecavuz, dayak vs. ihtimali sizce hic yok mu?

kardesinize yapabileceginiz en iyi sey, icinizdeki bu ofkeyi, nefreti ve fevriligi dindirip, sakinlesip, kendi ayaklarinizin uzerinde durarak ona yol gostermek olacaktir. ancak bence sizin de bu surecte ciddi destek almaniz lazim, evet farkindaliginiz yuksek ancak (elbetteki dogal olarak) icinizde ciddi bir ofke birikmis, muhtemelen saglikli harekete gecememe nedeniniz de henuz bu durumla kendi icinizde hesaplasmanizin bitmemis olmasi, sonrasi hem kardesiniz hem sizin icin guzel gunler olacaktir eminim.

kusura bakma da gece ac yatmayan, hasta vs. olunca ilgi gorebilen doktora goturulen, cinsel tacize ugramayan sistematik fiziksel siddete maruz kalmayan kimse devlet himayesine gecmez, gecmesin de - sen devlet himayesindeki cocuklarin nasil buyudugunu biliyor musun?

annen baban standard gerizekali ebeveyn modeli evet, baskici olabilirler, psikolojik taciz uyguluyor olabilirler, bunlarin hepsini anne babasinin elinden alsan turkiyenin yarisini devlete vermen gerekir.

yani durum cok kotu evet, ama sen de abartiyorsun.

cok kotu ailelerden yaralariyla da olsa cok kuvvetli cikan akranlarindan ileri olan cocuklar da mevcut olabiliyor.

senin yapacagin kardesine destek olmak, cok daha fazla yapabilecegin bir sey yok.

al kardesini ayri eve cik.

veya annen babanla konus. anlamazlar deme sen konus.

kardesinle de konus de etkilenme onlardan bu isin dogrusu bu. bu yaptigin suc degil vs. gibi konus anlat cocuk kotu etkilenmesin suclu hissetmesin.

ayrı evde yaşayamamanı sağlayan travmaları merak ettim. sen rahata alışmışsın bence; yemeklerin saatinde önüne geliyor ve ütün çamaşırın sen daha farkında bile olmadan hallediliyordur eminim. bunlar zor gelebilir. herkes isterdi hem aydın hem de zengin bir ailede doğmayı ama @robokot haklı, seninkiler standart ebeveynler yani ülkenin %60-70'i bu halde zaten.

@piremses rahata alıştıysam bu benim suçum mu? ayrı ev muhabbeti yine sosyal hayata adapte olamamdan kaynaklı. insanları idare edemiyorum ve tahammül kapasitem düşük.

e hem ailemin dizinin dibinde olup hem nefret edeceğim ama kardeşimi de onlardan ayırmam gerek diyorsun? önce evini ayırman gerektiği çok açık, sen bile bunu yapamıyorken kardeşine ne faydan olacak ki.

@big bada bum bum benim ayrılamıyor olmamın sebebi zaten yine ailem ve bana yüklediği gereksiz sorumlulukların yarattığo, ezik psikolojisi. ailemi ben seçmişim de onların yanında kalmayı tercih ediyormuşum gibi konuşuyorsunuz. bakamayacağı 3 tane çocuk doğuran ailede suç yok bende var ama.

Başka insanları suçlamak yerine kendi hayatının idamesini eline alman gerekiyor.
Tüm başarısızlıklarının ve sorunlarının sorumluluğunu başka insalara yüklüyorsun.

@marla is in my head başka insan değil ki bunlar. aile dediğimiz kavram.